Orkuútrás með mútufé til Sjálfstæðisflokksins

Landsbankinn og FL-group kepptust við að múta Sjálfstæðisflokknum til að eiga sem greiðastan aðgang að Orkuveitu Reykjavíkur þar sem Guðlaugur Þór Þórðarson var formaður um áramótin 2006/2007. Fyrirtækin tvö greiddu samtals 55 milljónir til Sjálfstæðisflokksins í árslok 2006.

Um þetta leyti voru íslensku fjármálafyrirtækin búin að ryksuga upp nær öll verðmæti á Íslandi. Orkugeirinn var nánast einn eftir og hann var í opinberri eigu. Í gegnum stjórnmálaflokka, Sjálfstæðisflokkinn sérstaklega, ætluðu fjármálafyrirtækin sér hlut í orkuveitunum.

FL-group/Glitnir var fyrst úti og stofnaði Geysir Green Energy (GGE). Tilraunir til að ná tangarhaldi á opinberum orkufyrirtækjum s.s. Hitaveitu Suðurnesja og Orkuveitu Reykjavíkur voru á dagskrá haustið 2006.

Í fréttaskýringu Péturs Blöndal blaðamanns Morgunblaðsins 4. nóvember 2007 er þessi athyglisverða málsgrein um samkeppni fjármálafyrirtækjanna um orkugeirann:

 

Skýringin sem gefin er á flýtinum er sú að stofnaðilar GGE hafi fengið veður af því að Landsbankinn vissi af fyrirætlununum og hygðist verða fyrri til að setja á fót orkuteymi. Glitnir hafði fjárfest mikið í uppbyggingu orkuteymis, sem var ein af þremur helstu uppbyggingaráherslum bankans, og gat ekki hætt á að missa frumkvæðið í þessum efnum.

 

(Fréttaskýringuna í heild má lesa á bloggi Láru Hönnu Einarsdóttur)

 

FL-group og Landsbankinn voru sem sagt í samkeppni um eignir Orkuveitu Reykjavíkur og keyptu sér aðgang að OR með því að ausa peningum í Sjálfstæðisflokkinn.

Með því að þiggja mútufé var Sjálfstæðisflokkurinn að selja fjármálafyrirtækjum aðgang að opinberum eigum. Ætla frambjóðendur flokksins að segja kjósendum að það hafi bara verið smá mistök sem óþarfi sé að gera rellu útaf?

Hlutverk formanns í flokkskreppu

Fyrsta hlutverk formanns Sjálfstæðisflokksins er að halda flokknum saman, er gamalt viðkvæði. Þar er vísað til þess að í flokknum eru hópar og öfl sem stundum eru saupsátt. Hryðjurnar sem ganga yfir flokkinn um þessar mundir eru ekki vegna innbyrðis ósættis heldur af hinu að þjóðin er ósátt við Sjálfstæðisflokkinn, svo að notað sé kurteist orðalag.

Sjálfstæðisflokknum urðu á þau pólitísku mistök að reiða fram frjálshyggjuborð án þess að kenna þeim borðsiði sem þar settust að snæðingi. Þegar það rann upp fyrir þáverandi formanni, Davíð Oddssyni, að sumir veislugesta kunnu ekki mannasiði og aðrir voru ótíndir glæpamenn reyndi hann að reisa skorður. En það var um seinan. Veislan var hafin og andóf Davíðs var hjáróma í gleðinni. 

Þegar veislunni lauk með októberhruninu var eðlilega spurt um ábyrgðina á allri vitleysunni. Og enginn getur neitað því að Sjálfstæðisflokkurinn ber almenna pólitíska ábyrgð á frjálshyggjuveislunni sem lauk með skelfingu. Þetta eru pólitísk mistök sem stjórnmálaflokkur leiðréttir með því að endurskoða hugmyndafræði sína. Sjálfstæðisflokkurinn er saklaus af óábyrgum rekstri fjármálafyrirtækja og óráðssíu einstaklinga og fyrirtækja.

Mútumálið, þar sem Sjálfstæðisflokkurinn tekur við siðlausum peningagreiðslum og hyglir fyrirtækjum sem reiddu fúlgurnar af hendi, er aftur á móti heilt og óskipt á ábyrgð flokksins. Flokkurinn getur ekki vikist undan því að axla ábyrgðina með því að flekkaðir trúnaðarmenn flokksins víki.

Formaður Sjálfstæðisflokksins þarf að sundra flokknum, krefjast afsagnar tilgreindra trúnaðarmanna, til að það grói um heilt milli Sjálfstæðisflokksins og þjóðarinnar.

Fráleitt að draga nafn Kjartans inn í atburðarásina

Leppar til að fela spillingu Sjálfstæðisflokksins

Atkvæði greitt Sjálfstæðisflokknum er atkvæði með óupprættri spillingu. Flokkurinn tók við stórum fúlgum frá Landsbankanum og FL-group kortéri áður en það var bannað samkvæmt lögum. Litlu síðar reyndu trúnaðarmenn flokksins, þingmenn þar á meðal, að gjalda greiðann með því að selja opinberar eigur til FL-group og tengdra félaga. Á mannamáli heitir þetta að þiggja mútur.

Útrásarauðmenn léku þann leik að fá leppa til að fela subbuslóð óheiðarleika í fjármálum. Sjálfstæðisflokkurinn fær tvo leppa til að fela pólitískan óheiðarleika.

Í pólitík, eins og í lífinu, er munur á mistökum og óheiðarleika. Sjálfstæðisflokkurinn ber almenna pólitíska ábyrgð á því að leiða óhefta frjálshyggju til vegs og virðingar í landsmálum. Það voru mistök að reisa ekki skorður við uppgangi blindrar græðgi. Mútumálið er ekki mistök heldur óheiðarleiki. Sjálfstæðisflokkurinn seldi pólitísk áhrif fyrir peninga og gerði það yfirvegað og kaldrifjað.

Forysta Sjálfstæðisflokksins fékk tækifæri til að bjóða þjóðinni sátt með því að taka afgerandi á mútumálinu. Tækifærið var ekki nýtt heldur var skrifað ótrúverðugt leikrit þar sem fíflum var att á foraðið og það kallað að upplýsa málið. 

Þegar Sjálfstæðisflokkurinn upprætir ekki spillingu í eigin ranni verður þjóðin að uppræta Sjálfstæðisflokkinn. Vonandi gerir hún það 25. apríl.

Söfnuðu fé fyrir flokkinn

Veðsett æra Morgunblaðsins

Morgunblaðið birtir kryptískan leiðara í dag um að ótilgreindir menn eigi að horfast í augu við gjörðir sínar og láta af afneitun ábyrgðar á hruninu. Í niðurlagi er hótun: ..Veltum við hverjum steini - annars munu steinarnir hrópa!''

Í Morgunblaðinu sjáum við blóðskömm krosseignatengsla stjórnmála og fjölmiðlaumræðu þar sem stjórnmálamenn og ritstjórnir eru með veð í æru hvers annars. Morgunblaðið þegir um vitneskju sem það hefur um mútumál Sjálfstæðisflokksins.

Yfirlýst stefna Morgunblaðsins er að þjóna lesendum sínum. Þeim er illa þjónað þegar blaðið er skrifað eins og safnaðarrit sjálfstæðismanna. Tilburðir Staksteina í dag að gera peðsfórn Sjálfstæðisflokksins á framkvæmdastjóra sínum að pólitísku afreki gerir Morgunblaðið meðsekt í mútumálinu.

Dagblað á að birta upplýsingar, ekki liggja á þeim. Í þjóðfélagsumræðu á dagblað að taka skýra afstöðu með réttlætinu en ekki hylma yfir samfélagsglæpum.

Í næsta tölublaði birtir Morgunblaðið væntanlega afsökunarbeiðni til lesenda sinna og útskýrir hvaða ráðstafanir verða gerðar til að mistök útgáfunnar 11. apríl 2009 endurtaki sig ekki.

Pólitískt blóð Geirs er ekki nóg

Mútufé sem Sjálfstæðisflokkurinn tók við frá FL-group, Landsbankanum og ef til vill fleirum sýnir einbeittan brotavilja af hálfu flokksins til að selja stjórnmálaáhrif fyrir peninga. Flokkurinn sem einu sinni stóð fyrir samstöðu allra þjóðfélagshópa á grunni einstaklingsfrelsis, ábyrgðar og ráðdeildar seldi sig eins og hver önnur drusla til auðmanna.

Spillingin sem Sjálfstæðisflokkurinn hefur orðið uppvís að vegur að rótum lýðræðissamfélagsins. Stjórnmálaflokkar fá opinbert fé til að reka sig vegna þess að starfsemi þeirra er í þágu almannahags. Þegar Sjálfstæðisflokkurinn þiggur mútur auðmanna svíkur hann í senn grunnhugsjónir sínar og íslenskt samfélag. Svik stjórnmálaflokks við umbjóðendur verða tæplega meiri og alvarlegri.

Sjálfstæðisflokkurinn hreinsar sig ekki með pólitísku blóði Geirs H. Haarde. Meira þarf til.

Bjarni Benediktson formaður Sjálfstæðisflokksins þarf að hringja þrjú símtöl í dag. Hann á að segja efstu mönnum á listum flokksins í Reykjavík og næst efsta manni listans í SV-kjördæmi að þeir eigi að víkja.

Ef Illugi, Guðlaugur Þór og Þorgerður Katrín neita á Bjarni að upplýsa alþjóð á morgun um viðbrögð þremenningana. Það er þá undir meðframbjóðendum þríeykisins að kveða upp úr um hvort þeir fylgi formanni sem vill endurreisa tiltrú almennings á flokknum eða ganga glötunarveg spillingar og svika.

Sjálfstæðisflokkurinn var staðinn að verki og ef flokkurinn sýnir ekki iðrun í verki og uppfyllir lágmarkskröfur um ábyrgð á flokkurinn ekkert erindi í íslensk stjórnmál. Ásamt eignarhaldsfélögum auðmanna verður Sjálfstæðisflokkurinn keyrður í gjaldþrot.

Illugi, Guðlaugur og Þorgerður Katrín segi af sér

Hvað kostar Sjálfstæðisflokkurinn? Um það er spurt, ekki hitt hvort flokkurinn sé til sölu. Sjálfstæðisflokkurinn er uppvís að því að taka við mútufé frá auðhringjum sem því sem næst keyrðu þjóðina í gjaldþrot. Sjálfstæðisflokkurinn verður brennimerktur sem prinsipplaus stjórnmálaarmur græðigisvæðingarinnar ef flokkurinn tekur ekki á sig rögg um páskana og losar sig við spillingarliðið.

Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir með sín Kaupþingstengls ber sem varaformaður flokksins ábyrgð á innra starfi. Hún á að víkja. Illugi Gunnarsson með Glitnissjóð 9 á bakinu og handbendi í tilraun til að koma orkuauðlindum Íslendinga í hendur útrásarauðmanna á sömuleiðis að segja af sér. Guðlaugur Þór Þórðarson er milligöngumaður um styrkveitingu  FL-group til flokksins. Hann á að segja af sér.

Nýkjörinn formaður Sjálfstæðisflokksins, Bjarni Benediktsson, hefur tvo til þrjá daga til að skilgreina sjálfan sig og flokkinn til framtíðar. Ef flokkurinn slær skjaldborg um þremenningana er flokkurinn að mála sig út í horn sem spillingarflokkur Íslands.

 

Skipulagt gjaldþrot

Ofþensla síðustu ára leiddi til þess að margskonar atvinnurekstur hófst í loftbóluhagkerfinu. Þegar bólan er sprungin þarf að grisja fyrirtækjaskóginn. Undir venjulegum kringumstæðum ætti markaðurinn sjálfur að vinna sig í gegnum þennan vanda. Þau fyrirtæki sem eru í eðlilegum rekstri og skuldsett í takt við afkomu myndu lifa en hin lognast útaf.

Kringumstæður eru á hinn bóginn ekki eðlilegar með því að ríkið á alla bankana sem þýðir að þeir hafa öll ráð fyrirtækja í hendi sér.

Stjórnvöld verða að senda skýr skilaboð um hvernig þau annars vegar sjá fyrir sér að atvinnulífið þróist á næstu árum og hins vegar hvernig þau vilja að tekið sé á fyrirtækjum.

Það liggur í hlutarnis eðli að þeir eigendur sem keyrt hafa rekstur í þrot eiga ekki að fá niðurgreidda aðstoð hins opinbera til að halda sér á floti. 

Það mætti hins vegar hugsa sér að búa til pakkalausnir fyrir rekstur sem talinn er geta gert sig þar sem starfsmenn fá tækifæri til að taka yfir reksturinn með opinberri aðstoð og ef til vill aðkomu lífeyrissjóða.

Ef stjórnvöld ætla ekki að láta vælið í Samtökum atvinnulífsins stjórna umræðunni þarf að koma einhver stjórnvaldspæling um atvinnurekstur í skugga kreppunnar.

 

Kögunarpeningar

Einu sinni var opinbert fyrirtæki sem fékk pólitískt skipaðan yfirmann sem aftur réð eiginkonuna til að sjá um bókhaldið. Skötuhjúin sögðu hókus pókus og eignuðust fyrirtækið. Vegna þess hversu vel tókst til með fyrirtækið á að reyna sömu aðferð á landsvísu. Heill stjórnmálaflokkur ætlar að hókus pókusa gjaldþrota fyrirtæki með niðurfellingu skulda. Sniðugt.

ESB vill gleypa Ísland en hafnar Tyrklandi

Nicolas Sarkozy Frakklandsforseti ítrekaði í dag andstöðu sína við að Tyrkland fengi inngöngu í Evrópusambandið. Þjóðverjar, Austurríkismenn og Hollendingar eru sama sinnis þótt fáir segi það upphátt. Tilefni orða Sarkozy var hvatning Barack Obama Bandaríkjaforseta um að Sambandið hleypti Tyrkjum inn.

Evrópusambandið er viljugt að taka í faðm sinn lönd eins og Ísland og Noreg sem hvorttveggja eru smáþjóðir og breyta í engu valdajafnvægi stórþjóðanna. Tyrkland yrði aftur á móti fjölmennasta ríki Evrópusambandsins.

Andstaðan við inngöngu Tyrkja afhjúpar málflutning þeirra sem reyna að selja Evrópusambandið sem samráðsvettvang fullvalda ríkja. Sambandið er valdablokk stórríkja álfunnar. Smáþjóðir sem ganga til liðs við Evrópusambandið gera það af illri nauðsyn fremur en löngun til þátttöku.

Tyrkland sótti um inngöngu í Evrópusambandið fyrir þrjátíu árum. Árið 2005 hófst samningaferli sem mögulega/hugsanlega/kannski leiðir til inngöngu Tyrklands árið 2020.

Hér er umfjöllun í Times um Tyrkland og Evrópusambandið. 

Lýðræðisvakt sjálfstæðismanna

Þingmenn Sjálfstæðisflokksins standa vaktina fyrir lýðræðið á Alþingi. Þeir koma í veg fyrir að umboðslítil starfsstjórn útþynni þá stofnun sem þjóðin á en hvorki þingmenn né mótmælendaklíkur: Sjálft Alþingi. Ef starfsstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur vill leggja eitthvað af mörkum til þjóðarsáttar um endurreisn sem Íslendingar þurfa nú um stundir ætti hún að hætta atlögunni að þjóðþinginu. Stjórnarskráin og hefðir þingsins eru ekki sökudólgar í efnahagspólitíska hruni landsins.

Ekki er að efa að þegar nær dregur kosningum munu margir efast um stuðning við upphlaupslið ríkisstjórnarflokkanna ef þeir láta ekki af hryðjuverkum gegn Alþingi.