Trump afhjúpar Nató-lygina um Pútín

Utanríkisstefna Nató-ríkjanna, Bandaríkjanna og Evrópusambandsins, er frá aldamótum byggð á þeirri lygi að Pútín Rússlandsforseti stefni að heimsyfirráðum. Þessi lygi er fóðruð með endalausum áróðri um að Pútín sé voðalegur maður á alla vegu og kanta. Í reynd stendur Pútín aðeins fyrir lögmæta öryggishagsmuni rússneska ríkisins og sýndi enga tilburði til að endurvekja útþenslustefnu föllnu Sovétríkjanna.

Í skjóli lyganna um Pútin reka Bandaríkin og Evrópusambandið herská utanríkisstefnu í Austur-Evrópu sem leiddi til Úkraínustríðsins. Með Bandaríkin í forystu stunda sömu aðilar ævintýralega dómgreindarlaus afskipti af málefnum miðausturlanda þar sem slóð stríða og eyileggingar liggur um Írak, Sýrland og Líbýu.

Trump andæfði lyginni um Pútín Rússlandsforseta og hann fordæmdi hernaðarstefnu Bandaríkjanna í miðausturlöndum. Helstu hönnuðir Pútín-lyginnar, t.d. William Hague fyrrum utanríkisráðherra Breta, skrifa núna hrollvekjur um að Vesturlönd séu að falli komin - ef þau halda ekki í Pútín-lygina.

Eina leiðin fyrir Vesturlönd til að halda velli er í friðsamlegri sambúð við Rússland. Sögulega og menningarlega stendur Rússland nærri Vesturlöndum. Til að nokkur von sé um að halda ófriðnum í miðausturlöndum í skefjum verða Vesturlönd (les Nató-ríkin) að vinna með Rússum og Pútín.

 

 

Biður fólk að gefa Trump tækifæri

Hvítir karlar og hrun Vesturlanda

Reiðir hvítir karlar er stærsti kjósendahópur Trump. Sami hópurinn var á bakvið úrsögn Breta úr ESB. Hvorugt átti að gerast, samanber grein í vinstriútgáfunni New Statesman snemmsumars.

En hvorttveggja Trump og Brexit dundu yfir heimsbyggðina sama árið. Chris Patten, gamalreyndur breskur stjórnmálamaður, segir að kjör Trump viti á endalok Vesturlanda.

Gangi heimsendaspádómar eftir, og Vesturlönd hrynja, fer vel á því að hvítir karlar sjái um niðurrifið. Það voru jú þeir sem bjuggu til Vesturlönd.

Trump leggur drög að fyrstu dögunum

Össur og Jóhanna tala um allt nema Samfylkingu

Össur Skarphéðinsson fyrrverandi formaður Samfylkingar skrifar eitur um stjórnarmyndun undir forystu Bjarna Ben.

Annar fyrrverandi formaður Samfylkingar, Jóhanna Sigurðardóttir, var trú eðli sínu og fór í manninn en ekki boltann þegar hún ræddi sama mál.

Hvorugur fyrrum formanna Samfylkingar segir stakt orð um málefnið sem þeim er skyldast, ófarir flokksins í kosningunum. Eða finnst Össuri og Jóhönnu fínt mál að hafa 5,7 prósent fylgi? 

Viðræðum haldið áfram í dag

Píratar vita ekki hvað þeir vilja

Þingmaður Pírata sagði á ASÍ-þingi að flokkurinn væri ekki með neina stefnu í atvinnumálum. Píratar sátu hjá við afgreiðslu búvörusamninga og uppskáru reiði flokksmanna. Gunnar Hrafn Jónsson þingmaður segir að Píratar

hefðu lagt spil­in á borðið fyr­ir kosn­ing­arn­ar og lýst því yfir að ekki hann væri ekki til­bú­inn að gefa eft­ir varðandi ákveðin mál. En Pírat­ar væru eft­ir sem áður reiðubún­ir að leika hvaða hlut­verk sem þyrfti til þess að tryggja stöðug­leika annaðhvort í stjórn eða stjórn­ar­and­stöðu.

Í afstöðu Gunnars Hrafns kemur fram að Píratar vilja hvorttveggja í senn vera prinsippflokkur sem ekki gefur afslátt en jafnframt flokkur málamiðlana. Þetta tvennt fer ekki saman.

Píratar hafa ekki gert upp við sig hvort þeir séu byltingarflokkur undir formerkjunum ,,heimsyfirráð eða dauði" eða hvort þeir séu tilbúnir að axla ábyrgð og miðla málum.

En til að taka þátt í málamiðlunum þarf vitanlega að hafa stefnu um meginsvið samfélagsins, s.s. í atvinnumálum og landbúnaði. Ágætis byrjun hjá Pírötum væri að koma sér upp pólitískri stefnu.

Ekki óskað eftir Pírötum í forystu

ESB er fangi eigin stórveldisdrauma

Bandaríkin standa fyrir 70 prósent af kostnaði við hernaðarbandalagið Nató. Evrópusambandið stækkaði inn í Austur-Evrópu undir hlífiskildi Nató og innbyrti Eystrasaltsríkin, Pólland, Rúmenínu, Ungverjaland, Búlgaríu og Tékkóslóvakíu, sem nú er tvö ríki. Öll þessi ríki voru á viðurkenndu áhrifasvæði Sovétríkjanna, sem liðuðust í sundur fyrir aldarfjórðungi.

Þegar Evrópusambandið, í samvinnu við Bandaríkin og með Nató sem verkfæri, ætlaði að innlima Úkraínu sögu Rússar hingað og ekki lengra. Vestræn yfirtaka á Úkraínu ógnaði öryggishagsmunum Rússlands. Í dag geisar borgarastríð í Úkraínu.

Án Nató er stöðutaka Evrópusambandsins í Austur-Evrópu vonlaus. Nýkjörinn forseti Bandaríkjanna, Donald Trump, ætlar ekki að fjármagna valdadrauma ESB í austri, heldur leita samkomulags við Pútín Rússlandsforseta.

Evrópusambandið boðar stofnun Evrópuhers til að bæta upp minni framlög Bandaríkjanna til Nató. Eitt öflugasta herveldi ESB, Bretland, er á leiðinni út. Það þýðir að Frakkar og Þjóðverjar verða að bera uppi nýja Evrópuherinn, sem verður fyrst og fremst ógn við öryggishagsmuni Rússlands.

Evrópa stóð fyrir tveim heimsstyrjöldum á síðustu öld vegna innbyrðis landamæradeilna. Staðan sem nú er komin upp er að breyttu breytanda áþekk þeirri sem blasti við um aldamótin 1900. Bandaríkin eru áhugalaus um framtíð Evrópu og Bretar hikandi að taka á sig ábyrgð á landamæraskiptingu álfunnar. Helsti munurinn er að í fyrri heimsstyrjöld voru Frakkland og Rússland bandamenn. Í dag standa Frakkar og Þjóðverjar saman gegn Rússum.

Evrópusambandið var stofnað til að Frakkar og Þjóðverjar græfu stríðsöxina. En eftir að Evrópusambandið tók upp úþenslustefnu í Austur-Evrópu hitti það fyrir rússneska björninn. Aldrei kom til tals að bjóða Rússlandi aðild að Evrópusambandinu, til þess er Rússland of stórt og myndi riðla valdajafnvægi sambandsins.

Í stað þess að leita samkomulags við Rússa eftir fall Sovétríkjanna tók Evrópusambandið upp herskáa stefnu sem núna tapar öllum trúverðugleika - eftir kjör Trump, sem ekki hefur áhuga á valdaskaki í Austur-Evrópu.

Evrópusambandið er skelfingu lostið. Þó ól með sér draum um að verða stórveldi en býr ekki að þeim eina innviði sem er forsenda stórvelda: sínum eigin her.

Annað tveggja gerist á næstum árum. Ólíklega útgáfan er að Evrópuher verði skipulagður til að mæta Rússum í austri. Líklegra er að Evrópusambandið verði knúið til að láta af stöðutöku sinni í Austur-Evrópu og semji við Rússa úr veikri stöðu.

Evrópusambandið er þrátt fyrir allt aðeins stórveldisdraumur embættismanna í Brussel. En engin söguleg dæmi eru um að embættismenn skapi stórveldi - þótt þeir séu nauðsynlegir til að halda þeim gangandi. Til að Evrópusambandið verði stórveldi þarf sameiginlega hugsjón þeirra þjóða sem mynda sambandið. Slík hugsjón er ekki til.

 

Trump snúi ekki baki við Evrópu

Björn Valur hrósar Óttari - vinstrimenn skilja ekki málamiðlun

Varaformaður Vinstri grænna, Björn Valur Gíslason, hrósar Óttari Proppé fyrir að ganga til stjórnarmyndunar með Sjálfstæðisflokknum. Rök Björns Vals:

Kjósendur sendu stjórnmálamönnum þau skilaboð í kosningunum að þeir ættu að ræða sig til lausna. Óttar Proppé og félagar hafa meðtekið þau skilaboð. Stjórnarsáttmáli næstu ríkisstjórnar verður málamiðlun á milli þeirra flokka sem mynda stjórnina. Þannig hefur það alltaf verið og þannig verður það alltaf.

Jóhanna Sigurðardóttir og margir vinstrimenn aðrir vilja ekki skilja innsta eðli lýðræðislegra stjórnmála, sem er málamiðlunin.

Vinstrimenn buðu fram fjóra flokka af ýmsum sortum í nýafstöðnum kosningum: Vinstri græna, Pírata, Bjarta framtíð og Samfylkingu. Þessir flokkar fengu samtals 27 þingmenn. Til að ná meirihluta á alþingi þarf 32 þingmenn eða fleiri.

Meirihluti þjóðarinnar kaus annað en vinstriflokkana. Stærsti kjósendahópurinn, 29%, kaus Sjálfstæðisflokkinn. Rétt og sanngjörn niðurstaða er að ríkisstjórn málamiðlunar verði mynduð undir forsæti formanns Sjálfstæðisflokksins.

Vinstrimenn skipta sér í fjóra flokka en krefjast þess að flokkarnir hagi sér eins og þeir væru einn flokkur. Hvers vegna byrja þeir ekki á því að sameinast í einn flokk? Ætli svarið sé ekki að málamiðlun og vinstripólitík eigi ekkert sérstaklega vel saman?

 

 

 

„Æ, æ, Óttarr Proppé“

Evrópuher útilokar ESB-aðild til framtíðar

Evrópusambandið er í sjokki eftir sigur Trump í forsetakosningunum í Bandaríkjunum. Tvær ástæður eru í forgrunni. Í fyrsta lagi ætlar Trump ekki að fjármagna varnir Evrópu líkt og áður í gegnum Nató. Í öðru lagi er líklegt að Trump nái samkomulagi við Pútín Rússlandsforseta um skiptingu á umdeildum áhrifasvæðum s.s. í Austur-Evrópu og miðausturlöndum.

Evrópusambandið stóð fyrir útþenslu í Austur-Evrópu eftir fall Sovétríkjanna. Eystrasaltslöndin þrjú, Pólland, Búlgaría og Rúmenía runnu inn í ESB. Útþenslan strandaði í Úkraínu þar sem nú geisar staðgenglastríð milli ESB/Bandaríkjanna/Nató annars vegar og hins vegar Rússlands.

Ef Trump hættir að fjármagna Nató í sama mæli og áður og semur við Pútín um skiptingu áhrifasvæða er öll Austur-Evrópa í uppnámi - en hún er í bakgarði Rússa líkt og Mexíkó er túnflötur Bandaríkjanna.

Andspænis þessari hrollvekju ætlar Evrópusambandið að byggja upp her - í sama mund og eitt öflugasta herveldið innan sambandsins, Bretland, er á leiðinni út.

Ísland er á viðurkenndu áhrifasvæði Bandaríkjanna síðustu 70 árin. Við eigum nákvæmlega engra hagsmuna að gæta í Austur-Evrópu í sögulegu samhengi, nema þeim að viðskiptasamband Íslands og Rússlands er traust. Ef Ísland álpaðist inn í Evrópusambandið undir þessum kringumstæðum jafngilti það að við löðrunguðum Bandaríkin og skitum á stofugólf Pútíns.

Íslenskir stjórnmálamenn sem svo mikið sem íhuga ESB-aðild um þessar mundir eru ekki með öllum mjalla.

Vill stefna að Evrópuher

Vinstrimenn völdu áhrifaleysi

Eftir kosningar voru Vinstri grænir leiðandi flokkur vinstrimanna. Þeir stóðu frammi fyrir tveim kostum. Í fyrsta lagi að taka þátt í stjórnarmyndum með sigurvegara kosninganna, Sjálfstæðisflokknum. Í öðru lagi að standa á hliðarlínunni og bíða þess er verða vildi.

Vinstri grænir höfnuðu samstarfi við Sjálfstæðisflokkinn og krossuðu fingur í von um að stjórnarmyndunarviðræður Bjarna Ben. steyttu á skeri. Sú von breytist í örvæntingu ef Sjálfstæðisflokkur, Viðreisn og Björt framtíð ná saman um ríkisstjórn.

Forysta Vinstri grænna skýlir sér á bakvið Lækjarbrekkufundi vinstriflokkanna fyrir kosningar og segir vegna þeirra hafi þeir ekki getað farið í viðræður við Sjálfstæðisflokkinn. Lækjarbrekkufundirnir voru boðaðir af Pírötum sem með aðstoð RÚV settu saman vinstrivalkost til landsstjórnar. Þjóðin veitti ekki Lækjarbrekkubandalaginu umboð, flokkarnir 4 eru með 27 þingmenn.

Vinstri grænir verða ekki í forystu í stjórnarandstöðunni. Píratar eru jafn stór þingflokkur og engar líkur að þeir lúffi fyrir Vinstri grænum. Samfylking er of lítil til að skipta máli. Afleiðingin af hjásetu Vinstri grænna verður áhrifaleysi enda Birgitta og Píratar flinkari að sprikla í fjölmiðlum en Katrín, Svandís og Steingrímur J.

Ósigur Samfylkingar í kosningunum og vangeta Vinstri grænna eftir kosningar dæmir vinstrimenn til áhrifaleysis um fyrirsjáanlega framtíð.

Furðar sig á Bjartri framtíð

Ríkisstjórn meðalhófsins

Þriðja ríkisstjórnin eftir hrun stendur ekki frammi fyrir risavöxnum verkefnum, líkt og stjórn Jóhönnu Sigurðardóttur strax eftir hrun og ríkisstjórn Sigmundar Davíðs árið 2013, sem tókst á við skuldaleiðréttingu heimilanna og uppgjör við föllnu bankana.

Næsta ríkisstjórn fær það verkefni að varðveita stöðugleika i efnahagsmálum og gera stjórnmálamenninguna skaplegri. Uppbygging innviða og þróun sáttaleiða í launakerfi landsmanna eru helst á dagskrá.

Ríkisstjórn meðalhófsins þarf ekki sterkan meirihluta á bakvið sig enda tileinkar hún sér öfgaleysi í framgöngu og leitar sátta við þing og þjóð. En hún þarf jafnframt að vera föst fyrir og gefa ekki eftir háværum kröfum aðskiljanlegra hópa samfélagsins, sem telja að nú sé komið einmitt að þeim að fá peninga úr sameiginlegum sjóði þjóðarinnar.

Byrjað á sáttmála um helgina

5 til 7 prósent lýðræði í Reykjavík

Íbúakosning um hvort skuli gera frisbígolf í Öskjuhlíð eða róluvöll í Laugarnesi er kynnt sem íbúalýðræði í Reykjavík.

Þátttaka íbúa mælist fimm til sjö prósent. 

Íbúalýðræði af þessu tagi, þar sem kosið er um smáframkvæmdir og sárafáir taka þátt, er afbökun á lýðræðinu en ekki iðkun þess.

Aukin þátttaka í hverfakosningu