Læðudögg

Foggy Dew er írskt þjóðlag um páskauppreisnina 1916. Írar hugðust nýta sér að Englendingar væru uppteknir af Þjóðverjum í fyrri heimsstyrjöld, ensk vandræði eru írsk tækifæri, er gamalt viðkvæði, og gerð áhlaup á hernaðarlega mikilvægar byggingar í Dublin vorið 1916.

Uppreisnin mistókst og flestir leiðtogar hennar skotnir af enskum. Nokkrum árum síðar náðust samningar við Englendinga um írskt fríríki en við það blossuðu upp deilur milli þjóðernissinna og eins árs borgarastyrjöld 1922 - 1923 varð mannskæðari en páskauppreisnin. Samningurinn við England hélt og Írlandi var skipt í það sem síðar varð lýðveldið Írland og Norður-Írland sem var hluti Stóra-Bretlands.

Foggy Dew er brýning til Íra að sameinast gegn kúgaranum; láta ekki til leiðast að vera með ófrið á fjarlægri slóð, í texta er vísaði í Gallipoli þar sem fjöldi Íra féll, þegar föðurlandið kallar. Ljóðið lofar frækna fallna og að dauði þeirra verði fordæmi óborinna kynslóða.

Hér er ljóðið.

Hér er Foggy Dew í flutningi Sinead O'Connor og Chifetains, miðerindi sleppt.

Hér í flutningi Luke Kelly, síðasta erindi sleppt.

 

Sagan og sérfræðingarnir

Íslendingar bjuggu sér til fullveðja nútímasamfélag á fáum áratugum á síðustu öld. Í byrjun aldarinnar vorum við hjálenda Danmerkur, öðluðumst fullveldi 1918 og stofnuðum lýðveldi um miðbik aldarinnar. Þjóðríki hefur margvíslegu hlutverki að gegna gangvart þegnum sínum.

Allt frá dögum frönsku byltingarinnar og stofnun Bandaríkjanna tíðkast viðmið um að þjóðríki eigi að veiti þegnum sínum frelsi og öryggi til að ráðstafa sínu lífi samkvæmt eigin vali. Það felur í sér að ríkisvaldið sé í nálægð sérhvers borgara, til að hann eigi þar hlutdeild, en samtímist hæfilega fjarlægt til að hann geti um frjálst höfuð strokið.

Á almenna mælikvarða, sem lagðir eru á hagsæld og velferð þjóða, standa Íslendingar þjóða fremst, eru iðulega í einu af efstu tíu sætunum.

Það er flókið mál og margslungið að greina ástæður þess að við höfum náð öfundsverðum árangri og búum borgurum landsins lífskjör sem þykja með þeim bestu í veröldinni. Einn þáttur er þó samtvinnaður þeirri þróun og það er fullveldi okkar og sjálfstjórn.

Þeir sem nú vilja flytja forræði okkar mála til Evrópusambandsins segja að með því að fela útlendingum stærri hlut í íslenskum málarekstri verðum við betur sett. Öll saga þjóðarinnar allt frá landnámi segir annað. Eftir að við misstum forræðið til útlendinga á 13. öld hallaði undan fæti. Sjálfstæðisbarátta okkar á 19. öld snerist um að flytja heim fullveldið. Á meðan við vorum hjálenda var hlutskipti okkar eymd og volæði. 

Stétt íslenskra sérfræðinga vill telja okkur trú um að stéttarbræður þeirra í Brussel kunni betur en við að reka íslenskt þjóðfélag. Við féllum fyrir sambærilegum rökum á 13. öld þegar útlent konungsvald með tilstuðlan sérfræðiveldis þess tíma, kirkjuvaldsins, gleypti þjóðfrelsi okkar með húð og hári. Látum það ekki henda okkur aftur.

Þrjú efstu utan ESB

Íslendingar, Norðmenn og Aserar náðu þrem efstu sætunum og eru öll utan Evrópusambandsins.

Ísland í 2. sæti í Moskvu

Hernaðarátök boðuð á norðurslóðum

Rússum er farið að þykja nóg um aðgangshörku ríkja að norðurslóðum sem þeir líta á sem sinn bakgarð og gefa helst Kanada Noregi vilyrði fyrir aðkomu. Í rússneskri skýrslu sem Times segir frá er framtíðarpæling sem gerir ráð fyrir hernaðarátökum á norðurslóðum vegna auðlinda sem þar er að finna og verða aðgengilegar innan tíðar.

Evrópusambandið hefur sýnt norðurslóðum vaxandi áhuga og vill gjarnan komast að þeim kjötkatli. Þess vegna er það hárrétt greining hjá Frosta Sigurjónssyni á vefritinu AMX að Evrópusambandið væri víst með að gefa okkur stóran afslátt í aðildarsamningum til að bæta stöðu sína á norðurslóðum.

Herfræði Brussel er að innlima Ísland í Sambandið og fá Noreg í kjölfarið.

Vinstri græn uppgjöf

Andstæðingar og aðildarsinnar Íslands að Evrópusambandinu eru sammála um eitt; að innganga Íslands myndi hafa verulegar breytingar í för með sér. Andstæðingar telja fullveldinu hætta búin og að margt fari á verri veg ef svo óheppilega vildi til að við færum inni. Aðildarsinnar tóna sjónarmið um að hagsmunum Íslands sé betur borgið innan Sambandsins en utan.

Andstæðingar inngöngu hafa gerólíkt mat á sögu Íslands, stöðu landsins og framtíðarhorfum en aðildarsinnar hafa. Þess vegna er spurningin um inngöngu grundvallarmál í pólitík sem engin málamiðlun er til um; annað hvort er maður andvígur inngöngu eða hlynntur.

Sumir reyna að tefla fram þeirri málamiðlun að við eigum að gera samning til að sjá hvað okkur býðst. Þessi nálgun er sérstaklega óevrópsk og í hrópandi andstöðu við umræðu annarra þjóða sem hafa velt fyrir sér inngöngu. Aðrar þjóðir spyrja hvort þær eigi heima í Evrópusambandinu út frá heildstæðu mati á stöðu sinni gagnvart Sambandinu og hvernig Evrópusamruninn blasir við séð frá bæjarhól viðkomandi þjóðar. Vitanlega koma við sögu efnahagslegir hagsmunir en þeir eru ekki í forgrunni.

Vinstri grænir samþykktu af valdapólitískum ástæðum að taka þátt í að sækja um inngöngu, til að komast í ríkisstjórn með Samfylkingunni. Undir engum kringumstæðum er þetta málamiðlun. Vinstri grænir gáfust einfaldlega upp á meginsjónarmiðum sínum og seldu sannfæringu sína fyrir þátttöku í valdstjórninni.

Stjórnmálaflokkur sem selur sannfæringu sína er einskins nýtur.

Háir vextir hraða endurreisn

Hagfræðingar segja það ekki upphátt, sumpart vegna hjarðeðlis hagfræðinga og að hluta vega hagsmuna vinnuveitenda þeirra, en tilfellið er að háir vextir flýta fyrir endurreisn hagkerfisins. Gildir einu hvort litið er til hagsmuna heimilanna eða fyrirtækja, það er nauðsynlegt að vextir verði ekki lækkaðir of snemma.

Íslensk heimili eru þannig í sveit sett að sum eiga afgang um hver mánaðarmót og sparnaðurinn þarf að fá vexti til að ráðdeildin borgi sig. Á hinum endanum eru heimili í húsnæði með 100 prósent láni. Iðulega er húsnæði fjármagnað með 100 prósent láni alltof stórt fyrir heimilið. Ráðgjafastofa heimilanna fann út fyrir nokkrum árum þá þumalfingursreglu að eftir því sem fólk hafði hærri tekjur voru fjármál viðkomandi í meiri vitleysu. Útrásin renndi stoðum undir þessar reglu. Auðmennirnir reyndust mestu fjármálafífl samanlagðrar Íslandssögunnar. Það eru sem sagt heimili sem þurfa að finna sér annað og hentugra húsnæði og háir vextir halda þeim við efnið. Yfirdráttarlánin eru dýr og þau draga úr neyslu og minna viðkomandi á það þurfi losa um fjármagn, ódýrir vextir eru svona 2007-dæmi sem kemur ekki aftur í bráð.

Fyrirtækin eru of mörg á Íslandi og borga of lág laun. Það sást þegar fyrirtæki buðu atvinnulausum vinnu á taxta sem var rétt yfir atvinnuleysisbótum. Í góðæri útrásarinnar voru stofnuð fyrirtæki sem eiga sér ekki viðreisnar von og háir vextir stytta dauðastríðið.

Háir vextir munu styrkja krónuna og hún ná réttu verðgildi fyrr en ella.

Við eigum að beina þeim tilmælum til norska vinar okkar í Seðlabankanum að vera ekkert að flýta sér að lækka vexti.

Krónan hækkar

Ekkert samráð við þjóðina

Samráð við þjóðina skortir í þingsályktun sem Össur Skarphéðinsson utanríkisráðherra ætlar að leggja fyrir alþingi. Þjóðin fær ekki að segja álit sitt á fyrirætlun Samfylkingar að flytja forræði okkar mála til Brussel. Þjóðaratkvæði um það hvort sækja skuli um inngöngu í Evrópusambandið er forsenda fyrir því að ríkisstjórnin hafi umboð almennings til að ræða við útlendinga um víðtækt framsal valdheimilda.

Það er fáheyrt að með þingsályktunartillögu er felur í sér framsal á fullveldi í jafn ríkum mæli og fyrirséð er að ekki skuli lögð fram ítarleg greining á stöðu Íslands í samfélagi þjóðanna og rökstuðningur hvers vegna stefnt sé að róttækri breytingu þar á.

Flaustursleg vinnubrögð ríkisstjórnarinnar gefa til kynna að þingsályktunin sé sett fram til að þyrla upp moldviðri á alþingi svo að nærtækari málefni, svo sem skuldastaða þjóðarbúsins og væntanlegur niðurskurður ríkisútgjalda fái ekki athygli og umræðu sem skyldi.

Það veit ekki á gott þegar ný ríkisstjórn gerir sig seka um klækjastjórnmál af verstu sort á fyrstu starfsdögum sínum.

Rökstuðninginn skortir ekki

Össur vill opið umboð án skilyrða

Össur Skarphéðinsson utanríkisráðherra skrifar þingsályktunartillögu um umsókn Íslands að ESB þannig að hann fær opið umboð til samninga án skilyrða af hálfu þingsins. Ráðherra fær vald til að velja samninganefnd, setja samninganefnd markmið og velja samráðsaðila eftir eigin mati.

Alþingi getur ekki falið ráðherra það sem vald þingsályktunin kveður á um. Ef það yrði gert væri búið að skipta út þingræði fyrir ráðherraræði.

Þar fyrir utan getur alþingi ekki falið ráðherra að sækja um aðild að Evrópusambandinu  án þess að spyrja þjóðina fyrst.

Ríkisvaldið og alþingi fór illa með þjóðina á útrásarárunum þegar sértækir hagsmunir auðmanna réðu á kostnað almennings. Það er ekki leið til sátta þings og þjóðar ef farið verður í leiðangur til Brussel sem felur í sér víðtækt fullveldisframsal þjóðarinnar.

ESB-tillagan birt

101 elítan andspænis þjóðinni

Ríkisstjórnin og stjórnarsáttmálinn eru í meginatriðum verk 101 elítunnar, en svo heitir lítill þjóðfélagshópur með áhrif langt umfram mikilvægi. Elítan er sterk í fjölmiðlum, lítur á stjórnmál sem æfingu í almannatengslum, leiðist umræða um atvinnumál og velur stórar lausnir eins og ESB-aðild  til að fela litla þekkingu á gangverki þjóðfélagsins.

Rithöfundur 101 elítunnar er Hallgrímur Helgason, hagfræðingur hennar er Þorvaldur Gylfason og erkitýpa fjölmiðlungs elítunnar er ónefndi blaðamaðurinn, Baugslærður og starfar á Fréttablaðinu.

Elítan sat við háborð útrásaraðalsins. Björgólfur eldri fjármagnaði listamenn elítunnar og Jón Ásgeir Jóhannesson stjórnmálamenn hennar.

Samfylkingin er stjórnmálaarmur 101 elítunnar.

ESB-sinnar í fimm setningum

Algengasti stuðningsmaður inngöngu Íslands í Evrópusambandið er sölumaðurinn sem gegn þóknun tekur að sér að selja hvað sem er. Orðaflaumur aðildarsinna er margstefja en með þennan rauða þráð; við græðum á inngöngu. Fólk sem hugsar lífið í krónum og aurum, völdum og vegtyllum er fyrirmunað að skilja verðmæti eins og forræði eigin mála, fullveldi og sjálfstæði.

Í gamla Alþýðuflokknum var þetta fólk fyrirferðarmikið. Vilmundur Gylfason kallaði það skítapakk.