Trans er menningarrán karla á konum

Máli hvítur maður sig svartan og þykist þeldökkur kallast það menningarrán og þykir, í flestum tilvikum, vanvirðing við hörundsdökka ef ekki verra. Á útlenskunni er talað um cultural appropriation. Á okkar ylhýra er orðið menningarnám, sbr. hernám, eða menningarrán sem er meira lýsandi.

Menningarrán er þegar einhver í yfirburðastöðu tekur sér einkenni eða ásýnd jaðarhóps, til nytja eða skemmtunar. Fáir mæla menningarráni bót. Undantekningin er trans, þar sem karlar menningarræna konur.

Karlar sem þykjast konur krefjast aðgangs að búningsklefum kvenna í íþróttahúsum og sundlaugum. Þeir fara inn á kvennasalerni með þeim rökum að karli sem líður eins og konu eigi þar heima. Karlar í konulíki heimta að keppa við konur í íþróttum, vel vitandi um líkamlega yfirburði. Karlar sem transa sig í konu og brjóta af sér krefjast afplánunar í kvennafangelsi. Umbreytingin gerist iðulega eftir afbrot en fyrir dóm. Langt leiddir í transinu mæta sumir karlar á kvennadeildir sjúkrahúsa í legskoðun.

Þótt trans sé tvístefna, karlar geti orðið konur og konur karlar, er menningarránið einstefna karla. Engar konur, sem þykjast karlar, mæta staffírugar í búningsklefa karla. Þær ryðjast heldur ekki inn á karlaklósett að gera þarfir sínar. Enn síður að konukarlar etji kappi við karla í íþróttum; sennilega eru þær fáar sem fara á heilsugæsluna vegna pungsigs. Ekki mynda hvarfla að konu í karllíki að krefjast afplánunar í karlafangelsi.

Freki kallinn í dag er karlkona sem stundar menningarrán á konum. 

Karlarnir, sem þykjast konur, og stunda menningarránið, segjast eiga bágt. Að þeir hafi fæðst í röngum líkama. En það er ómöguleiki. Meðvitundin fæðist með líkamanum, kemur ekki sérpöntuð. Karlkonur hafa einfaldlega tileinkað sér ranghugmynd, að kyn sé huglægt ástand en ekki líkamleg staðreynd. 

Ranghugmyndir, hvort heldur valkvæðar eða afleiðing geðröskunar, eru sannanlega bágindi. Lækningin er ekki að samfélagið tileinki sér ranghugmyndina, heldur hin að leiðrétta og útskýra muninn á ímyndun og hlutlægum veruleika. Ekki undir nokkrum kringumstæðum ætti að kenna börnum í leik- og grunnskólum þá firru að möguleiki sé að fæðast í röngum líkama. Kyn er meðfætt og er annað tveggja karl- eða kvenkyn. Enginn nýburi er af röngu kyni. 

Í viðtengdri frétt er sagt frá manneskju sem einu sinni var, að eigin sögn, ,,stór og sterkur, myndarlegur" karl. En nú er karlinn transkona, heitir Alexandra Briem og er borgarfulltrúi Pírata. Alexandra, samkvæmt fréttinni, þandi brjóstkassann, kreppti hnefana og öskraði á konu. Eitruð karlmennska í kvenlíki.

Misbauð hegðun borgarfulltrúa: „Ég biðst afsökunar“

RÚV er myrkraafl sem meiðir fólk í nafni lýðræðis

RÚV er ljósið í myrkrinu, segir Heiðar Örn Sigurfinnsson fréttastjóri ríkisfjölmiðilsins. Öðru nær, RÚV starfar í myrkrinu og meiðir fólk, lifandi og látið. Ómenningin sem þrífst á Efstaleiti er rótgróin. Þrjú dæmi.

Yngsta dæmið er af Ásthildi Lóu fráfarandi barnamálaráðherra. Heiðar Örn skrifar:

Ásthildur Lóa og barnsfaðir hennar hafa ekki verið fullkomlega á einu máli um nokkur atriði eins og nákvæman aldur hans þegar samband þeirra hófst, stöðu hennar innan trúfélagsins þar sem þau kynntust, eða samskipti þeirra varðandi umgengni við son þeirra. Slíkur ágreiningur er algengur í fréttum, einkum af persónulegum málum. (feitletr. pv)

Þarna viðurkennir Heiðar Örn að fréttin um Ásthildi Lóu var ekki tilbúin þegar hún fór í loftið á RÚV. Óljóst var um aldur þegar áratuga gamalt ástarsamband hófst, ekki var vitað hvort jafnræði var milli aðila og áhöld um hvort móðir eða faðir báru sök í deilu um umgengnisrétt. Fréttin var ekki tilbúin og ótímabært að senda hana út. Hálfur fjórði áratugur er frá málsatvikum.

Annað og áhugaverðara fréttasjónarhorn í máli Ásthildar Lóu er lekinn úr forsætisráðuneytinu. RÚV fjallar lítt um lekann sem hratt af stað atburðarás er leiddi til afsagnar barnamálaráðherra. Sérstakur trúnaðarmaður RÚV er Þórður Snær Júlíusson framkvæmdastjóri þingflokks Samfylkingar, sem einu sinni kallaði sig þýska stálið og er þekktur fyrir undirferli. Meiri líkur en minni eru að þýska stálið hafi vélað með fréttina á RÚV til að Ásthildur Lóa sæti ein uppi með skömmina.

Feitletraða setningin í tilvitnuninni hér að ofan er mikilvæg. Hver ákveður hvað skuli birtast á RÚV? Jú, fréttastjórinn. Heiðar Örn ætti manna best að vita að persónuleg mál eru að jafnaði ekki gerð að fréttaefni. Heiðar Örn ætlaði að gera skriftu að fréttamanni norðan heiða. Útvarpsstjóri greip inn í og ekkert varð úr ráðningunni. Engar fréttir voru sagðar af viðhaldsverkefninu. Mál fréttastjóra RÚV og skriftunnar er ekki 35 ára gamalt heldur tveggja ára. Samkvæmt Heiðari Erni ríkir ,,myrkur" ef ekki er fjallað um þá sem ,,sem fara með völd í krafti embætta sinna." Heiðar Örn fer með völd í krafti fréttastjórnar á RÚV. Fréttin um misnotkun hans á valdastöðu var aldrei sögð. Skriftu-beinagrindin er myrkraherberginu.  

Alltaf er eftirspurn eftir fréttum af ,,persónulegum málum". En á RÚV verða aðeins sumir fyrir persónuárásum. Aðrir njóta friðhelgi, þ.m.t. fréttastjórinn sjálfur, og sú friðhelgi nær til annarra fjölmiðla. Þegar kemur að því að hylma yfir ómenninguna á RÚV eru blaðamenn stéttvísir enda um að ræða núverandi, fyrrverandi eða verðandi samstarfsfélaga.

Annað dæmi. Dánarfregn Benedikts heitins Sveinssonar síðast liðið haust notaði RÚV til að vanvirða látinn mann. Tilfallandi bloggaði:  

RÚV valdi sértækt samhengi til að varpa rýrð á nýlátinn mann. Samhengið valdi RÚV til að réttlæta fyrri atlögu að Benedikt heitum Sveinssyni. Staðreyndirnar sem fréttastofan teflir fram eru handvaldar til að ófrægja og meiða. Vinnubrögð ríkisfjölmiðilsins eru til háborinnar skammar.

RÚV var krafið um að biðjast afsökunar á framferðinu. En nei, RÚV baðst ekki afsökunar. Heiðar Örn skrifaði staðlað svarbréf til þeirra fjölmörgu sem gagnrýndu dánarfregnina og sagði efnislega að RÚV væri yfir það hafið að biðjast afsökunar.

Þriðja dæmið er byrlunar- og símamálið. Sími Páls skipstjóra Steingrímssonar var afritaður á Efstaleiti. RÚV birti enga frétt. Samsærið gekk út á að Stundin og Kjarninn leppuðu fréttina. Hvergi tíðkast i vestrænni blaðmennsku að einn fjölmiðill afli með ólögmætum hætti gagna og framsendi fréttina á aðra fjölmiðla til birtingar. Hér er ekki á ferðinni fjölmiðlum heldur myrkraverk. Heiðar Örn fréttastjóri og Stefán útvarpsstjóri neita að tjá sig um málið. Þeir vilja ekki fréttir sem upplýsa myrkraverkin á Efstaleiti.

RÚV telur sig vera ríki í ríkinu. Tökin sem ríkisfjölmiðillinn hefur á opinberri umræðu eru slík að stjórnmálamenn þora hvorki að æmta né skræmta. Hrokinn sem Heiðar Örn fréttastjóri sýnir i viðtengdri frétt, að RÚV sé sjálft lýðræðið í landinu, talar sínu máli. Fréttamisþyrmingar á fólki eru í andstöðu við grunngildi lýðræðisins en mjög í takt við múgræði. Æðstuprestarnir í rúv-múgræðinu eru Heiðar Örn fréttastjóri og Stefán útvarpsstjóri.

Blaðamenn verjast árásum

Trump hækkar tolla, valkyrjur lækka arðsemi

Ólíkt hafast þeir að ráðamenn í Washington og Reykjavík. Trump hækkar tolla til að verja innlenda framleiðslu, valkyrjustjórnin leggur á veiðigjöld til að gera gera aðalatvinnuveg landsbyggðarinnar ósamkeppnisfæran. Til að sem fæstir skilji samhengið skal samráðið standa í viku. Síðan er lokað á athugasemdir við frumvarpið.

Loðnubrestur í ár og í fyrra kom illa við efnahag sjávarplássa, tíu milljarðar glötuðust hvort ár. Nú ætla valkyrjur að hækka árleg veiðigjöld um tíu milljarða. Réttlætismál, segja stjórnarliðar, er að þjóðin fái gjöld af nýtingu fiskveiðiauðlindarinnar. Landið er selt ferðamönnum, fallvötnin eru virkjuð, sem og háhitasvæði. Allt náttúruauðlindir eins og fiskurinn í sjónum. En sjávarútvegurinn einn er krafinn um réttlæti. 

Réttlæti er snúið að mæla í krónum og aurum. Hitt er vitað að atvinnurekstur, hvort heldur sjávarútvegur eða annar, gengur ekki fyrir réttlæti heldur hagnaði. Ef engin er hagnaðarvonin er enginn reksturinn. Án atvinnureksturs eru engar skatttekjur. Sósíalískt réttlæti í framkvæmd er að allir séu jafn snauðir.

Réttlætið sem vinstrimönnum er tamt að tala um í sjávarútvegi er í raun heift og hatur á velgengni.

Ríkisstjórnin skilur ekki verðmætasköpun, segir Sigurður Ingi formaður Framsóknarflokksins í viðtengdri frétt. Kristrún, Þorgerður Katrín og Inga Sæland þekkja hvorki haus né sporð á rekstri. Ein þeirra kann ekki að gefa upp rétt til skatts eigin tekjur; önnur tók við ríkisframlögum á fölskum forsendum og sú þriðja fékk kúlulán sem aldrei stóð til að greiða.

Samráðsgátt stjórnvalda er aðeins opin í viku í þessu máli. Valkyrjurnar vilja ekki hlusta á fólk með reynslu segja hvaða afleiðingar tvöföldun á skattbyrði sjávarútvegs hefur í för með sér.

Augljóst er að hækkun veiðigjalda er fyrst og síðast pólitík. Þannig er lagt upp með kynninguna á málinu. Verbúðin, taka tvö.

Valkyrjurnar verða þjóðarbúinu dýrkeyptar áður en yfir lýkur. 

Telur ríkisstjórnina ekki skilja „verðmætasköpun“

Grænland og Ísland, fiskur og ESB-herinn

Ríkisstjórn Trump sér færi á Grænlandi þar sem landið undir danskri yfirstjórn. Ágengur áhugi Bandaríkjanna flýtir sennilega fyrir sambandsslitum Grænlands og Danmerkur. Slitin á milli Íslands og Dana fóru fram í skugga tveggja heimsstyrjalda, fullveldi fékkst 1918 og lýðveldi var stofnað 1944. 

Gangi það fram að Grænlendingar nýti sér aðstæður í alþjóðapólitík, líkt og Íslendingar gerðu, og rífi sig lausa frá Dönum og fari undir bandarískt forræði, sem þarf ekki að vera formlegt, tekur Norður-Atlantshafið stórveldapólitískri stökkbreytingu. Nærtæk samlíking er við Monroe-yfirlýsinguna, sem er 102 ára gömul, og fyrirbýður afskipti annarra ríkja, en Bandaríkjanna, auðvitað, að málefnum Suður-Ameríku. Í Kúbu-deilunni 1962 reyndu Sovétríkin að brjóta á bak aftur Monroe-stefnuna en tókst ekki.

Milli Íslands og Grænlands eru um 300 km. Verði Grænland bandarískt áhrifasvæði, ef ekki beinlínis bandarískt, er Grænlandssund nánast orðið bandarískt innhaf.

Til eru þeir á Íslandi sem hafa þá trúarkenningu að ESB-aðild þjóni íslenskum hagsmunum. Lítil saga um fisk og hertól útskýrir fávísi kreddunnar.

Áhrifamenn í Brussel telja að Rússar ógni ESB-Evrópu og leggja allt kapp á að efla hernaðargetu álfunnar, Bretar meðtaldir, sem þó eru utan ESB. Hugmynd var að ESB og Bretland kæmu sér upp félagsskap um vopnakaup og framleiðslu vígtóla. En þá sögðu Frakkar nei, Bretar fá ekki að vera með nema þeir hleypi frönskum togurum í breska landhelgi. Heimfært upp á Ísland: ESB myndi verja Ísland en þá því aðeins að landið yrði efnahagsleg nýlenda ESB.

Munurinn á Bandaríkjunum og ESB-Evrópu er sá að annað er stórveldi, og lýtur lögmálum stórvelda, en hitt er bandalag miðlungsríkja þar sem hver otar sínum tota.

Varnarlína Bandaríkjanna á Norður-Atlantshafi liggur á milli Grænlands, Íslands og Bretlandseyja. Íslensk stjórnmálaöfl (les: Viðreisn og Samfylking) sem freista þess að gera Ísland að ESB-ríki gera landið sjálfkrafa að bitbeini Bandaríkjanna og ESB-Evrópu. Það er uppskrift að hörmungum fyrir land og þjóð.

Grænlendingum dettur ekki í hug að falbjóða sig ESB-Evrópu samtímis sem Bandaríkin sýna landi þeirra ágengan áhuga. Fávísir í reykvíska stjórnarráðinu ættu að láta af helstefnu sinni í utanríkismálum.

Varaforsetinn ætlar með í heimsókn til Grænlands

Útvarpsstjóri hæðist að lögreglunni

Sunnudagskvöld síðastliðið birtist frétt á RÚV um byrlunar- og símamálið. Fréttin er unnin upp úr fundargerð stjórnar RÚV frá 28. febrúar, sem varð aðgengileg við birtingu fréttarinnar. Afsögn barnamálaráðherra tröllríður fjölmiðlaumræðunni. Þægilegt er að læða frétt inn í þá umræðu í von um að hún fái enga athygli. Skyldufrétt er nafnið á fyrirbærinu.

Byrlunar- og símamálið er á dagskrá frá hausti 2021 þegar ljóst varð að þrír fjölmiðlar RÚV, Stundin og Kjarninn áttu aðkomu að byrlun Páls skipstjóra Steingrímssonar, stuldi á síma hans og afritun vorið 2021. Lögreglurannsókn á málinu hófst sumarið 2021 en var hætt síðast liðið haust, hvað blaðamenn varðar, með sérstakri, og óvenjulegri, yfirlýsingu lögreglu. Í yfirlýsingunni segir að brot voru framin af hálfu blaðamanna en ekki tókst að sanna tiltekin afbrot á tilgreinda blaðamenn, sem voru ,,ósamvinnuþýðir."

Tilfallandi hefur fjallað um byrlunar- og símamálið frá hausti 2021. Í vetur birti Morgunblaðið fréttir um málið, m.a. yfirlit atburðarásina.

RÚV hefur aldrei greint frá aðkomu sinni að byrlunar- og símamálinu. Þó er vitað að sími Páls var afritaður á Efstaleiti á síma í eigu RÚV með símanúmerið 680 2140. RÚV frumbirti enga frétt með vísun í gögn úr síma skipstjórans, það gerðu Stundin og Kjarninn. Á bakvið aðgerðina var skipulag, miðstöðin var á Efstaleiti.

Stefán Eiríksson útvarpsstjóri og forsvarsmenn RÚV neituðu blaðamanni Morgunblaðsins um viðtal. Skyldufrétt RÚV síðastliðið sunnudagskvöld þótti á hinn bóginn nauðsynleg þar sem stjórnarmaður RÚV, Ingvar Smári Birgisson, lét bóka á fundinum 28. febrúar að ríkisfjölmiðillinn ætti að upplýsa málsatvik. Heiður RÚV er í veði.

Á stjórnarfundi RÚV talar Stefán útvarpsstjóri í hæðnistón til lögreglunnar. Í fundargerðinni segir:

Útvarpstjóra vitandi lægi ekki fyrir á grundvelli lögreglurannsóknarinnar hvort síminn sem um ræðir í málinu hafi verið afritaður, og ef svo hefði verið, hver hefði gert það og/eða dreift efni úr honum.

Stefán situr sjálfur á þeim upplýsingum sem lögreglan fékk ekki. Símanúmerið 680 2140 er skráð á RÚV. Síminn sjálfur, af Samsung-gerð, er í fórum RÚV. Til að fá símann í sínar hendur hefði lögreglan þurft dómsúrskurð. Lögreglan leyfði sér ekki að krefjast símtækis í eigu RÚV og hefði mögulega ekki fengið dómara til að skrifa upp á kröfuna. Blaðamenn hafa annan háttinn á. Byrla, stela og afrita. Lögreglan starfar innan laga, blaðamenn ekki.

Stefán veit þetta allt. Hann er lögfræðimenntaður og starfaði áður sem lögreglustjóri. Ekki er risið hátt á útvarpsstjóra þegar hann hæðist að lögreglunni fyrir takmarkaðri rannsóknaheimildir en siðlausir blaðamenn taka sér.

Í málsgögnum lögreglu eru margir tugir símatala, og sms-skilaboða, sem fóru á milli síma með númerið 680 2140 og fyrrum eiginkonu skipstjórans sem játar að hafa byrlað, stolið og fært RÚV símtækið. Eftir afritun fékk eiginkonan símann tilbaka og skilaði á sjúkrabeð skipstjórans sem var meðvitundarlaus. 

Lögreglan fór með silkihönskum um blaðamenn til að styggja þá ekki, haldlagði hvorki tölvur né síma og leyfði blaðamönnum að komast upp með að mæta ekki í boðaða skýrslutöku í hálft ár. Blaðamenn voru boðaðir í yfirheyrslu í febrúar 2022 en mættu ekki fyrr en í ágúst sama ár.

Stefán útvarpsstjóri hlær að lögreglunni en hvetur siðlausa blaðamenn til dáða. Helgi Seljan er aftur mættur á Efstaleiti.

 

 

 

 

 

 

Ásthildi Lóu fórnað fyrir Kristrúnu

Ef Ásthildur Lóa hefði ekki sagt af sér ráðherradómi hefði Kristrún orðið að víkja sem forsætisráðherra. Trúnaðarbrestur á skrifstofu Kristrúnar leiddi til falls barnamálaráðherra.

Kristrún fékk beiðni um viðtal 11. mars frá Ólöfu Björnsdóttur. Skýr og einfaldur tölvupóstur:

Góðan daginn, ég bið um stuttan fund með Kristrúnu Frostadóttur en það varðar Ásthildi Lóu Þórsdóttur, það er í góðu lagi að hún sitji líka fundinn, ef Kristrún vill það. Liggur á.

Fyrsti tölvupósturinn frá Ólöfu til Kristrúnar er tveim dögum eldri, frá 9. mars. Þar var ekki tekið fram að fundurinn yrði um Ásthildi Lóu. Ef tölvupósturinn, hvort heldur sá frá 9. eða 11. mars, hefði var tekinn alvarlega, en ekki litið á hann sem gabb eða óráð, var aðeins eitt að gera í stöðunni. Að spyrja sendanda nánar út í erindið og taka ákvörðun í framhaldi um hvort fundur yrði haldinn eða erindinu synjað. Þetta er heilbrigð skynsemi og vönduð stjórnsýsla.

En hvorki heilbrigð skynsemi né vönduð stjórnsýsla var viðhöfð heldur saumaklúbbsvinnubrögð þar sem lög og reglur voru virtar að vettugi. Aðstoðarmaður Kristrúnar sendi aðstoðarmanni Ásthildar Lóu allar upplýsingar um Ólöfu til að 

kanna hvort mennta- og barnamálaráðherra þekkti til sendanda eða mögulegs fundarefnis áður en afstaða yrði tekin til fundarbeiðninnar.

Kristrún forsætisráðherra fær beiðni frá almennum borgara um fund vegna fagráðherra. Hvorki Kristrún né aðstoðarmenn og ritari segjast hafa nokkra hugmynd um hvað það sé sem Ólöf vilji ræða um vegna Ásthildar Lóu. En Ólöf er ekki spurð heldur er lekið í Ásthildi Lóu og hún spurð um Ólöfu. Vinnulagið er eins og hjá klíku en ekki formlegu stjórnvaldi.

Eitt getur útskýrt vinnubrögðin 11. mars. Það er að eftir fyrsta tölvupóst Ólafar til Kristrúnar 9. mars hafi einhver á skrifstofu Kristrúnar áttað sig á hvað væri á ferðinni. Verkefni skrifstofu forsætisráðherra hafi eftir 9. mars fyrst og fremst verið að þykjast ekkert vita, þvo hendur sínar af málinu öllu og láta Ásthildi Lóu eina um að ganga plankann.

Víst er að þegar Ásthildur Lóa fær vitneskju um Ólöfu, þann 11. mars,  hefst atburðarás með tveim hápunktum, kvöldheimsókn ráðherrans til Ólafar og afsagnar ráðherrans.

Lekinn frá skrifstofu forsætisráðherra hratt atburðarásinni af stað.

Hvernig hefði mátt vinna þetta mál faglega og í samræmi við góða stjórnsýsluhætti?

Jú, að tala við Ólöfu og spyrja hana um hvað málið snerist. Aðstoðarmaður eða ritari hefðu gert þetta. Neiti Ólöf að svara nema hitta ráðherra væri annað tveggja að synja henni um fund og málið dautt hvað forsætisráðuneytið áhrærir eða hleypa uppljóstraranum inn í ráðuneytið til að segja allt af létta. Eftir að ráðuneytið fær upplýsingarnar, hvort heldur í síma/tölvupósti eða á fundi, yrði Ólöfu með kurteisum hætti þakkað að vekja máls á fortíð barnamálaráðherra en sagt að 35 ára gamalt ástarmál fagráðherra, þar sem enginn grunur væri um lögbrot eða stórkostlega ámælisverða háttsemi, kæmi forsætisráðherra ekki við. Skilaboð væru send á Ásthildi Lóu um að ónafngreindur einstaklingur hefði vakið upp fortíðardraug ráðherrans. Boltinn væri hjá ráðherranum.

Ásthildur Lóa hefði verið í þeirri stöðu að leggja spilin á borðið að eigin frumkvæði og taka fjölmiðlaumræðuna í kjölfarið. Eða beðið milli vonar og ótta að málið færi ekki lengra, þessi ónafngreindi aðili myndi ekki gera meira úr málinu. Báðir kostirnir slæmir, vissulega, en málin enn í höndum ráðherrans.

Kristrún og forsætisráðuneytið velja verstu hugsanlegu leiðina, haga sér eins og kjaftatíkur í saumaklúbbi með því að senda persónuupplýsingar Ólafar til Ásthildar Lóu. Ráðuneytið nánast sigar barnamálaráðherra á uppljóstrarann.

Viðbrögð í þjóðfélaginu, eftir afsögn barnamálaráðherra, sýna að vilji var til að líta á 35 ára gamalt ástarmál sem bernskubrek. En eftir óboðna kvöldheimsókn ráðherra til uppljóstrara var ekki aftur snúið. Heimsóknin var dómgreindarbrestur, sem og yfirlýsingin í kjölfarið að ráðherra hafi verið fórnarlamb eltihrellis fyrir hálfum fjórða áratug. Hvað dómgreind varðar er ekki úr háum söðli að detta fyrir Ásthildi Lóu, sem tapaði einkamáli fyrir dómi nýverið og fullyrti við það að dómskerfið væri ónýtt. Ráðherrar sem tala og haga sér eins og Ásthildur Lóa eru ekki á vetur setjandi.

Eftir að trúnaður var brotinn, með lekanum til Ásthildar Lóu um Ólöfu, hafði forsætisráðuneytið sambandi við Ólöfu. Í tímalínu ráðuneytisins segir:

Með tölvupósti 12. mars (kl. 14:12) var þess óskað að sendandi gerði nánari grein fyrir tilefni fundarbeiðninnar.

Trúnaðarbrotið fór fram daginn áður, 11. mars. Skaðinn var skeður. Eftir að Ásthildur Lóa fékk að vita að Ólöf væri uppljóstrarinn fór af stað atburðarás sem hlaut að valda pólitískum óskunda. Ásthildur Lóa tók skellinn en með réttu ætti það að vera Kristrún, sem braut trúnað og fór á svig við lög og reglur um góða stjórnsýslu.

Afsögn Kristrúnar hefði falið í sér fall ríkisstjórnarinnar. Móðursýkisleg viðbrögð í baklandi Kristrúnar (les: Össur Skarphéðinsson) um að þingmaður Sjálfstæðisflokksins, Áslaug Arna, ætti hlut að máli sýnir að hollvinir forsætisráðherra og innvígðir samfylkingarmenn töldu hættu á endalokum valkyrjustjórnarinnar.

Valkyrjustjórnin líkist meira saumaklúbbi á hugvíkkandi efnum en ábyrgu stjórnvaldi. Partíið er búið en af tillitssemi við kvenpeninginn tilkynnir enginn fullorðinn að nú sé nóg komið.

 

Fékk síma og heimilisfang frá aðstoðarmanni forsætisráðherra

Kristrún og lögin um vernd uppljóstrara

Lög um vernd uppljóstrara tóku gildi fyrir fjórum árum. Forsætisráðuneytið fer með forræði málefnasviðsins. Lögin eru ætluð að vernda þá sem upplýsa um refsiverð brot eða siðferðislega ámælisverða háttsemi. Ólöf Björnsdóttir bað um fund með Kristrúnu til að upplýsa hana um háttsemi barnamálaráðherra. Í stað þess að bjóða Ólöfu á fund ákvað Kristrún að brjóta trúnað og senda barnamálaráðherra, Ásthildi Lóu, persónuupplýsingar Ólafar.

Lögin um vernd uppljóstrara eru skýr og ótvíræð hvað ábyrgð móttakanda áhrærir, í þessu tilfelli forsætisráherra: 

Móttakandi upplýsinga eða gagna [...] skal gæta leyndar um persónuupplýsingar sem honum berast um þann sem miðlar upplýsingum eða gögnum nema viðkomandi veiti afdráttarlaust samþykki sitt.

Kristrún braut trúnað, hún hafði ekki samþykki Ólafar að senda upplýsingarnar til barnamálaráðherra. Trúnaðarbrotið hafði afleiðingar. Ásthildur Lóa gerði Ólöfu óviðkunnanlega heimsókn að kvöldlagi.

Engum blöðum er um það að fletta að Ólöf er uppljóstrari. Hún kom á framfæri upplýsingum úr fortíð barnamálaráðherra, sem leiddu til afsagnar ráðherrans. 

Blaðamenn og samtök þeirra höfðu lengi barist fyrir lögum um vernd uppljóstrara. Hjálmar Jónsson formaður Blaðamannafélags Íslands fagnaði fyrir fjórum árum þegar lögin voru samþykkt á alþingi:

Ég fagna því að frum­varpið sé orðið að lög­um og tel að það sé mik­il­vægt skref til að auka gagn­sæi og aðhald í sam­fé­lag­inu. Það er mik­il­vægt að til séu form­leg­ir far­veg­ir fyr­ir upp­ljóstr­ara í sam­fé­lag­inu og með þess­ari laga­setn­ingu er það orðið að veru­leika.

Lög um vernd uppljóstrara heyra undir forsætisráðherra. Það gerir trúnaðarbrestinn alvarlegri, og var hann þó ekki léttvægur fyrir. Fordæmi Kristrúnar ómerkir verndina sem lögin veita uppljóstrurum. Ef æðsti handhafi framkvæmdavaldsins kemst upp með að afnema vernd uppljóstrara eru lögin í heild ómarktæk. Lögin verða dauður bókstafur með fordæminu sem forsætisráðherra setur; að lögin megi virða að vettugi. Það hafi engar afleiðingar að láta eins og lög um uppljóstrara séu ekki til.

Forsætisráðherra sem uppvís er að breyta í bága við lög og siðferði getur ekki vikist undan pólitískri ábyrgð á háttsemi sinni.

 

Tímalína og trúnaðarsamskipti óljós

Leki Kristrúnar er ástæða hegðunar Ásthildar Lóu

Ólöf Björnsdóttir, konan sem upplýsti 35 ára gamlar samfarir barnamálaráðherra, þá 22 ára, og 15 ára stráks, lagði sig í líma að Kristrún forsætisráðherra fengi ein upplýsingarnar beint frá sér augliti til auglitis. Ólöf vildi ekki básúna málið um borg og bý. Hún skrifaði fáorðan tölvupóst, til að ekki yrði til neitt skriflegt um málsástæður sem gæti farið á flakk í stjórnarráðinu. Tölvupóstur Ólafar er svohljóðandi:

Góðan daginn, ég bið um stuttan fund með Kristrúnu Frostadóttur, en það varðar Ásthildi Lóu Þórsdóttur, það er í góðu lagi að hún sitji líka fundinn, ef Kristrún vill það. Liggur á.

Ólöf útskýrir í viðtali á RÚV að henni hafi ofboðið að Ásthildur Lóa væri barnamálaráðherra og vildi vekja athygli forsætisráðherra á fortíð ráðherra æskunnar. Nú má hafa margar skoðanir á samförum 23 ára og 15 ára og ein þeirra er að þær séu ekki tilhlýðilegar. Ólöf brást ekki við fyrr en Ásthildur Lóa varð barnamálaráðherra og vildi að oddviti ríkisstjórnarinnar yrði upplýstur. Kröfur um að Ólöf hefði átt að fyrirgefa Ásthildi Lóu bernskubrekin koma einkum frá fólki sem þekkt er af öðru en fyrirgefningarvilja.

Kristrún forsætisráðherra bauð Ólöfu ekki á sinn fund. Hún lét aðstoðarmann sinn, sem hafði heitið Ólöfu fullum trúnað, leka upplýsingunum til aðstoðarmanns Ásthildar Lóu. Það er hrein og klár pólitík og hreint og klárt trúnaðarbrot. ,,Ég lít algjörlega á þetta sem trúnaðarbrest," segir Ólöf í viðtali á Vísi.

Í framhaldi lekans gerir Ásthildur Lóa Ólöfu heimsókn klukkan tíu að kveldi og fer að stæla við uppljóstrarann. Kristrún viðurkennir að sú heimsókn sé ekki verjandi. Heimsóknin er þó bein afleiðing af lekanum frá skrifstofu forsætisráðherra. Enginn leki, engin ókurteis heimsókn. Augljóst er af orðalagi tölvupóstsins að Ólöf seldi Kristrúnu sjálfdæmi um hvort Ásthildur Lóa sæti fundinn sem óskað var eftir. Enginn fundur var haldinn með Ólöfu. Kristrún lét á hinn bóginn leka trúnaðarpósti Ólafar til Ásthildar Lóu. Uppljóstrarinn Ólöf var ekki spurð.

Í viðtengdri frétt segist Kristrún ekki bera ábyrgð á hegðun Ásthildar Lóu. En án lekans frá skrifstofu Kristrúnar hefði Ásthildur Lóa ekki sýnt af sér þá hegðun sem Kristrún játar að sé óverjandi. Ábyrgð Kristrúnar er augljós. Forsætisráðuneytið lak trúnaðarupplýsingum sem voru tilefni og forsenda fyrir óviðfelldinni kvöldheimsókn barnamálaráðherra á heimili uppljóstrara.

Hér er á ferðinni alvarlegt trúnaðarbrot forsætisráðherra gagnvart almennum borgara sem vildi persónulega koma upplýsingum til æðsta handhafa framkvæmdavaldsins um málefni fagráðherra. Forsætisráðherra brást trausti, tók pólitíska hagsmuni fram yfir vandaða stjórnsýslu.

Ásthildur Lóa hefur axlað pólitíska ábyrgð. Kristrún forsætisráðherra neitar að horfast í augu við sína ábyrgð.

Hegðun Ásthildar ekki á ábyrgð Kristrúnar

Kristrún braut trúnað

Kristrún forsætisráðherra var í gærkvöld á flótta undan fjölmiðlum vegna afsagnar Ásthildar Lóu barnamálaráðherra. Forsætisráðuneytið lak trúnaðarupplýsingum úr ráðuneytinu til Ásthildar Lóu sem raskaði heimilisfriði konu út í bæ sem bjó yfir upplýsingum er ekki þoldu dagsins ljós.

Leki á trúnaðarupplýsingum úr forsætisráðuneytinu stórskaðar trúverðugleika Kristrúnar sem forsætisráðherra. Enginn vafi er á að lekinn var gerður með vitund og vilja forsætisráðherra. Upplýsingarnar lágu í ráðuneytinu í nokkra daga áður en þeim var lekið af yfirlögðu ráði. Aðstoðarmenn leika ekki einleik í málum sem þessum.

Kristrún er æðsti handhafi framkvæmdavaldsins. Stóralvarlegt er að aðilar sem eiga samskipti við forsætisráðuneytið í trúnaði geti ekki treyst ráðuneytinu.

Tilgangurinn með lekanum var að gefa Ásthildi Lóu tækifæri til að þagga niður málið. Ásthildur Lóa mætti óboðinn á ókunnugt heimili til að freista þess að kæfa óþægilegt mál úr fortíðinni. Þetta segir Ásthildur Lóa í viðtali við RÚV.

Almennir borgarar sem eiga erindi við forsætisráðuneytið til að upplýsa málefni, sem þeir telja brýn, eiga ekki að þurfa þola trúnaðarbrest forsætisráðherra. Kristrún sýnir að henni er ekki treystandi. 

Ásthildur Lóa sagði af sér. Hvað gerir Kristrún?

Hafna því að erindið hafi lekið úr ráðuneytinu

Kennedy og byrlunin, skilgreiningin á samsæri

Var Lee Har­vey Oswald einn um að myrða J.F. Kennedy eða komu fleiri við sögu? Ef Oswald var einn um verkið og vann það hjálparlaust er ekki samsæri. Til að um samsæri sé að ræða þarf skipulag þar sem tveir eða fleiri koma við sögu. 

Skilgreiningin á samsæri er þegar tveir eða fleiri ásetja sér að fremja ódæði og gera ráðstafanir til að ekki komist upp um hverjir stóðu að verki.

Byrlunar- og símamálið er samsæri. Rökin eru svo augljós að hvert barn skilur þau. Sama fréttin í tveim útfærslum, um meinta skæruliðadeild Samherja, birtist í tveim útgáfum, Stundinni og Kjarnanum, um klukkan átta að morgni 21. maí 2021. Í báðum tilvikum er vísað í gögn úr síma Páls skipstjóra Steingrímssonar. Hér er skipulag.

Skipstjóranum var byrlað 3. maí 2021. Byrlarinn, þáverandi eiginkona Páls, játar að hafa farið með símann á Efstaleiti, höfuðstöðvar RÚV, þar sem símtækið var afritað á síma í eigu RÚV með númerið 680 2140. Þóra Arnórsdóttir ritstjóri Kveiks tók við símanum. Hér er verknaður.

Skráður höfundur fréttarinnar í Stundinni er Aðalsteinn Kjartansson. Hann var fréttamaður RÚV þangað til þremur dögum fyrir byrlun skipstjórans. Aðalsteinn skipti um vinnustað í hádeginu 30. apríl 2021. Hér er skipulag.

Gögn sýna regluleg samskipti Þóru við byrlara, þar sem Þóra m.a. hvetur byrlara til að breyta aðgangsorðum að síma og tölvu. Þá biður Þóra um að fá einkasíma byrlara að láni til að eiga við símtækið. Hér eru samantekin ráð að fela slóðina.

Þrjár ritstjórnir tók þátt í samsærinu: RÚV, Stundin og Kjarninn. Ásetningurinn var að afla með ólögmætum hætti gagna til að klekkja á aðila sem blaðamenn skilgreindu sem óvin sinn, Samherja. Brotaþolinn, Páll skipstjóri, hafði borið blak af vinnuveitanda sínum, Samherja, í harðri fjölmiðlaatlögu að fyrirtækinu, þar sem RÚV fór fremst í flokki, og kallast Namibíumálið. Sú atlaga hófst með Kveiksþætti í nóvember 2019 og gekk út á ásakanir ógæfumanns um mútugjafir í Afríkuríkinu.

Byrlunar- og símamálið er samsæri þar sem ríkisstofnun, RÚV, er miðlæg. Áhrifamikil öfl í samfélaginu beita öllum tiltækum ráðum að koma í veg fyrir að málið sé upplýst. Þingflokkur Samfylkingarinnar fundar reglulega með tveim blaðamönnum, Þórði Snæ Júlíussyni og Arnari Þór Ingólfssyni, sem eru skráðir höfundar fréttarinnar í Kjarnanum 21. maí 2021. Báðir eru í dag starfsmenn þingflokks Samfylkingar. Logi Einarsson Samfylkingarráðherra fer með málefni RÚV. Eiginkona hans er Arnbjörg Sigurðardóttir héraðsdómari. Hún dæmdi Aðalsteini Kjartanssyni í vil þegar hann kærði boðun til skýrslutöku hjá lögreglu. Landsréttur ómerkti úrskurð Arnbjargar, eiginkonu Loga ráðherra.

Samfylkingardjúpríkið á Íslandi ætlar að þagga niður samsærið gegn heilsu og friðhelgi Páls skipstjóra Steingrímssonar. Stjórnskipunar- og eftirlitsnefnd alþingis hefur til meðferðar ósk Páls skipstjóra að rannsóknarnefnd þingsins fjalli um málið. Samfylkingin er stærsti þingflokkurinn á alþingi og fer með forsætisráðuneytið í ríkisstjórninni.

Tekst djúpríki Samfylkingar að koma í veg fyrir að byrlunar- og símamálið verði upplýst? 

Trump hyggst opna Kennedy-skjölin á morgun