Þóra krefst afsökunar, plottið með Finn Þór mistókst

Þóra Arnórsdóttir ritstjóri Kveiks á RÚV keypti í apríl 2021 síma sem notaður var til að afrita síma Páls skipstjóra Steingrímssonar á meðan hann var meðvitundarlaus í öndunarvél á gjörgæslu. Skipstjóranum var byrlað 3. maí. Símtækið sem Þóra var komin með í hendur nokkru áður fékk númerið 680 2140. Símanúmer Páls var 680 214X.

Þóra og RÚV birtu engar frumfréttir úr afrituðum síma skipstjórans. Fréttirnar birtu, samkvæmt skipulagi, samstarfsmiðlar ríkisfjölmiðilsins, Stundin og Kjarninn. Samheitið er RSK-miðlar. Skipulagið var á Efstaleiti, jaðarmiðlarnir, sem nú heita Heimildin, sáu um fréttaflutning.

Úr símanum 680 2140 var Þóra í reglulegum samskiptum við þáverandi eiginkonu Páls skipstjóra. Hún er andlega veik, hefur tvisvar verið nauðungarvistuð á sjúkrastofnun, talin sjálfri sér hættuleg og öðrum. Eiginkonan sá um byrlun og símastuld í samráði við blaðamenn.

Blaðamenn urðu þess áskynja sumarið 2021 að lögreglurannsókn væri hafin. Skipstjórinn hafði kært málið 14. maí þá um vorið. 

Lögreglan á Norðurlandi eystra fer með rannsókn málsins enda var Páli byrlað á Akureyri. Þóra og samstarfsmenn hennar á RSK-miðlum fengu veiku konuna til að banka upp á hjá héraðssaksóknara í Reykjavík í þeirri von að forræði rannsóknarinnar flyttist þangað og yrði sameinað Namibíumálinu svokallaða.

Sá sem fer fyrir Namibíumálinu hjá héraðssaksóknara er Finnur Þór Vilhjálmsson saksóknari. Bróðir hans, Ingi Freyr Vilhjálmsson, blaðamaður er einn fimm sakborninga RSK-miðla. Plottið gekk út á að Finnur Þór myndi fella niður lögreglurannsóknina.

Sumarið 2021 var rannsókn enn á frumstigi. Enginn hafði verið yfirheyrður, hvorki eiginkona skipstjórans né blaðamenn. Þar af leiðir var enginn kominn með stöðu sakbornings í málinu. Eiginkonan var sú fyrsta sem boðuð var í yfirheyrslu og það var ekki fyrr en 5. október 2021. Blaðamenn töldu að þeir gætu bjargað sér fyrir horn með því að rannsókn málsins flyttist til héraðssaksóknara þar sem Finnur Þór er fyrir á fleti.

Veika konan, forrituð af blaðamönnum, mætti óboðuð til héraðssaksóknara 10. september 2021 til að tjá sig um Namibíumálið og Samherja. Allar upplýsingar um þau mál hafði eiginkona Páls vitanlega fengið frá blaðamönnum enda hún aðeins tengd Samherja með hjónabandi við skipstjóra hjá útgerðinni. Ekki það að blaðamenn reyndu ekki að fá hana til verka. Í lögregluskýrslum eru samskipti sem sýna að heimsókn veiku konunnar til aldraðrar móður Þorsteins Más forstjóra Samherja var rædd. RSK-liðum er ekkert heilagt.

Lögreglufulltrúi tók á móti eiginkonu skipstjórans 10. september 2021 og kallaði til annan starfsmann embættisins, mögulega var það Finnur Þór eða undirmaður hans. Konunni hafði verið sagt að tilkynna að hún hefði upplýsingar um Namibíumálið sem hún vildi koma á framfæri. Það átti að vera tilefnið til að færa forræði rannsóknar á byrlun og símastuldi suður yfir heiðar.

Lögreglufulltrúinn sem tók á móti konunni skrifaði skýrslu, dagsett 14. mars í ár, 2023, þar sem hann greinir frá heimsókn konunnar. Þar segir að þáverandi eiginkona skipstjórans hafi verið ,,í mjög miklu andlegu ójafnvægi. Hún óð úr einu í annað og grét mikið."

Eiginkonan var buguð, fárveik andlega og undir stöðugum ágangi blaðamanna sem spiluðu á ranghugmyndir hennar um lífið og tilveruna. Héraðssaksóknari gat ekki notað játningar eiginkonu Páls sem rök til að taka yfir málið og sameina það Namibíumálinu. Upphaf Namibíumálsins var sérkennilegur fugl, Jóhannes Stefánsson uppljóstrari. Það var of mikið í fang færst að sturlaður einstaklingur yrði látinn spinna framhaldsútgáfu málsins. 

RSK-plottið um að flytja rannsókn á byrlun og símastuldi til Finns Þórs mistókst.

Þóra Arnórsdóttir er svekkt. Í gær var hún í viðtali hjá Vísi og krefst þess að lögreglurannsóknin verði felld niður og að hún verði beðin afsökunar á ónæðinu:

Ég bíð eftir niðurfellingu og afsökunarbeiðni. Það er svona um það bil mín afstaða í þessu.

Sumir myndu segja að það stæði upp á Þóru og sakborninga að biðjast afsökunar. En, auðvitað, þegar verðlaunablaðamenn eiga í hlut er ókurteisi að segja slíkt upphátt.

 

Venjulegt fólk og hinsegin móðgun

Venjulegt fólk er ekki til nema sem hugtak, strangt tekið. Allir eru einstakir, sérhver er sitt eigið sniðmát. Líklega telur allir þorri fólks sig venjulegt vel vitandi að það einstakt. Almennt flaggar fólk ekki sínum sérkennum, telst háttvísi. Sumir, aftur, segja sig hinsegin.

Kristján Hreinsson skáld ræðir:

Það er gefið í skyn að auðvelt og ómerkilegt sé að vera bara svona manneskja – miklu erfiðara og merkilegra að vera hinsegin. Skilgreiningin átti að vera styrkur en hún er veikleiki þegar öllu er á botninn hvolft. Hér þarf enga skilgreiningu – við erum öll fólk. Það er væntanlega ekki til neitt sem heitir „venjulegt fólk“ þess vegna erum við öll „óvenjulegt fólk“.

Alsiða er að fólk taki sér kennimark, segjast Keflvíkingar, KR-ingar, alkahólistar, þjóðkirkjumenn og svo framvegis. Hinsegin fólk markar sér aftur þá sérstöðu að telja sig bera þyngri byrðar en flestir aðrir vegna viðkvæmrar stöðu og krefst nýrra samfélagshátta, menningarlegrar hinseginvæðingar. Það vill banna hversdagslegt orðfæri og sýpur hveljur yfir íslenskri málfræði. Hinseginviskan fær áheyrn. Skáldið útskýrir:

Hinn heimski meirihluti vill helst ekki rugga bátnum og leyfir þess vegna hinum heimska minnihluta að ákveða hvernig orðræðu skal háttað. Fólk hefur komist að þeirri niðurstöðu að best sé að banna öll orð sem hugsanlega geta fengið okkur til að móðgast fyrir hönd annarra. Í nafni pólitísks rétttrúnaðar viljum við skipta út kyni orða og helst banna orðið „maður“ vegna þess að það er í karlkyni.

Móðgunargirni er þáttur í mannlífinu og hefur löngum verið. Íslenskuprófessor sagði fornmenn ,,orðsjúka" er þeir hefndu fyrir kviðlinga er sneyddu heiður og sóma. Orðaviðkvæmni samtímans er af öðrum toga. Móðgun fyrir hönd annarra gefur vel af lækum á samfélagsmiðlum, einkum þeim snöggir eru upp á lagið og tísta snemma, þeirra færslum er deilt. Á sjónvarpsöld var 15 mínútna frægð æðst gæða hégómans, nú gilda læk og deilingar.

Orðsjúku forfeður okkar móðguðust á eigin reikning. Þeir báru skynbragð á heiður og sóma. Hinsegin móðgun er að sýnast betri en aðrir, sérgrein góða fólksins.  

  

 

 

Hvað varð um menntun?

Atli Harðarson prófessor skrifar tímabæra grein, Hvað varð um stúdentsprófið? Atli veit hvað hann syngur, var kennari og skólastjóri framhaldsskóla áður en hann tók doktorspróf til háskólakennslu.

Atli telur útþynningu stúdentsprófsins síðustu áratuga varhugaverða þróun. Stúdentspróf fyrir alla varð ríkjandi stefna á níunda áratug síðustu aldar, birtist m.a. með stofnun fjölbrautaskóla. Lýðræðishugsun og jafnréttissjónarmið stóðu að baki. 

Það sem er fyrir alla verður hvorki fugl né fiskur. Lokaorð Atla:

auðvelt [er] fyrir skóla með fámennar stúdentsbrautir að gera hvort tveggja í senn, að segja nemendum og foreldrum að boðið sé upp á alls konar stúdentsnám og segja fjárveitingavaldinu að ekki séu kenndir neinir fámennir og óhagkvæmir áfangar. Ég velti því fyrir mér hvort þetta sé eitt dæmi af ótalmörgum um það hvernig markaðsvæddur nútíminn brosir jafn glaðhlakkalega við öllum, líka þeim sem hann gefur steina fyrir brauð.

Stúdentspróf er einkum undirbúningur fyrir háskólanám, að flestra áliti. Útþynning stúdentsprófs gildir ekki um alla skóla, eins og Atli rekur. Sumir skólar, stundum kallaðir bóknámsskólar eða úrvalsskólar, þó ekki í opinberum gögnum, þykja undirbúa nemendur betur fyrir háskólanám en aðrir. Þeir fá flestar umsóknir um skólavist.

Afleiðingin verður, samkvæmt Atla, afturhvarf til tímans fyrir hugsjónina um stúdentspróf fyrir alla. 

Atli segir ekki, en tilfallandi getur leyft sér það, að hugmyndin um stúdentspróf fyrir alla felur í sér háskólapróf fyrir alla. Stúdentspróf er jú undirbúningur háskólanáms, einkum og sérstaklega.

En það getur ekki verið rétt. Það hentar ekki öllum að takast á við háskólanám, liggur í hlutarins eðli.

Kannski er reyndin sú að framhaldsskólar séu í tvöföldu hlutverki hvað menntun áhrærir. Í einn stað undirbúa þeir nemendur fyrir háskólanám en í annan stað þátttöku í lífinu almennt. Frá þessum sjónarhóli verður spurningin: hvað varð um menntun? Áður en þeirri spurningu er svarað verður að liggja fyrir hvað við viljum kalla menntun. Yfir til þín, Atli.

Morgunblaðið: skæruliðar eru frétt, byrlun ekki

Byrlunarmálið var fyrst nefnt skæruliðamálið. Það hófst með byrlun Páls skipstjóra Steingrímssonar 3. maí 2021. Á meðan Páll var á gjörgæslu var síma hans stolið og fenginn blaðamönnum RSK-miðla (RÚV, Stundin og Kjarninn) til afritunar.

Kjarninn og Stundin birtu á sama tíma fyrstu fréttir upp úr síma skipstjórans þann 21. maí 2021, tæpum þrem vikum eftir byrlun og stuld. Fréttaflutningur var samræmdur, áþekk fyrirsögn var í báðum miðlum, ,,skæruliðadeild Samherja". Vitanlega var engin skæruliðadeild, það er tilbúningur blaðamanna En nafnið festist og úr varð skæruliðamálið.

Morgunblaðið endurbirti fréttir úr Stundinni og Kjarnanum, t.d. um meint afskipti Páls skipstjóra af formannskjöri í BÍ, og að lögfræðingur Samherja sé ræðismaður Kýpur á Íslandi. Einnig hvort Pétur eða Páll væru höfundar að blaðagreinum.  Morgunblaðið taldi þörf á að lesendur fengju að heyra tíðindin. Endursögn eins fjölmiðils á fréttum í öðrum miðli er alsiða. 

Þegar frá leið umbreyttist skæruliðamálið í byrlunarmálið. Ástæðan er einföld. Skæruliðamálið voru samskipti Páls skipstjóra við samherja (með litlu s-i) um viðbrögð við Namibíuherferð RSK-miðla gegn Samherja (stórt s) sem hófst með Kveiks-þætti á RÚV í nóvember 2019. Pál og félagar spjölluðu saman, frömdu engin lögbrot. Byrlun og gagnastuldur eru aftur lögbrot og þau alvarleg. Þá er misnotkun á andlega veikum siðleysi, ef ekki refsilagabrot. Brot á friðhelgi er einnig afbrot. 

Fjórir blaðamenn fengu stöðu sakborninga í byrlunarmálinu 14. febrúar í fyrra. Um leið og skæruliðamálið fór að snúast um byrlun, gagnastuld, friðhelgisbrot og misnotkun á andlega veikum einstaklingi breyttist fréttamat Morgunblaðsins. Nú var allt í einu fátt að frétta, þótt lögreglurannsókn stæði yfir og gögn komin fram í dagsljósið um aðild blaðamanna að byrlun og stuldi.

Páll skipstjóri Steingrímsson var í byrjun viku í viðtali hjá Frosta Logasyni í hlaðvarpinu Brotkast. Þar segir Páll frá því hvernig blaðamenn misnotuðu veika eiginkonu hans og fengu til óhæfuverka.

Í viðtalinu er hver stórfréttin á fætur annarri, s.s. um hlut Helga Seljan, bæði í samskiptum við eiginkonu Páls og falskri kæru um að Jón Óttar Ólafsson, sem vann fyrir Samherja, hafi setið um Helga tiltekinn dag. En þennan dag var Jón Óttar ekki á landinu. Samt lagði Helgi fram kæru til lögreglu og fékk annan fjölmiðlamann til að ábekja hana, bera ljúgvitin.  Þá ræðir skipstjórinn hlut Láru V. Júlíusdóttur, sem var lögfræðingur eiginkonu hans, hvernig lögfræðistofa Láru V. var vettvangurinn þar sem blaðamenn fengu símkort veiku konunnar - til að eyða upplýsingum um fyrri samskipti.

Allir með fréttanef sjá fréttirnar. Verðlaunablaðamaður leggur fram falska kæru; lögfræðingur spillir lögreglurannsókn í þágu blaðamanna. Hvað með hlut útvarpsstjóra sem slær skjaldborg um sakborninga og lóðsar þá í nýja heimahöfn svo lítið beri á? Hvers vegna hefur ríkisfjölmiðillinn ekki gert grein fyrir afbrotum starfsmanna sinna? 

En það er engin frétt í Morgunblaðinu um viðtalið við Pál skipstjóra og upplýsingarnar sem hann leggur fram. Hvers vegna þegir Morgunblaðið nú þegar skæruliðamálið er orðið byrlunarmálið? Áður voru sagðar fréttir, unnar upp úr RSK-miðlum. Er Morgunblaðið að segja okkur að Þórður Snær og Aðalsteinn Kjartansson, báðir sakborningar, séu betri heimildir fyrir fréttum en brotaþolinn Páll Steingrímsson? Morgunblaðið endurbirti fréttir tvímenninganna en tekur þátt í RSK-þöggun á skipstjóranum.

Tilfallandi bloggari hitti gamalreyndan blaðamann Morgunblaðsins í vor og spurði hvers vegna blað allra landsmanna tiplaði á tánum í byrlunarmálinu. Svarið var þetta: ,,Þau [blaðamenn RSK-miðla, sakborningarnir] líta á það sem persónulega árás á sig ef fréttir eru sagðar af málinu".

Páll skipstjóri varð fyrir svívirðilegri árás, andlega veik eiginkona hans var misnotuð af blaðamönnum til að byrla Pál og stela síma hans. Skipstjórinn var úthrópaður sem skæruliði og einkalíf hans borið út á götur og torg. Árásirnar gerast ekki persónulegri. En Páll er sjómaður, ekki blaðamaður með kunningja og vini á öðrum fjölmiðlum. 

Blaðamenn Morgunblaðsins sem vorkenna starfsfélögum á RSK-miðlum ættu að ígrunda að blaðamennska hefur aldrei snúist um að hylma yfir glæpi og veita siðlausum afbrotamönnum friðhelgi. Blaðamennska er að segja fréttir, útskýra samhengi, greina, upplýsa. Andhverfa blaðamennsku er þöggun á mikilsverðum málum. 

Svali sannar orð Sigmundar Davíðs

Sigvaldi Kaldalóns, kallaður Svali, skrifaði færslu um drengjahóp sem rændi úlpu af ungum syni hans með því að króa hann af og hóta ofbeldi. Svali sagði drengjahópinn útlendan, sem hann líklega var, og fékk óðara að heyra það að hann væri rasisti.

Sigmundur Davíð gerði að umtalsefni íslenska Twitter-gengið sem fer í yfirgír þegar afleiðingar vanhugsaðar góðmennsku blasa við. Óheftur innflutningur útlendinga skapar félagsleg vandamál. Norðurlönd hafa lært sína lexíu, takmarka innflutning og gera kröfu um aðlögun þeirra sem fá landvist. Íslendingar eiga eftir að draga réttan lærdóm af reynslu frændþjóða.

Útlendingar sem hingað koma eru vafalaust hvorki betri né verri en við sem byggjum landið. En komi þeir of margir á skömmum tíma verða til vandamál sem hvorki er nýbúum til hagsbóta né þeim landsmönnum sem fyrir eru.

Sigmundur Davíð er nánast eini stjórnmálamaðurinn sem þorir að segja það sem margir hugsa: við verðum að temja okkur góðmennsku er tekur mið af þeirri staðreynd að Íslendingar eru örþjóð. Óheft aðgengi að opinberum gæðum skilur eftir sig sviðna jörð.      

Glæpagengi selja Ísland sem áfangastað

Siðareglur miskunnarlausra blaðamanna

Eiginkona Páls skipstjóra Steingrímssonar var andlega veik þegar blaðamenn RSK-miðla (RÚV og Heimildin, áður Stundin/Kjarninn) efndu til samstarfs við hana vorið 2021. Samstarfið fól í sér að gera skipstjórann óvígan, stela síma hans og færa blaðamönnum til afritunar.

Um leið og blaðamenn tók upp samstarf við veiku konuna urðu þeir hjónadjöflar. Þeir beinlínis etja saman hjónafólki, þar sem annað hjónanna veit ekki sitt rjúkandi ráð vegna andlegra báginda.   

Páll skipstjóri var í viðtali hjá Frosta Logasyni um reynslu sína af misþyrmingu blaðamanna á þáverandi eiginkonu sinni.

Einu sinni voru siðareglur sem tóku vara á að óvandaðir blaðamenn nýttu sér bágindi fólks.

Þriðja grein siðareglna Blaðamannafélags Íslands hljómaði til skamms tíma svona:

Blaðamaður vandar upplýsingaöflun sína, úrvinnslu og framsetningu svo sem kostur er og sýnir fyllstu tillitssemi í vandasömum málum. Hann forðast allt, sem valdið getur saklausu fólki, eða fólki sem á um sárt að binda, óþarfa sársauka eða vanvirðu.

Um svipað leiti og RSK-blaðamenn tóku til við að misnota alvarlega veikan einstakling var settur kraftur í að breyta siðareglum blaðamanna. Endurskoðaðar siðareglur litu dagsins ljós í vor. Búið er að fella út innihald þriðju greinarinnar um að ,,forðast allt, sem valdið getur saklausu fólki, eða fólki sem á um sárt að binda, óþarfa sársauka eða vanvirðu."

Varaformaður Blaðamannafélags Íslands, Aðalsteinn Kjartansson, á Heimildinni, áður RÚV, var í forystu nefndarinnar sem endurskoðaði siðareglunar. Aðalsteinn er sakborningur í yfirstandandi lögreglurannsókn á byrlun Páls skipstjóra og stuldi á síma hans. Aðrir sakborningar eru Þórður Snær Júlíusson, Arnar Þór Ingólfsson, Ingi Freyr Vilhjálmsson, allir á Heimildinni, og Þóra Arnórsdóttir sem var ritstjóri Kveiks á RÚV.

Allt eru þetta verðlaunablaðmenn Blaðamannafélags Íslands. Fagstétt sem verðlaunar miskunnarleysi lýsir yfir stríði gegn grunngildum samfélagsins.

Egill Helga, málfrelsið og vinstrifasisminn

Egill Helgason umræðustjóri á RÚV segir um mál Kristjáns Hreinssonar, sem rekinn var frá Háskóla Íslands fyrir að nýta sér tjáningarfrelsið:

Kristján Hreinsmögur eins og hann kallaði sig hefur alltaf verið á jaðrinum og í raun ekki notið viðurkenningar. Hann hefur engin völd og vettvangur hans er smár. (…) Hann er algjörlega laus við að vera í forréttindastöðu - hefur strögglað alla sína skáldævi sem er orðin býsna löng. Ég get ekki séð að það færi honum neitt sérstakt að vera hvítur, miðaldra og með kynfæri karlmanns. Og svo hitt - hvernig nennir fólk að elta ólar við skoðanir eins manns sem er ekkert sérlega þekktur, hefur lítil áhrif og kennir eitt agnarsmátt námskeið.

Í stað þess að ræða prinsippið, málfrelsi, fer Egill í manninn, gerir lítið úr Kristjáni. Samkvæmt Agli er óþarfi að verja málfrelsið þegar einhver ,,á jaðrinum" er tekinn til bæna fyrir að nýta sér stjórnarskrárvarinn rétt sinn. Agli er það lokuð bók að það voru ,,menn á jaðrinum" sem tryggðu okkur réttinn til að hugsa sjálfstætt og láta í ljós skoðanir sem ekki féllu að rétttrúnaðinum.

Það átti að hirða mannorð og atvinnu af Kristjáni og senda þau skilaboð út í samfélagið að sumar skoðanir skyldu að liggja í láginni. Annars hlytu menn verra af. Vinstrifasistar nota reglulega þessa aðferð til að hræða fólk frá þátttöku í opinberri umræðu.

Egill Helgason og Felix Bergsson, báðir starfsmenn RÚV, eru sami kúltúrklúbburinn. Einkennin eru andstyggð á sjálfstæðri hugsun og þýlyndur wokeismi. 

Fréttin segir okkur þau ánægjulegu tíðindi að Háskóli Íslands hafi boðið Kristjáni starfið aftur. Guð láti gott á vita. Til hamingju Kristján.

Einkastríð Þórdísar til heimabrúks

Diplómatísk stríðsyfirlýsing Þórdísar Kolbrúnar utanríkisráðherra er ekki í þágu íslenskra hagsmuna. Tilkynning um lokun sendiráðs Íslands í Moskvu er sett fram, og skilin í Rússlandi, sem ögrun.

Hvers vegna ætti Ísland að ögra Rússlandi? Samskipti þjóðanna hafa ávallt verið vinsamleg. Rússar opnuðu markaði sína á sovéttímanum þegar við áttum í landhelgisdeilu Breta, sem beittu okkur viðskiptaþvingunum.

Jú, kynni einhver að segja, Rússar réðust inn í Úkraínu. Síðan hvenær eru stríð í útlöndum rök fyrir lokun íslenskra sendiráða? Bræðraþjóðir í austurvegi þjarka um landamæri, öryggishagsmuni og réttindi þjóðarbrota. Það er leitt, eins og öll átök, ekki síst þau er kosta mannslíf, en koma Íslendingum ekkert sérstaklega við.

Einkastríð Þórdísar Kolbrúnar er pólitísk dygðaflöggun til heimabrúks. Tollfrjáls innflutningur á úkraínskum kjúllum fékk ekki meðbyr hjá stjórnarmeirihlutanum á alþingi, einmitt vegna íslenskra hagsmuna. Þórdís Kolbrún varð að sýna herskáa frjálslynda vinstrinu að hún væri ekki síðri Rússahatari en þeir og setti lokun íslenska sendiráðsins í Moskvu í úkraínskt samhengi.

Þórdís Kolbrún er ekki þingmaður og ráðherra fyrir frjálslynda vinstrimenn heldur íhaldsmenn. Nema, auðvitað, að þannig hátti að frjálslyndir vinstrimenn hafi yfirtekið Sjálfstæðisflokkinn.

Ríki eiga hagsmuni, ekki hugsjónir. Glennulegt einkastríð Þórdísar Kolbrúnar gengur þvert á íslenska hagsmuni en fellur að alþjóðahyggju frjálslyndra vinstrimanna. Gerist utanríkisráðherra ESB-sinni í framhaldinu?

Sér ekki fyrir sér að slíta stjórnmálasambandi

RSK-miðlar og eiginkona skipstjórans

Haustið 2020 er þáverandi eiginkona Páls skipstjóra Steingrímssonar í sambandi við Láru V. Júlíusdóttur lögfræðing. Eiginkona skipstjórans til margra ára hafði um hríð glímt við andlega vanheilsu. Hún sýndi af sér hegðun og háttu sem kom Páli skipstjóra, börnum þeirra og stórfjölskyldu í opna skjöldu. Fyrst eftir að einkenni létu á sér kræla þáði hún aðstoð, greiningu og meðferð. Er sjúkdómurinn ágerðist afþakkaði konan hjálp. Veikindin réðu ferðinni. Konan hefur tvisvar verið nauðungarvistuð á sjúkrastofnun, hættuleg sjálfri sér og öðrum.

Eiginkonan, sem í tilfallandi bloggi hefur ávallt verið auðkennalaus, að undanskyldum veikindum hennar og að hún hefði verið nátengd skipstjóranum, var kynnt til sögunnar í gær á Heimildinni (Stundin og Kjarninn). Heimildin lætur eins og konan sé RSK-miðlum óviðkomandi. Veruleikinn er allur annar. Athafnir blaðamanna RSK-miðla og eiginkonu skipstjórans er ástæðan að fimm blaðamenn eru með stöðu sakborninga í refsimáli, byrlun og gagnastuldi. Sjötti sakborningurinn er hún sjálf. Blaðamenn, sem eiga að heita heilir á geði, misnotuðu yfir lengri tíma andlega veika konu og fengu til óhæfuverka. Það er stærsta ósagða frétt íslenskrar fjölmiðlasögu.  

Í byrjun árs 2021 tilkynnir eiginkona Páli skipstjóra að hún vilji skilnað. Í samtölum lét hún á sér skiljast að vinnuveitandi Páls, Samherji, ætlaði henni illt og skipstjórinn væri með í ráðum. Þá ásakaði hún eiginmann sinn um framhjáhald með ýmsum konum. Þau búa áfram saman. Páll taldi að skilnaðarhugmyndin væri afleiðing veikindanna en fannst ekki einleikið hve konan var hvöss gagnvart sér eftir ferðirnar suður. Páll stundar sína vinnu, er á sjó á Berg VE þessa vertíð.

Um miðjan apríl 2021 biður eiginkonan Pál um að útvega sér Imovane svefnlyfið og að hann taki lyfið út á eigin lyfseðil. Páll gruflar lítt í sérkennilegri bón eiginkonunnar og gerir eins og hann er beðinn.

Gögn lögreglu, sem þegar eru komin í umferð til sakborninga (blaðamanna) og brotaþola, sýna að ekki seinna en í apríl 2021 var komið á samband milli eiginkonu Páls skipstjóra og blaðamanna RSK-miðla. Af gögnunum verður ekki ráðið hvernig samskiptin hófust. Tveir möguleikar eru líklegastir. Að Lára V. Júlíusdóttir hafi haft milligöngu. Hún er vel tengd, eftir áratugastörf í þágu Samfylkingar. Lára var t.d. bankaráðsformaður Seðlabanka Íslands í tíð ríkisstjórnar Jóhönnu Sigurðardóttur - á þeim tíma þegar RÚV og seðlabankinn hófu atlögu að Samherja með fölsuðum gögnum um að fyrirtækið hefði brotið gjaldeyrislög. Atlagan rann út í sandinn, Samherji braut engin lög.

Hinn möguleikinn er að Rakel Þorbergsdóttir fyrrum fréttastjóri RÚV hafi náð trúnaði eiginkonunnar. Þær eru skólasystur frá Akureyri og unnu saman hjá ÚA sem ungar konur. Rakel var fyrst til að missa vinnuna á RÚV eftir að lögreglurannsókn hófst. Síðar hrukku af skaftinu Helgi Seljan og Þóra Arnórsdóttir.

Ranghugmyndir sameinuðu andlega veika konu og blaðamenn RSK-miðla. Sannanlega geðveikur einstaklingur og meintir andlega heilir blaðamenn ólu með sér ranghugmyndir um ofsóknir Samherja. Konan sá skuggalegt fólk elta sig og bíla veita sér eftirför; blaðamenn ímynduðu sér skæruliðadeild.

Skýrslur lögreglu sýna að í apríl 2021 kaupir Þóra Arnórsdóttir ritstjóri Kveiks Samsung-síma sömu gerðar og skipstjórinn notar. Þóra fær á símann númerið 680 2140. Símanúmer Páls er nánast eins, 680 214X.

Páll kemur úr róðri á Berg VE 29. apríl og fer rakleitt frá Vestmannaeyjum til Reykjavíkur og gistir á Hótel Óðinsvé. Eiginkonan kemur suður og hafði bæði með sér hvítvín og bjór. Skipstjórinn þáði hvorugt. Þau fara norður 1. maí.

Daginn áður, 30. apríl, var tilkynnt að Aðalsteinn Kjartansson fréttamaður Kveiks, undir stjórn Þóru, hætti að morgni hjá ríkisfjölmiðlinum og eftir hádegi réð hann sig á Stundina, þar sem systir hans, Ingibjörg Kjartansdóttir, er eigandi og ritstjóri. Rakel Þorbergsdóttir skrifar af því tilefni færslu á Facebook: ,,Þín verður sárt saknað en ég ætla að leyfa mér að vona að RÚV ,,pásan" verði stutt. [Broskall] Gangi þér allt í haginn í nýjum verkefnum, veit að þú átt eftir að halda áfram að blómstra sem fréttamaður og samfélagsrýnir."

Rakel gefur til kynna að hún viti hver verkefni Aðalsteins verði á Stundinni. Búið var að kaupa síma til að afrita síma skipstjórans. Nú þurfti að gera hann óvígan til að stela mætti símtæki hans. Líklega átti fyrst að koma skipstjóranum úr umferð helgina sem hann gisti í Reykjavík 30. apríl til 2. maí. En Páll vildi ekki áfengið sem honum var boðið.

Ef tilgátan er rétt sýnir slóð símtala á milli eiginkonunnar og blaðamanna þessa helgi að ný ráðagerð hafi verið sett saman í skyndi til að unnt væri að stela símanum. Lögreglan er með yfirlit yfir hver hringdi í hvern helgina 30. apríl til 2. maí, - mögulega einnig tölvupóstsamskipti.

Í landlegum á vorin og sumrin dundar skipstjórinn sér stundum í garðinum. Það gerði hann mánudaginn 3. maí fyrir tveim árum. Síðdegis kemur eiginkonan og hælir honum fyrir dugnaðinn, sem ekki gerðist á hverjum degi. Geðræn veikindi hafa áhrif á skapgerðina, ekki til góðs. Páll eldar hamborgara fyrir fjölskylduna. Eftir kvöldmat er hann einn í húsinu fram að háttatíma. Hann fer upp í rúm á tólfta tímanum en er ekki sofnaður þegar eiginkonan kemur heim og vill spjalla. Þau ræða saman. Konan skreppur fram, fær sér sígarettu en kemur að vörmu spori með tvo bjóra og réttir Páli annan. Eftir spjall spyr hún hvort hann ætli ekki drekka bjórinn. Páli fannst bjórinn beiskur en teygaði hann engu að síður. Næst rankaði hann við sér á gjörgæslu Landspítalans í Reykjavík.

Í gögnum lögreglu kemur fram að nágrannar Páls hafi vaknað við að hann barði bakdyr þeirra og bað um hjálp. Öskur skipstjórans voru ekki lágvær. Eiginkonan hélt til í bílskúrnum á meðan þessu fór fram, samkvæmt skýrslu lögreglu, og lét sér fátt um finnast.

Skipstjórinn er á gjörgæslu í öndunarvél eftir flutning með sjúkravél suður. Börnum hans er tjáð að tvísýnt sé um líf hans. Páll er meðvitundarlaus til 6. maí. Hann er undir læknishendi til 11. maí. Eiginkonan kemur með föggur hans á spítalann, þar á meðal símann. Hún lætur þann grun sinn í ljós að brotist hafi verið inn í símann á meðan Páll var meðvitundarlaus.

Í raun hafði það gerst að eiginkonan braust inn í síma eiginmannsins, m.a. til að veiða upplýsingar um samskipti sem hún taldi að hann ætti við aðrar konur. Þá fór eiginkonan með símann á Efstaleiti, höfuðstöðvar RÚV, til afritunar. Sú aðgerð tók ekki nema fáeinar mínútur. Skipulagið gekk út á að skipstjórinn yrði grunlaus um hvað hafði verið gert við símann á meðan hann var meðvitundarlaus. Köld rökhyggja í bland við brjálsemi einkennir útfærslu og verklag tilræðisins.

Þegar Páll nær skýrri hugsun á ný fær hann vitneskju um tvennt. Einhver hafði sent skilaboð úr síma hans á meðan hann var meðvitundarlaus. Í öðru lagi var horfið forrit úr símanum sem notað er til að afrita gögn. Páll áttaði sig hvers kyns væri þar sem hann áður hafði notað forrit til að flytja gögn þegar hann endurnýjaði síma sinn.

Föstudaginn 14. maí 2021 kærir Páll málið til lögreglu. Sex dögum síðar fær skipstjórinn tvö símtöl frá blaðamönnum. Þórður Snær Júlíusson ritstjóri Kjarnans hringir 14:56. Aðalsteinn Kjartansson á Stundinni, áður RÚV, hringir ellefu mínútum síðar, kl. 15:07. Samræmdar aðgerðir með kaldri rökhyggju. Erindi beggja var að bera undir Pál ásakanir um að hann væri höfuðpaurinn í skæruliðadeild Samherja.

Gögnin voru komin í hendur blaðamanna ekki síðar en 5. maí. Þeir biðu með birtingu frétta til 21. maí. RSK-liðar höfðu aflað sér upplýsinga um að sjálfvirkur staðsetningarbúnaður síma geymdi ekki upplýsingar lengur en í tvær vikur. Páll skyldi vera grunlaus.

Skipstjórinn svaraði Þórði snæ og Aðalsteini fáu enda miður sín. Símtölin staðfestu hans versta grun. Eiginkona hans til margra ára var verkfæri blaðamanna RSK-miðla í atlögu að lífi hans og heilsu, mannorði og einkalífi. Eiginkonan var fárveik, Páll vissi það mætavel. Höggið var að blaðamenn legðust svo lágt að misnota andlega veika.

Heimildin birti síðdegis í gær upplýsingar um eiginkonu Páls skipstjóra í tengslum við dómsmál þar sem eiginkonan var sýknuð af ákæru saksóknara um einelti gagnvart Örnu McClure lögfræðingi Samherja. Fjölmiðlar eins og Vísir og RÚV tóku fréttina upp á sína arma, sem og Morgunblaðið, samanber viðtengda frétt.

Verða framhaldsfréttir um blaðamenn sem nýttu sér veikindi konunnar? Verður Lára V. spurð hvort hún hafi komið á sambandi eiginkonunnar og blaðamanna? Verður Lára spurð hvað henni gekk til þegar hún stöðvaði yfirheyrslu yfir skjólstæðingi sínum, veiku konunni, þegar hún ætlaði að játa gjörðir sínar 5. október 2021? Verður Rakel spurð um samskiptin við konuna? Verður Þóra spurð um Samsung símann sem hún keypti í apríl, áður en Páli var byrlað? Spyr einhver Aðalstein um snögg vistaskipti rétt fyrir byrlun? Fáum við að vita hver stýrði Þórði Snæ og Aðalsteini, sem þá störfuðu hvor á sínum miðlinum, en hringdu á sama tíma í Pál og birtu samræmdar fréttir 21. maí 2021? Verða blaðamenn spurðir um hótanir um að leggja til frekari atlögu að einkalífi Páls og Örnu McClure - en hún er einnig brotaþoli í byrlunar- og símastuldsmálinu?

Líklegasta svarið er nei, fjölmiðlar fjalla ekki um glæpi blaðamanna.

Almenningur hlýtur að spyrja: til hvers eru fjölmiðlar?

Sýknuð af því að beita umsáturseinelti

Felix, skoðanir og sársauki

Felix Bergson kynnir á RÚV birtir færslu á Facebook:

þið sem eruð í því í yfirlætislegu umburðarlyndi að verja "málfrelsi" manna eins og ritstjóra Morgunblaðsins, vinar hans menntaskólakennarans, skáldsins í Skerjafirði, Miðflokksmóra og annarra dreggja samfélagsins ættuð að prófa að setja ykkur í spor fólks sem er bara að reyna að komast í gegnum daginn eins og við hin en býr við mikið óöryggi og hræðslu um tilveru sína vegna vaxandi andúðar í samfélaginu. Andúðar og ofbeldis sem einmitt skapast vegna skrifa þessara manna...

Tilefni færslunnar er að Kristján Hreinsson (skáldið i Skerjafirði) andmælti bábiljunni að hægt sé að fæðast í röngum líkama. Vegna skrifanna missti Kristján vinnuna í Háskóla Íslands með ruddalegum hætti. Tilfallandi gerði athugasemd.

Kjarninn i málflutningi Felix er að skoðanir sem stuðla að óöryggi og hræðslu séu óverðugar og skuli liggja í þagnargildi. Málfrelsið verji ekki skoðanir er valda sársauka.

Sjálfsblekkingu fylgir hræðsla um afhjúpun. Krafan um að aðrir sýni samstöðu með blekkingunni með þögn kallast meðvirkni. Þykir ekki góð latína, hvorki í lífinu almennt né í meðferðarstarfi. 

Sársauki er í vitund þess sem reynir. Óöryggi og hræðsla er hugarástand sem sprettur ekki upp vegna skoðana annarra. Hafi maður sjálfan sig nokkurn veginn á hreinu eru skoðanir annarra kannski upplýsandi en ekki mikilsverðar um eigið andlegt ástand. Ekkert okkar fer í gegnum lífið án hugarangurs.

Vandinn er að sársaukaþröskuldurinn er orðinn svo lágur hjá sumum að hversdagsleg sannindi, að nýburi fæðist aldrei í röngum líkama, má ekki segja upphátt án þess að einhver Felix fái taugaáfall. Sjálfsblekking þolir ekki sannindi, ekki frekar en tröllin dagsljósið. Vörnin er að virkja tilfinningarnar, að saka þá sem segja satt um kvöl og pínu þeirra er trúa að hvítt sé svart. 

Tilfinningar í stað skoðanaskipta yrðu slæm býtti. Auðvelt er að gera sér upp tilfinningar. Skoðanir þarf að rökstyðja.