Hálf afsögn Björgvins í þrjá mánuði

Viðskiptaráðherra segir sig frá ráðherradómi í þrjá mánuði starfsstjórnar en ætlar að halda þingmennsku áfram. Björgvin G. Sigurðsson er að skapa sér stöðu til að ná kjöri til Alþingis í kosningunum í vor. Tækifærisrökin sem Björgvin færir fyrir afstöðu sinni eru jafn glær og útrásarlofið sem hann bar á óreiðumenn Íslands þegar þeir brenndu peningum almennings og orðspori þjóðarinnar.

Björgvin kaus að bera ábyrgð þegar það gat skilað einhverju í aðra hönd, vígstöðu fyrir næstu kosningar. Hann var ekki maður til að segja af sér þegar það hafði einhverja þýðingu, í október eða nóvember. Tragikómískur blær afsagnarinnar eykst við það að mótmælaliðið klappar Björgvini lof í lófa.

 

Björgvin segir af sér

Leikrit um ríkisstjórn

Samfylkingin stendur fyrir leiksýningu þessa dagana. Ríkisstjórnarleikurinn sýnst um að sannfæra fólk að það skipti einhverju máli hverjir sitja í stjórnarráðinu fram að kosningum. Engin ríkisstjórn gerir eitt eða neitt á þrem mánuðum fyrir kosningar, nema kannski að útdeila bitlingum.

Með þvingaðri ákvörðun neyddust ríkisstjórnarflokkarnir að festa kosningar í vor. Eftir það hætti ríkisstjórnin að skipta máli.

Síðustu þrjá daga hefur Samfylkingin látið drýgindalega og þóst spá í ríkisstjórn með Vinstri-grænum og hlutleysi Framsóknarflokksins. Samfylkingin reyndi að búa sér samningsstöðu gagnvart Sjálfstæðisflokknum. Í kvöldfréttum Sjónvarpsins sló Steingrímur J. þessa hugmynd út af borðinu með því að bjóða þjóðstjórn. Steingrímur J. var ekki á því að láta plata sig inn í minnihlutastjórn með Samfylkingunni í þrjá mánuði og gefa Sjálfstæðisflokknum frítt spil í andstöðupólitík.

Þjóðstjórn gerði Samfylkingunni og Sjálfstæðisflokknum ekki annað en að auglýsa uppgjöf beggja flokka.

Meiri biðlund á landsbyggðinni

Baugsgrímur Mótmælason

Það er til rithöfundur sem seldi sálu sína og ómálað málverk til útrásarmanna. Baugsgrímur fékk martröð ef hallað var á Jón Ásgeir og útrásina og skrifaði um það blogg sem fór víða - ég sofnaði í lýðveldi og vaknaði í konungsdæmi.

Baugsgrímur ræðst á ráðherrabíla þessa dagana og stendur mótmælavakt við Valhöll. Skögultenntur Baugsgrímur er réttnefndur mótmælasonur Íslands.

Vinstri-grænum egnd gildra

Framsóknarflokkurinn egndi gildru fyrir Vinstri-græna með því að bjóða hlutleysi sitt minnihlutastjórn Vinstri-grænna og Samfylkingar. Ef Steingrímur J. og félagar tækju sæti í þriggja mánaða starfsstjórn yrðu öll vafamál hrunsins óðara komin í fang þeirra. Samfylkingin fengi hrós fyrir að sparka Sjálfstæðisflokknum úr stjórnarráðinu og mætti vel við una.

Álengdar stæði auðmannaflokkurinn í nýfenginni sauðagæru með ungan formann og hirti atkvæði án þess að bera ábyrgð á einu eða neinu.

Fléttan bar vitni pólitísku hugviti. Atburðarásin í þjóðfélaginu almennt, og sérstaklega þó í stjórnarflokkunum tveim, kom Vinstri-grænum til bjargar.

Eftir reiðina kemur ... hvað?

Það er fjórði mánuður í reiði. Mótmælin á Austurvelli og víðar voru útrás fyrir reiði sem stafaði af fjármálahruninu og beindist að stjórnvöldum. Stærsti sigur reiðinnar fékkst í gær: Það verða kosningar í vor.

Hverju mun það skila að vera reiður fram að kosningum? Mun reiðin hjálpa til við að setja saman valkosti til að bera fram í þingkosningum? Hjálpar reiðin dómgreindinni? Er íslenskt samfélag betra reitt en í yfirvegun?

Í fjármálahruninu töpuðust peningar, mikið af þeim. Aðrar afleiðingar eru skuldsetning einstaklinga, heimila og fyrirtækja. Gjaldþrot og atvinnumissir verða hlutskipti margra.

Það þarf að glíma við efnahagslegar afleiðingar hrunins samtímis sem endurreisa þarf stjórnmálamenningu þjóðarinnar.

Þessi vinna verður ekki unnin í reiði.

Mótmæli og lýðræði

Kosningar verða eftir rúmlega þrjá mánuði. Það er ekki langur tími fyrir stjórnmálaöfl, starfandi flokka og ný framboð, að móta stefnu í helstu málum og þó einkum því stærsta: Hvernig við ætlum að byggja upp nýja stjórnmálamenningu á grunni þeirrar sem hrundi í haust.

Efnahagshrunið er sumpart mælanlegt og einfalt að útskýra; ofvöxtur bankanna, lítið eftirlit og græðgi. En skýringar á því hvers vegna þetta fór svona hjá okkur, hvers vegna við misstum okkur sem samfélag í þennan fáránleika sem hét útrás er erfiðara að finna.

Mótmælin undanfarið negldu kosningarnar í vor. En mótmælin munu ekki skila neinu í viðbót. Mótmælin eru eins og skæruliðasamtök í baráttu við valdið. Þegar valdið er sigrað verður að huga að uppbygginu.

Við höfum þrjá mánuði til að pæla í framhaldinu. Nýtum þá til annars en að berja sleifum á potta.

Þorgerður Katrín og Hörður Torfa í bandalagi

Verðandi forsætisráðherra, Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir, og Hörður Torfason úr Röddum fólksins eru samstíga í kröfu um að hreinsa til í stjórnkerfinu. Þau komu fram hvort í sínu viðtalinu í Sjónvarpinu í kvöld og vildu bæði sjá breytingar í ráðherraliði og embættismannakerfinu. Hörður var ögn nákvæmari og tiltók Seðlabankastjóra og forstöðumann Fjármálaeftirlitsins.

Trúlega er Þorgerður Katrín varaformaður Sjálfstæðisflokksins búin að leggja góðan grunn að formannskjöri sínu.

Bankahrun og mótmæli sem enda í rugli

Stjórnvöld stóðu ekki vaktina þegar auðmenn þöndu út efnahagsreikning banka og steyptu þjóðinni í skuldafen. Fyrir það eiga ríkisstjórnarflokkarnir að svara á réttum vettvangi - í kosningum.

Í tilkynningu frá helstu talsmönnum mótmælenda, Röddum fólksins, segir að stjórnvöld séu siðlaust einræði aulanna.

Þetta er rangt. Stjórnvöld eru hvorki siðlaus né eru þar á fleti meiri aular en gengur og gerist. Því síður er einræði á Íslandi. Stjórnvöld á að draga til ábyrgðar á réttum vettvangi - í almennum kosningum.

Raddir fólksins eru komin út í tómt rugl með mótmæli sín. Í skjóli mótmælanna þrífst ofbeldi sem á ekki heima hjá siðmenntaðri þjóð. Raddir fólksins eiga að biðja þjóð sína afsökunar á að hafa skipulagt fjöldasamkomur sem leiða til ofbeldis.

Bankahrunið má ekki leiða okkur til siðlausra óhæfuverka.

 

 

Á þriðja hundrað á Austurvelli

Banatilræði mótmælenda

Ætlar Hörður Torfason talsmaður mótmælenda að axla ábyrgð á því að mótmælendur gerðu tilraun til að drepa lögreglumenn við skyldustörf? Eru þvag- og saurpokar mótmælenda á vegum Harðar Torfa? Raddir fólksins og þeir sem þar véla þurfa að útskýra hvers vegna fólk á þeirra vegum atar lýðræðið auri.

Ábyrgð er ekki einstefna, hún virkar í báðar áttir. Ef þeir sem krefja stjórnvöld ábyrgðar rísa ekki undir ábyrgum mótmælum eiga þeir að biðjast afsökunar og draga sig í hlé.

 

Tapaða frásögnin af hruninu

Guð-blessi-Ísland-ávarp Geirs H. Haarde forsætisráðherra þegar neyðarlögin voru sett í október var fín byrjun á frásögn af bankahruninu og hvernig við ættum sem þjóð að bregðast við. Framhaldið hefði átt að vera iðrun - við gerðum mörg mistök - og yfirbót: Róttækar breytingar á ríkisstjórn eða þjóðstjórn og dagsettar kosningar í vor eða haust.

Dramatískir atburðir þurfa frásögn og það stóð ríkisstjórninni næst að semja söguna um bankahrunið. Báðir ríkisstjórnarflokkarnir reyndu að búa til Evrópusögu en hefðu allt eins geta sagt ævintýri frá Mars. Þjóðin vildi og átti heimtingu á sögunni um hrunið.

Þegar ríkisstjórnin týndi fléttunni tóku aðrir til við að spinna og þar fóru fremstir hálfatvinnumenn í mótmælum sem virkilega fundu fjölina sína.