Útlent eignarhald á bönkum en íslensk stjórn

Erlendir lánadrottnar munu eignast tvo af þremur íslensku ríkisbönkunum en bankastjórnir þeirra verða áfram skipaðar fulltrúum ríkisvaldsins, segir í frétt Telegraph af bankaútspili ríkisstjórnarinnar. Orðrétt segir í fréttinni

Government representatives will remain on the boards on the banks, which Iceland plans float at some stage.  

Erlent eignarhald á íslenskum bönkum hefur verið kynnt þannig að það mátti skilja að nýir eignaraðilar myndu stýra bönkunum. Af frétt Telegraph að dæma munu fulltrúar ríkisvaldsins áfram skipa bankastjórnirnar og íslenskt fjármálalíf fara á mis við leiðsögn sem betur hefði komið fyrir áratug eða svo - áður en útrásin hófst.

Hér er frétt Telegraph.

Umsóknin verður afturkölluð

Umsóknin um aðild Íslands að Evrópusambandinu verður afturkölluð. Þingsályktunin sem leyfði ríkisstjórninni að sækja um aðild byggir sannanlega á fölskum meirihluta, þar sem þingmenn Vg sögðust andvígir aðild Íslands að Sambandinu þótt þeir samþykktu ályktunina. Fyrir liggur að meirihluti þjóðarinnar er andvígur inngöngu, samkvæmt skoðanakönnunum.

Rétt eins og það var einfalt mál að senda inn umsókn er sáraeinfalt að afturkalla hana.

 

Fellur enn ein röksemd fyrir Icesave-samningi

Með því að útlendir bankar eignist þá íslensku er fallin hræðsluröksemd viðskiptaráðherra um að Ísland yrði Kúba norðursins ef við samþykktum ekki Icesave-samninginn. Þær eru orðnar heldur fáar röksemdirnar sem mæla með samþykkt íslenska Versalasamningnum.

Óvissu um bankana eytt

Evran bjargar ekki Írum

Írar búa við 12 prósent atvinnuleysi, ríkisfjárhag í molum, stórskerta velferðaþjónustu, lokanir skóla og svarta framtíðarsýn. Engu að síður eru Írar í Evrópusambandinu og hafa evru. Samkvæmt nýrri greiningu Economist verður efnahagur Íra í kreppuástandi um fyrirsjáanlega framtíð.

Blekkingar ESB-fjölmiðla á Íslandi um að evran hafði bjargað okkur frá hruni, aðild að Evrópusambandinu auðveldað okkur lántökur og fleira í þeim dúr eru hannaðar til að telja almenningi trú um að ef aðeins við værum inni hjá Brusselvaldinu drypi hér smjör af hverju strái.

ESB-miðlarnir á Íslandi reyna að bregða á loft falsmynd með því að skauta létt framhjá kreppunni í Evrópusambandslöndunum.

 

Fjárfestar vissu að Seðlabankinn kæmi ekki til bjargar

Óeðli á Alþingi

Svik þingmanna Vg við kjósendur sína um hádegisbil þann 16. júlí voru framin af yfirlögðu ráði. Þingmenn Vg sem greiddu atkvæði með umsókn Íslands til Evrópusambandsins sviku einnig sannfæringu sína; þeir beinlínis upplýstu að þeir greiddu atkvæði gegn sannfæringu sinni. Þótt viðundravæðing þingliðs Vg hafi verið mest áberandi þennan fallega sumardag fer því fjarri að aðrir þingflokkar hafi hreinan skjöld.

Framsóknaflokkurinn klofnaði. Siv Friðleifsdóttir sagði umsóknina uppfylla skilyrði flokksins, sem samþykkt voru á flokksþingi, Guðmundur Steingrímsson var sama sinnis. Gunnar Bragi Sveinsson þingflokksformaður framsóknarmanna, Sigmundur Davíð formaður og Vigdís Hausdóttir tóku því fjarri að umsóknin uppfyllti skilyrði Framsóknarflokksins.

Kúvending og klofningur fjögurra manna þingsflokks Borgarahreyfingarinnar er alkunnur.

Varaformaður Sjálfstæðisflokksins, Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir, sat hjá við atkvæðagreiðslu og fór í berhögg við samþykktir og yfirlýstan vilja sjálfstæðismanna; Ragnheiður Ríkharðsdóttir gekk skrefinu lengra og greiddi atkvæði með tillögu ríkisstjórnarinnar.

Eini þingflokkurinn sem var samhljóða í atkvæðagreiðslunni er Samfylkingin, Baugsflokkurinn sjálfur sem þykist félagshyggjuflokkur en gekk hvað harðast fram í vörn og sókn fyrir útrásina. Þegar Samfylkingin er orðin að normi í íslenskum stjórnmálum er það staðfesting á veruleikafirringunni.

Stjórnmálin þurfa siðbót. Breytingarnar koma ekki frá stjórnmálamönnum, þeir hafa afhjúpað getuleysi sitt.

Umsóknin er framhald útrásarinnar

Útrásin var stórfelld stöðutaka íslenskra fjármálafyrirtæka á erlendum mörkuðum, sem annars vegar var fjármögnuð af svikamyllu á innlendum hlutabréfamarkaði og hins vegar með ódýru erlendu lánsfé. Blekkingar og bjálfalegur unggæðingsháttur ganga aftur í umsókn Íslands um aðild að Evrópusambandinu.

Blekkingar um Evrópusambandið hafa verið iðkaðar um árabil. Samtök iðnaðarins hafa reglulega keypt skoðanakönnum þar sem spurt er hvort almenningur vilji ,,taka upp aðildarviðræður" við Evrópusambandið. Út á þessa spurningu hafa Samtökin fengið nauman meirihluta og niðurstaðan notuð í samfylkingaráróðri. Þegar til átti að taka fór ríkisstjórnin ekki í aðildarviðræður, þær eru ekki til í orðabók Evrópusambandsins, heldur sótti hún um aðild. Viðræðurnar sem mögulega fara í hönd eru um það hvernig Ísland tekur upp heildarlöggjöf Evrópusambandsins, sem nefnd er acquis communautaire. Íslendingum, eins og öðrum þjóðum álfunnar, stendur til boða að ræða aðlögun að Evrópusambandinu en það eru aldrei samningaviðræður tveggja jafnrétthárra aðila.

Varaþingmaður Samfylkingar og talsmaður í aðildarumræðu, Baldur Þórhallsson, sagði í viðtali í Kastljósi fyrir atkvæðagreiðsluna á þingi að innganga í Evrópusambandið væri forsenda fyrir efnahagsstefnu Samfylkingarinnar í ríkisstjórninni. Fyrir utan staðreyndina að það eru tveir flokkar í ríkisstjórn, sem eðlilegt er að varaþingmaðurinn gleymi, þá geta aðildarviðræður ekki komið í staðinn fyrir almenna efnahagspólitík. Sölumennska aðildarsinna er orðinn svo allsráðandi í hugarheimi þeirra að veruleikinn allur er Evrópusambandslitaður.

Íslensku kaupsýslumennirnir ætluðu í útrásinni að gera Norðurlönd og Bretland að sínum heimamarkaði. Þeir skildu heiminn öðruvísi en hann í raun er. Sama er upp á teningunum með stjórnmálamenn sem ætla Ísland í Evrópusambandi. Opin spurning er hvort þjóðin nái að grípa í taumana og forða okkur frá fullveldishruni, sem verður dýrkeyptara en fjármálahrunið.

 

 

 

 

Ísland að athlægi

Ísland er aðhlátursefni í Evrópu, þökk sé Samfylkingunni og Vinstri grænum. Með því að senda inn umsókn við núverandi aðstæður auglýsa stjórnvöld búðarlokuhugsunarháttinn sem leiddi okkur í hrunið. Evrópusambandið var ekki stofnað til að redda hugsjónalausum stjórnvöldum frá því að taka erfiðar ákvarðanir; það var ekki stofnað til að borga fyrir óráðssíu.

Evrópusambandið var stofnað til að efla frið og öryggi í álfunni; ekki til að stuðla að innanlandsófriði.

Andsnúnir inngöngu Íslands

Eftir svívirðuna

Kaldastríðskynslóð íslenskra vinstrimanna reisti sér bautastein í gær sem verður minnisvarði um stórkostlegustu afglöp sem nokkur stjórnmálahreyfing hefur framið hér á landi. Harmleikurinn er saga um hvernig hégómi og valdaþorsti blindar hugsjónafólk og fær það til óhæfuverka. Eins og i bókmenntum þarf leiðarstef sem bindur flókna atburðarás saman og í tilfelli forystuliðs Vg var það pólitísk blóðskömm.

Rauður þráður í róttækri vinstripólitík allt frá millistríðsárunum er þjóðfrelsið. Við stofnun lýðveldisins náðu forystumenn kommúnista, Einar Olgeirsson og Brynjólfur Bjarnason, saman við höfuðpáfa Sjálfstæðisflokksins, Ólaf Thors, og þeir skrifuðu stjórnarskrá saman að undangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu. Helstu andstæðingar lýðveldisstofnunar komu úr röðum Alþýðuflokksins, þar sat t.a.m. á fleti Hannibal Valdimarsson hvers sonur Jón Baldvin reynir enn í dag að koma lýðveldinu fyrir kattarnef.

Viðhengi við þjóðfrelsisbaráttuna voru nærtækar alþjóðlegar hugmyndir eins og kommúnismi, sósíalismi, félagslegur jöfnuður, kvenfrelsisbarátta, þriðjaheims-samúð og nú síðast umhverfisvernd. Stærstu sigrar róttækra vinstrimanna voru í sjálfstæðisbaráttunni. Lúðvík Jósepsson, síðar formaður Alþýðubandalagsins, skrifaði sem sjávarútvegsráðherra undir reglugerð um útfærslu landhelginnar í 12 mílur árið 1958. Alþýðubandalagið var aftur gerandi þegar landhelgin var færð út í 50 mílur árið 1972.

Herseta Bandaríkjamann á Keflavíkurflugvelli var fleinn í holdi róttækra þjóðfrelsissinna. Kvislingarnir í Alþýðuflokknum voru aftur áköfustu kanadindlar landsins. Valdahlutföll milli þjóðernissinna og kvislinga á vinstri kanti stjórnmálanna voru öll lýðveldisárin þau að þjóðernissinnar voru ávallt stærri. Krötum sveið þetta og er leið að reglulegri uppstokkun í vinstrihreyfingunni um nýliðin aldamót átti að einangra harðasta kjarnann í róttækra vinstrinu í áhrifalitlum smáflokki upp á fimm til sjö prósent.

Daginn sem síðasti landsfundur Alþýðubandalagsins var haldinn, haustið 1999, sendi Össur Skarphéðinsson þingmaður Alþýðuflokksins þá kveðju úr þingstól Alþingis að nýr flokkur sameinaðra vinstrimanna myndi stefna á inngöngu í Evrópusambandið. Þetta var rauða dulan sem tryggði að vinstrimenn yrðu áfram klofnir í þjóðernissinna og kvislinga.

Þegar Vinstrihreyfingin grænt framboð er stofnað fyrir áratug eru Ameríkanar að tygja sig til brottfarar af Miðnesheiði en orðræða fullveldis fékk strax nóg verkefni í átökum við ágenga Evrópusinna í Samfylkingunni.

Steingrímur J. Sigfússon stofnaði Vg. Hann er lærisveinn Svavars Gestssonar fyrrum formanns Alþýðubandalagsins. Meðstofnandi Steingríms er Ögmundur Jónasson sem Svavar fékk sem óháðan frambjóðanda á lista Alþýðubandalagsins í Reykjavík. Helsti handlangari Steingríms J. er Árni Þór Sigurðsson sem var í sama hlutverki hjá Svavari Gestssyni. Álfheiður Ingadóttir var eins og faðir hennar samverkamaður Svavars til margra ára. Dóttir Svavars er Svandís sem er umhverfisráðherra og gerði grein fyrir atkvæði sínu í gær: Ég er á móti aðild Íslands að Evrópusambandinu en segi samt já við ályktun um aðildarumsókn. Og já, Svavar er handvalinn formaður Steingríms J. í samninganefndinni sem sá um Icesave.

Staðan er þessi: Lítil lokuð klíka stal og misþyrmdi arfleifð róttækra þjóðfrelsisstjórnmála á Íslandi. Búið er að geirnegla að Vg verði áhrifalaus krypplingaflokkur með fimm til sjö prósent fylgi. Engin furða að Össur tók sér frí í gær til að hlægja sig máttlausan.

 

Hópgelding hugsjónafólks

Myndi menntamálaráðherra, Katrín Jakobsdóttir, greiða atkvæði með þingsályktunartillögu um einkavæðingu framhaldsskólanna? Fengi þingsályktun um stórfelldar virkjunarframkvæmdir stuðning Svandísar Svavarsdóttur umhverfisráðherra? Styddi Ögmundur Jónasson heilbrigðisráðherra ályktun á þingi um afnám opinberrar heilsugæslu?

Þangað til í dag hefði verið hlægilegt að spyrja svona. En eftir sjálfsvönun ráðherraliðs Vg í atkvæðagreiðslu um umsókn um aðild Íslands að Evrópusambandinu er ekkert eftir af trúverðugleika þingflokks Vg. Ætlar þetta fólk í framtíðinni að taka fram hvaða stefnuyfirlýsingar það telur að megi svíkja og hverjar ekki? Hver trúir þeim?

Kollektívt pólitískt sjálfsmorð forystu Vg kom ekki eins og þruma úr heiðskíru lofti. Það var aðdragandi þar sem einbeittur og yfirvegaður brotavilji hertist. Ítrekað var bent á leið út úr ógöngunum, samþykkja tvöfalda þjóðaratkvæðagreiðslu. En nei, þegar dómgreindinni var drekkt lokuðust hlustir.

Níunda og neðsta víti Dantes er frátekið fyrir fólk eins og svikahyskið í þingliði Vg sem greiddi atkvæði með umsókn Íslands að Evrópusambandinu. Í níunda og neðsta er hólf kennt við persónu úr biflíusögum.

Júdas J. og viðundrin í Vg

Á suðvesturhorni Austurvallar var nokkur hópur kominn saman um hádegisbil í dag. Þar mátti sjá Heimssýnarfélaga, flokksmenn Vg, sjálfstæðismenn og aðra óskilgreinda. Vinsamlegur stuðningsmaður hafði lagt bílnum sínum á horninu, opnað allar dyr og kveikt á útvarpinu til að viðstaddir mættu heyra atkvæðagreiðsluna á Alþingi handan götunnar. Þegar Svandís Svavarsdóttir umhverfisráðherra gerði grein fyrir atkvæði sínu með því að finna Evrópusambandinu allt til foráttu en segja samt já við aðildarumsókn varð rauðhærðri konu á sextugsaldri það á orði að hún Svandís gæti þetta bara ekki, 'hún bara getur þetta ekki,' sagði konan og hristi höfuðið í vantrú.

En jú, bæði Svandís gat það, Katrín Jakobs og Álfheiður sömuleiðis. Viðundrasýning þingflokks Vg um miðjan dag þann 16. júlí 2009, sem annars var fallegur dagur.

Viðundrin í þingflokki Vg segjast á móti aðild Íslands að Evrópusambandinu en samt greiða þau atkvæði með því að við sækjum um aðild. Ögmundur Jónasson heilbrigðisráðherra þagði þunnu hljóði í dag en við umræður í gær reiddi hann fram þau rök að vegna þess að þeir væru til í þjóðfélaginu sem vildu sækja um aðild þá vildi hann gera þeim greiða og hjálpa þeim til við að senda umsókn til ESB.

Ögmundur lét þess ógetið hvort hann myndi af greiðasemi við virkjunarsinna aðstoða við að fá leyfi til að drekkja fallegum dal undir uppistöðulón; hvort hann legði sitt lóð á vogarskálarnar til að einkavæða heilbrigðiskerfið, en áhugamenn eru til um þann málaflokk.

Ögmundur gat sér orð sem sjónvarpfréttamaður á sínum tíma. Kollegi hans, Peter Arnett, var fyrir margt löngu fréttamaður í Vietnam. Þar hitti Arnett bandarískan hermann sem nýlega hafði brennt til grunna lítið þorp. Arnett spurði hverju sætti. Jú, sagði hermaðurinn, til að bjarga þessu þorpi þurftum við að eyða því. Þessi setning varð alræmd fyrir glópsku og fólsku bandarískrar utanríkisstefnu í suð-austur Asíu. Heimfært upp á Ögmund: Til að bjarga fullveldinu, verðum við að eyðileggja það.

Júdas J. Sigfússon formaður Vg gerði ekki grein fyrir atkvæði sínu í dag. Á Austurvelli tók enginn eftir jáinu frá þessum fyrrum talsmanni sjálfstæðrar utanríkisstefnu Íslands og fullveldis. Heybrókin úr Þistilfirði er farinn, búinn, gleymdur og grafinn. Hundar fyrirverða sig að míga utan í hann.

Samþykkt að senda inn umsókn