Tilfallandi athugasemdir

Rektor Háskóla Íslands, Silja Bára Ómarsdóttir, talar í framhjáhlaupi um óhæfuna 6. ágúst þegar Gil S. Epstein varð fyrir öskum og aðsúgi kennara og nemenda háskólans er hann flutti fyrirlestur sem brátt verð um. Epstein hafði það eitt til saka unnið að vera af röngum uppruna. Hann er gyðingur og prófessor við ísraelskan háskóla.

Í haustávarpi sem barst til nemenda með tölvupósti í gær nefnir Silja Bára aðsúginn að Epstein og segir að

öllu frelsi fylg­ir ábyrgð og það er eðli­legt að við spyrj­um okk­ur einnig hvenær frelsi eins til að tjá skoðanir sín­ar í formi mót­mæla geng­ur á tján­ing­ar­frelsi ann­ars.

Silja Bára segir að aðsúgurinn og öskrin sem Epstein varð fyrir séu ,,skoðanir" sem njóti verndar Háskóla Íslands. Eina álitamálið sé hvort frelsið til að öskra og hleypa upp fyrirlestri rekist á við tjáningarfrelsi þess sem hefur orðið. Nýmæli eru að rektor við vestrænan háskóla leggi að jöfnu ofbeldi og orðræðu. Skrílslæti jafngilda ekki vitsmunum og hafa aldrei gert.

Í innsetningarræðu Silju Báru 30. júni kvað við annan tón en í tölvupóstinum til nemenda í gær. Í ræðunni tók hún afdráttarlausa afstöðu með frjálsri tjáningu og þóttist á móti menntamorðum og hugmyndafræðilegu ofbeldi. Hér eru hennar eigin orð:

Meðvituð eyðilegging menntainnviða verður ekki kölluð annað en „menntamorð“. Það er alvarlegt og þarf að fordæma. En önnur og lævísari birtingarmynd þess er hugmyndafræðilegt ofbeldi sem felst í því að brjóta niður tjáningarfrelsi og akademískt frelsi með því að refsa og ógna fræðafólki um allan heim. Það þarf hins vegar ekki alltaf að beita ofbeldi heldur er fræðasamfélaginu gert ljóst að betra sé að þegja en að stíga fram. Það er á ábyrgð okkar allra að verja akademískt frelsi. (feitletr. pv)

Tvöfeldnin er yfirgengileg. Í rektorsræðunni varar Silja Bára við ,,hugmyndafræðilegu ofbeldi sem felst í því að brjóta niður tjáningarfrelsi og akademískt frelsi." Í tölvupósti til nemenda er á hinn bóginn frelsi til ofbeldis, að öskra og gera aðsúg, orðið jafngilt frjálsri tjáningu. Hugmyndafræðilegu ofbeldi undir yfirskini mótmæla var beitt í Háskólanum til að taka af gyðingi bæði málfrelsi og akademískt frelsi. Rektor blessar ofbeldisfulla gyðingaandúð, segir athæfið eitt ,,form mótmæla". Var Auschwitz ,,eitt form" lystigarðs?

Aðeins doktor fáviti trúir að ofbeldi og orðræða sé sami hluturinn. Silja Bára segir eitt um málfrelsi og akademískt frelsi í setningarræðu en allt annað í tölvupósti til nemenda. Í meðförum Silju Báru verður akademískt frelsi að nýmælinu akademískt ofbeldi. Ofbeldisfrelsi rektors Háskóla Íslands er eins fjarri menntun og menningu og hugsast getur. Háskóli Íslands með Silju Báru í stafni hæðist að frjálsri orðræðu, leggur hana að jöfnu við öskur og aðsúg að fræðimönnum. Skrílmenning Silju Báru er opinber stefna Háskóla Íslands á meðan hún situr i embætti rektors. 

	Rektor skrifar um atvikið 6. ágúst
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

RÚV þegir þunnu hljóði um menntamorðið í Háskóla Íslands, framið með velþóknun nýkjörins rektors Silju Báru Ómarsdóttur. Gil E. Epstein var meinað að flytja fyrirlestur þar sem hann þótti af óæskilegu þjóðerni. Háborg fordómanna vestur á Melum tekur málfrelsið af gyðingum.

Í vor, þegar Silja Bára fékk kjör sem rektor, birti ríkisfjölmiðillinn viðtal við hana. Í viðtalinu kemur m.a. fram:

Það er verið að fremja menntamorð um heim allan að mati Silju Báru og hún vill beita sér fyrir samstöðu á alþjóðavísu, efla samstöðu og draga fram hvernig sé verið að misbeita valdi gegn rannsóknum.

Í máli Epstein sýnir Silja Bára samstöðu með menntamorðingjum sem myrtu málfrelsið um hábjartan dag í fyrirlestrasal Háskóla Íslands. RÚV telur ekki ástæðu til að spyrja rektor hvað valdi sinnaskiptum. Í vor segist Silja Bára ætla að beita sér ,,á alþjóðavísu" gegn menntamorðum en undir hennar stjórn lætur Háskólinn viðgangast morð á menntun. Í stað þess að ,,draga fram" misbeitingu valds gegn akademísku frelsi hylmir rektor yfir óhæfunni.

Vel að merkja, hugmyndin um menntamorð og misbeitingu valds til að ganga milli bols og höfuðs á málfrelsinu, er nýjum rektor sérlega hugleikin. RÚV-viðtalið er tekið í byrjun apríl. Silja Bára ítrekar í innsetningarræðu sinni í lok júní að skelfingin sem blasir við vísindum og fræðum sé ,,hugmyndafræðilegt ofbeldi," ,,menntamorð" og ,,misbeiting valds". En svo í ágúst fellur rektor á prófinu, lætur sér vel líka að skelfingin raungerist í Háskóla Íslands. Silja Bára hleypur í felur og er ekki rukkuð um skýringu.

Morgunblaðið fjallar um menntamorð Silju Báru í fréttum og leiðara, einnig Vísir, Nútíminn, Fréttin og DV. En ekki RÚV. Fyrst eftir morðið á málfrelsi Epstein, þegar RÚV hélt að Silja Bára kæmist upp með tilræðið, bauð ríkismiðillinn stuðningsmanni rektors, Finni Dellsén, í hljóðver að ræða við annan háskólakennara, Kolbeinn Hólmar Stefánsson, sem taldi brýnt að Silja Bára fordæmdi verknaðinn. Eftir að öllum mátti vera ljóst að Silja Bára kæmist ekki upp með tiltækið þóttist Efstaleiti hafa öðrum hnöppum að hneppa en að sinna tjáningarfrelsinu og fréttum af hugmyndafræðilegu ofbeldi í Háskóla Íslands.

Í Vísi skrifar Róbert H. Haraldsson prófessor að í aðsúgi að Epstein hafi siðareglur Háskóla Íslands verið þverbrotnar:

Í siðareglum Háskóla Íslands segir undir kaflaheitinu „Akademískt frelsi og vönduð vinnubrögð“: „Við virðum frelsi hvers annars til rannsókna OG TJÁNINGAR á fræðilegri þekkingu og sannfæringu okkar.“ (ákvæði 3.1., leturbreyting hér).

Ekki þarf frekari vitnanna við. Menntamorðið 6. ágúst er óverjandi. En Silja Bára þegir og RÚV sýnir af sér meðvirka þögn. RÚV er ekki þjóðarmiðill frekar en að Háskóli Íslands sé þjóðarskóli.

RÚV og HÍ eru miðstöðvar lágkúrulegrar dygðaflöggunar þar sem algildur sannleikur í dag er argasta lygi á morgun, allt veltur á hver á í hlut. Útlenskur gyðingur skal svo sannarlega ekki ganga að vísu málfrelsi í Háskóla Íslands. Þar ráða Hamas-vinir ríkjum er réttlæta fjöldamorð á konum, körlum, börnum og gamalmennum. Menntamorð, hugmyndafræðilegt ofbeldi og misbeiting valds til þöggunar var í gær hryllingur en þykir í dag réttmæt aðgerð gegn gyðingi sem vogaði sér þiggja boð að halda fyrirlestur um gervigreind í Háskóla Íslands.

Í fréttum er ekki helst að geðsjúklingarnir tóku yfir mannaforráð spítalans.

Úkraína var verkfæri Bandaríkjanna og ESB-Evrópu til að setja Rússland í úlfakreppu. Tilboð Nató til Úkraínu um aðild að hernaðarbandalaginu vorið 2008 hratt af stað atburðarás sem náði hápunkti með innrás Rússa í landið í febrúar 2022. Millileikur í valdaskakinu var stjórnarbylting í Kænugarði, að vestrænu undirlagi, árið 2014 og hertaka Rússa á Krímskaga í kjölfarið.

Eftir innlimun Krímskaga gaf þáverandi forseti Bandaríkjanna, Obama, út yfirlýsingu um að Rússland væri ekki stórveldi heldur staðbundin valdamiðstöð í Austur-Evrópu. Ellefu árum síðar býður Trump Pútín til Alaska og staðfestir þar með stöðu Rússlands sem stórveldis.

Munurinn á Rússlandi sem héraðsríki í Austur-Evrópu annars vegar og hins vegar Rússlandi sem stórveldi er sá að stórveldaklúbburinn starfar eftir óskráðum lögmálum um gagnkvæma virðingu aðildarríkja. Meginreglan er að eitt stórveldi ógnar ekki brýnustu öryggis- og varnarhagsmunum annars stórveldis - nema tilgangurinn sé að efna til stríðsátaka. Á dögum Sovétríkjanna reyndu þau að klekkja á Bandaríkjunum með uppsetningu eldflauga í Kastró-Kúbu. Aldrei komst heimsbyggðin nær kjarnorkustríði en einmitt i Kúbudeilunni 1962.

Trump þvær hendur sínar af Úkraínu með viðurkenningu á Rússland sem stórveldi. Eini bandamaður Úkraínu, sem vert er að nefna, er ESB-Evrópa, sem Trump telur ekki til stórvelda í hernaðarlegum skilningi heldur staðbundið héraðsríki vestast á landflæmi Evrasíu. 

Úrslit Úkraínustríðsins eru ráðin, aðeins er spurning um hve stórt tapið verður Úkraínu og ESB-Evrópu. Örvænting ræður ríkjum meðal leiðtoga ESB-Evrópu (og Bretlands) sem sjá fram á sterkt Rússland á bæjarhlaðinu. Til að bæta gráu ofan á svart draga Bandaríkin jafnt og þétt úr viðbúnaði sínum í Evrópu. Áhöld er um hvort Nató-samstarfið lifi öllu lengur nema kannski að nafninu til. 

Í viðtengdri frétt segir Kristrún forsætis að úrslit Úkraínustríðsins skipti Íslendinga ,,gríðarlegu máli". Nei, Kristrún, úrslit gresjustríðsins í Garðaríki hinu forna breyta sáralitlu fyrir Ísland sem liggur á miðju Norður-Atlantshafi fjarri vígaslóð í Austur-Evrópu. Fermingarstúlkan í forsætisráðuneytinu talar eins kaldastríðshaukur er missti af falli heimskommúnismans og hruni Sovétríkjanna fyrir 35 árum. Rússland er ekki á leiðinni inn í Vestur-Evrópu með skriðdreka. Pútín hefur hvorki áhuga á að standa undir öldrunarþjónustu aldurhniginna Evrópubúa né stemma stigu við innflæði múslíma í álfuna. Vestur-Evrópa er einfær um að tortíma sjálfri sér. 

Höfuðmáli skiptir fyrir Ísland að færa ekki forræði íslenskra mála og utanríkisstefnu til höfuðstöðva ESB-Evrópu í Brussel. Þar virðist Kristrún vera að vitkast upp á síðkastið, lætur hafa eftir sér að ESB-aðild sé ekki í forgangi. Þó nú væri. Að færa Ísland inn í ESB-Evrópu væri eins og að flytja hænur í minkabú og búast við langlífi fiðurfjárins.

ESB er með á prjónunum áætlun um sókn á norðurslóðum, til að bæta upp tapaða vígstöðu í Austur-Evrópu. Tilfallandi skrifaði um hvernig vígður og smurður Brussel-agent, Þorgerður Katrín utanríkisráðherra, teflir í tvísýnu sambandi Íslands og Bandaríkjanna með þjónkun við ESB-Evrópu. Feigðarflan utanríkisráðherra verður að blása af áður en það er um seinan.

	Skiptir Íslendinga gríðarlegu máli
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Héraðssaksóknari, Ólafur Þór Hauksson, er vanhæfur í viðamestu rannsókn embættisins seinni ára, Namibíumálinu. Ólafur Þór undirbýr niðurfellingu Namibíumálsins í samráði við RÚV, sem hratt málinu af stað með alræmdum Kveiksþætti í nóvember 2019. Namibíumálið er ásakanir RÚV um að Samherji hafi stundað mútugjafir um miðjan síðasta áratug til að tryggja sér veiðiheimildir í namibískri landhelgi. Niðurfelling málsins er áfellisdómur yfir embættinu og náttúruhamfarir fyrir RÚV.

Í bréfi sem Ólafur Þór héraðssaksóknari skrifaði til embættis ríkissaksóknara 22. apríl í ár viðurkennir hann vanhæfi að rannsaka mál er tengjast Jóni Óttari Ólafssyni, fyrrum starfsmanni Ólafs Þórs. Vanhæfi héraðssaksóknara stafar af kæru sem hann lagði fram gegn Jóni Óttari 2012. Síðar starfaði Jón Óttar fyrir Samherja og varð sakborningur í Namibíumálinu árið 2020.

Tilefni bréfsins sem Ólafur Þór skrifaði 22. apríl er rannsókn ríkissaksóknara á leka frá embætti héraðssaksóknara, áður sérstökum saksóknara, og varðar persónuupplýsingar fjölda einstaklinga sem voru til rannsóknar vegna hrunmála.

Í bréfinu segir Ólafur Þór

verulegan vafa leika á að embætti héraðssaksóknara sé til þess bært að rannsaka málið [þ.e. ólögmæta dreifingu persónuupplýsinga] þar sem undirritaður stýrði því embætti sem gögnin eru talin stafa frá og kærði sömu aðila [Jón Óttar] fyrir brot á þagnarskyldu á sínum tíma.

Þar sem Jón Óttar er einnig sakborningur í Namibíumálinu gildir vanhæfi Ólafs Þórs sömuleiðis í því máli. Þetta er lögfræði 101.

Ólafur Þór tíundar í bréfinu samskipti sín við Helga Seljan fréttamann RÚV. Þeir tveir hafa unnið saman í áravís þar sem Helgi fær upplýsingar frá embættinu til að matreiða þannig að grunaðir fái sem verstu útreiðina í fjölmiðlaumræðunni er fylgir rannsóknum embættis héraðssaksóknara.

Allt frá hrunmálum starfar Ólafur Þór eftir formúlunni að sé skortur á sönnunargögnum í dómsmáli skuli menn teknir af lífi í fjölmiðlum. Jafnvel menn sem voru aðeins vitni í sakamálum fengu að kenna sérstakri starfsaðferð Ólafs Þórs. Einar Sveinsson í Sjóvá varð fyrir barðinu á skipulögðum leka. Tilfallandi fjallaði um starfsháttu Ólafs Þórs í þeim embættum sem hann hefur stýrt frá hruni, embætti sérstaks saksóknara og héraðssaksóknara, undir fyrirsögninni Sérstakur, RÚV og vinstrimenn:

Sérstakur hafði annan hátt á og lak skipulega upplýsingum til fjölmiðla sem skrifuðu sakfellandi fréttir. Til þess var leikurinn gerður, að búa til sekt í umræðunni. Það eykur líkurnar á sakfellingu fyrir dómi. Samkvæmt samantekt Jennýjar Stefaníu hér að ofan var árangurshlutfall sérstaks saksóknara um 50 prósent fyrir héraðsdómi. Það þýðir að önnur hver saksókn var röng af hálfu sérstaks, sýknað var í málinu. Nærri má geta hvort ekki hafi hjálpað til, aukið líkurnar á sakfellingu, ef fjölmiðlar fóru hamförum í aðdraganda réttarhalda og birtu sakfellandi fréttir. Vinstrimenn í sjálfboðavinnu á samfélagsmiðlum sáu um fréttadreifingu. Á alþingi kyrjuðu vinstrimenn sönginn um að sakamenn mættu ekki ganga lausir.

Er Ólafur Þór tilkynnti lok rannsóknar Namibíumálsins í byrjun júlí í sumar fékk RÚV fréttina beint frá embættinu en ekki aðrir fjölmiðlar. RÚV er helsta málpípa héraðssaksóknara og hefur verið í hálfan annan áratug

Í júlí í sumar veit Ólafur Þór að hann er vanhæfur í Namibíumálinu, rétt eins og hann er vanhæfur í persónuupplýsingamálinu - játaði það í bréfi til ríkissaksóknara 22. apríl í ár. Með réttu hefði héraðssaksóknari átt að tilkynna niðurfellingu Namibíumálsins, en ekki það eitt að rannsókn sé lokið. Hvers vegna tilkynnir Ólafur Þór ekki niðurfellingu þegar fyrir liggur að ekki verði ákært?

Jú, héraðssaksóknari ætlar í samvinnu við fjölmiðla, RÚV sérstaklega, að koma höggi á Samherjamenn í fjölmiðlaumræðunni. Ólafur Þór er vanhæft ákæruvald en stundar skæruliðahernað á bakvið tjöldin til að rétta sinn hlut. Í samkrulli við fréttamenn leitast héraðssaksóknari við að sýna saklausa menn seka.

Í lok júní, rétt áður en rannsókn lauk formlega, bætti Ólafur Þór nokkrum skýrslum við gögn málsins. Skýrslurnar eru gagngert hugsaðar til að sýna sakborninga í neikvæðu ljósi. Enginn dómstóll mun fjalla um trúverðugleika upplýsinganna í skýrslunum, einfaldlega vegna þess að það verður ekki ákært. Upplýsingunum, sem bætt var við gögn málsins, á síðustu metrum rannsóknarinnar, eftir að vanhæfi Ólafs Þórs lá fyrir, eru eingöngu ætlaðar sem fóður í fjölmiðlaumræðu er gengur út á það að sýna Samherjamenn seka þótt þeir sæti ekki ákæru - og eru þar af leiðandi saklausir.

Hér er um að ræða tilraun til dómsmorðs utan dómstóla. RÚV hefur sérstakan hag af því að Samherjamenn líti út í umræðunni fyrir að vera sekir þegar þeir í reynd eru alsaklausir. RÚV hratt Namibíumálinu úr vör fyrir sex árum. Aðeins ein heimild er fyrir ásökunum RÚV um mútugjafir í Namibíu. Heimildin er ógæfumaðurinn Jóhannes Stefánsson sem namibíska útgáfan Informanté kallar fíkil og ómerking. Vitnisburður Jóhannesar er hvergi tækur í dómsmálum, hvorki í Namibíu né Íslandi. Aðeins siðlausir fréttamenn RÚV taka mark á söguburði manns sem er svo illa gáttaður að hann fer rangt með eigin kennitölu í lögregluyfirheyrslu. 

Tilfallandi spá er að næstu áramót verði Ólafur Þór Hauksson ekki lengur héraðssaksóknari. Starfsemin á Glæpaleiti heldur aftur áfram eins og ekkert hafi í skorist. Ríkisfjölmiðlinum stjórnar fyrrum lögreglustjóri sem kann ekki muninn á réttu og röngu og vílar ekki fyrir sér ósannindin. Spilltir embættismenn leika lausum hala hér á landi. Þeir vinna tjón á samfélaginu, grafa undan trausti með dómsmorðum utan laga og réttar í samvinnu við fjölmiðla sem þekktir eru fyrir að taka lögin í sínar hendur, samanber byrlunar- og símamálið.

Dræpu hryðjuverkamenn 15 þúsund Breta myndi breska ríkisstjórnin verðlauna hryðjuverkin með sjálfstæðu ríki ódæðismanna í nágrenni London? Þannig spyr Netanjahú forsætisráðherra Ísraels og vísar til 7. október 2023 er Hamas-liðar stóðu fyrir fjöldamorðum í Ísrael. Átökin í Gasa eru lóðbeint framhald af íslamskri villimennsku fyrir tveim árum.

Starmer forsætisráðherra Bretland og Macron forseti Frakklands verðlauna Hamas-hryðjuverkin með viðurkenningu á sjálfstæðu Hamas-ríki.

Uppgjöf ESB-Evrópu og Bretlands gagnvart Hamas er í fullkominni andstöðu við herskáa stefnu þeirra í Úkraínu. Þar vilja Starmer, Macron og Evrópuleiðtogar meira stríð, að Úkraínumenn berjist til síðasta manns. ESB-Evrópa og Bretland senda enga hermenn til Úkraínu en veita vopn og fjárhagsaðstoð. Til Gasa sendir ESB-Evrópa peninga til vopnakaupa Hamas og gröft neðanjarðarganga til hryðjuverka.

ESB-Evrópa og Bretland fylgja utanríkisstefnu sem kenna má við eftir-kaldastríðstímabilið, 1989-2022. Upphaf tímabilsins er fall Berlínarmúrsins, endalokin miðast við innrás Rússa í Úkraínu fyrir rúmum þrem árum. Ef einhver ein bók fangar hugmyndafræði tímabilsins er það Endalok sögunnar eftir Francis Fukuyama frá 1992.

Vestrænt forræði heimsbyggðarinnar var ráðandi viðhorf eftir kalda stríðið. Bandalagið milli Bandaríkjanna og ESB-Evrópu, með stuðningi alþjóðastofnana, skyldi lóðsa heiminn inn í bjarta nýja framtíð vestrænna gilda og stjórnarhátta. Borgaralegt lýðræði, kapítalismi með ríkisábyrgð og alþjóðahyggja var þríeinn guð hugmyndafræði sem um tíma virtist ósigrandi.

Vestrænir leiðtogar beggja vegna Atlantsála unnu kappsamlega að stofnun heimsþorpsins. Eitt stærsta verkefnið var viðskipta- og tollasamningur milli Bandaríkjanna og ESB-Evrópu, TTIP.

Þrjár meginástæður eru fyrir að heimsþorpið breyttist úr draumsýn í martröð. Í fyrsta lagi uppreisn almennings í tveim vestrænum meginríkjum sama árið, 2016. Um sumarið kusu Bretar útgöngu úr ESB-Evrópu, Brexit. Sama haust fékk Trump fyrst kjör sem forseti Bandaríkjanna. Í báðum tilvikum hafnað almenningur hornsteini heimsþorpsins, alþjóðahyggjunni. Engilsaxnesku þjóðirnar áttuðu sig á að heimsþorpið var verkefni sem þjónaði elítunni, rótlausum heimsborgunum, en ekki almenningi. TTIP dó drottni sínum.

Í öðru lagi reyndist vestræn stjórnmálamenning ekki sú útflutningsvara sem menn héldu. Tilraunir til að þvinga ofan á kokið á múslímaríkjum vestrænum gildum mistókst herfilega, í Írak, Afganistan og Sýrlandi. Í Austur-Evrópu gekk nokkru betur, ekki síst af þeirri ástæðu að kommúnisminn skildi þar eftir sig sviðna jörð. Austur-Evrópuríki hrúguðust inn í ESB og Nató árin eftir fall Berlínarmúrsins. ESB-Evrópa bauð ekki Rússlandi í félagsskapinn. Opin spurning er hvort Rússar hefðu þekkst slíkt tilboð. Vestræna hagfræðitilraunin, strax eftir fall Sovétríkjanna, gerði fáeina olígarka ofurríka en almenningur lapti dauðann úr skel. Hér er kominn lítt kunnur samnefnari Trump og Pútín. Báðir ná eyrum kjósendahópa í heimalöndum sínum sem hafa ímugust á valdaelítum.  Vestræna alþjóðahyggjan er tekin með fyrirvara í Austur-Evrópu. Pólland og Ungverjaland vilja sem minnst vita af stefnu ESB-Evrópu í málefnum hælisleitenda sem streyma frá múslímaríkjum.

Þriðja ástæðan að heimsþorpið er núna eins og tjaldbúðir indíána eftir heimsókn Custer er að vestrið missti tökin á frásögninni. Á öðrum áratug aldarinnar hnignaði máttur ráðandi fjölmiðla að útlista heimsmálin. Dreifræði samfélagsmiðla jók tortryggni á heilindi valdastétta sem hefðbundnir fjölmiðlar voru hallir undir. Brexit, Trump og uppgangur AfD í Þýskalandi, svo dæmi séu tekin, hefðu ekki raungerst án samfélagsmiðla enda í berhögg við meginstraumsmiðla. 

Í Úkraínustríðinu er tekist á um hvort Úkraína verði Nató-ríki eða ekki. Rússar segja nei en ESB-Evrópa já. Bandaríkin studdu ESB-Evrópu í nafni alþjóðahyggju en Trump afturkallaði þann stuðning. Eins og mál standa berst Úkraína fyrir lífi sínu sem sjálfstætt þjóðríki. ESB-Evrópa hefur hvorki styrk né pólitískan vilja til að taka við Bandaríkjunum sem helsti bakhjarl stjórnarinnar í Kænugarði. Rússneskur sigur í Úkraínu gerbreytir valdahlutföllum í Evrópu. Forræði Vestur-Evrópu, þar sem kjarnaríki ESB-Evrópu liggja, yfir austurhluta álfunnar verður hnekkt. Sú litla alþjóðahyggja sem var í Austur-Evrópu fjarar út.

Hvað gera leiðtogar ESB-Evrópu og Bretlands þegar heimsþorpið er í rúst og vestræn alþjóðahyggja heyrir sögunni til? Jú, þeir tileinka sér íslamska alþjóðhyggju, pan-arabisma, sem gengur út á tortímingu Ísraelsríkis. Múslímar eru stórir kjósendahópar í Vestur-Evrópu og fá æ meira vægi. Vinstrimenn, gömlu marxistarnir, eru við það heygarðshorn að vestræn menning  sé til að skammast sín fyrir. Þeir viljandi drepa frjómagnið sem fyrir margt löngu gerði vestrið máttugt. Vinstrihugtök eins fjölmenning eru Trójuhestur múslíma inn í evrópskar borgir. Starmer, Macron en í minna mæli Merz í Þýskalandi, af sögulegum ástæðum, tala í þágu yfirráðastefnu múslíma, er þeir stuðla að falli Ísraelsríkis.

Innan fárra áratuga heita ráðamenn Vestur-Evrópu Muhammed, Abdulla, Ali og Salman. Múslímsk Vestur-Evrópa mun standa andspænis kristinni Austur-Evrópu. Sjálfstortíming ESB-Evrópu er í vinnslu án þess að margir gefi henni gaum. 

	Telur hertöku leiða til frekari hörmunga
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt