Tilfallandi athugasemdir

Þeir sem telja sig í röngum líkama þurfa víðtæka geðhjálp, skrifar Alma Möller læknir og heilbrigðisráðherra. Þegar um börn er að ræða er nálgunin eftirfarandi:

Þjónustan snýst um að veita börnunum öruggt skjól til þess að kynnast kynvitund sinni. Áhersla er á að efla geðheilsu hópsins og styrkja sjálfsmyndina auk þess sem sálfélagslegri meðferð er sinnt.

Venjulegt fólk gengur að meðvitund sinni vísri og þarf hvorki sérrými né aðstoð geðlæknis. Það er ekki til neitt sem heitir ,,frumuvitund" þótt líkaminn sé gerður úr frumum. Hugtakið ,,kynvitund" er úr transfræðum og er merkingarlaust, alveg eins og ,,frumuvitund."

En meðvitund hafa allir. Þeir sem glíma við ranghugmyndir á alvarlegu stigi þurfa geðhjálp, líkt og Alma útskýrir. Markmiðið, segir ráðherra, er að ,,styrkja sjálfsmyndina."

Milljón króna spurningin er þessi: hvaða sjálfsmynd er styrkt?

Er það ranghugmyndin að hægt sé að fæðast í röngum líkama?

Er það ranghugmyndin að til séu fleiri en tvö kyn?

Eða er sjúklingum kennt að sé líkaminn í lagi þá er eitthvað í ólagi með meðvitundina sem hafnar líkama sínum?

Hugtakið ,,sjálfsmynd" er miðlægt. Allir hafa sjálfsmynd en enginn getur útskýrt sína sjálfsmynd til hlítar. Einfaldlega vegna þess að myndin af sjálfinu er aldrei fastmótuð í eitt skipti fyrir öll. Sjálfsmynd breytist og þróast með þroska. Enginn hefur sömu sjálfsmynd fimm ára, tvítugur og sextugur.

Líkami og hugsun er ekki sami hluturinn (hjákátlegt að þurfa taka þetta fram). Líkami er efnislegur en hugsun óefnisleg. Maður getur hugsað sig þetta og hitt, t.d. að vera flinkari í fótbolta en Ronaldo og Messi til samans, en veit innra með sér að það er þvættingur. Dagdraumar eru hluti af sjálfinu. Allur þorri manna kann skilin á milli dagdrauma og reyndar. 

Ef sjálfsmynd er verulega á skjön við líkama meðvitundarinnar þarf einstaklingurinn geðhjálp. Ekki skurðaðgerð til að fjarlæga heilbrigða líkamshluta sem ranghugmynd meðvitundarinnar hafnar. Meðferðin á að beinast að meðvitundinni ekki heilbrigðum líkama. 

Alma ráðherra og fyrrum landlæknir gefur frá sér læknisfræði og dómgreind þegar hún skrifar að sumir

upplifa misræmi milli kynvitundar og þess kyns sem þeim var úthlutað við fæðingu.

Úthlutun á kyni fer ekki fram við fæðingu. Ekki frekar en að lífi sé úthlutað við fæðingu. Barn einfaldlega fæðist og er af öðru hvoru kyninu, meybarn eða sveinbarn. Ekkert barn fæðist af seytjánda kyni eða fertugasta. Í algjörum undantekningatilfellum er nýburi með óræð kyneinkenni. Alveg eins og fáeinir nýburar eru með hryggskekkju eða önnur líffræðileg frávik. En við tölum ekki um hryggskekkjukynið.

Óviðkunnanlegt, svo ekki sé meira sagt, er þegar yfirvald eins og ráðherra talar um ,,úthlutun" kyns við fæðingu. Sjúkrahús eru ríkisrekin hér á landi og flestar fæðingar eru á sjúkrastofnunum. Alma lætur að því liggja að ríkið ,,úthluti" kyni þegar nýburi kemur í heiminn. Nei, Alma, ríkið úthlutar kennitölum en ekki kyni. Náttúran þarf ekki aðstoð íslenska ríkisins. Heilbrigðisráðherra mun skilja enska tungu, ólíkt sumum meðráðherrum. Líffræðingurinn Richard Dawkins útskýrir á hversdagsensku muninn á karlkyni og kvenkyni í náttúrunni, sem virðist fyrrum landlækni ráðgáta.

Í lok greinar sinnar á Vísi viðurkennir Alma að hún er sem stjórnmálamaður fangi transhugmyndafræðinnar. Hún skrifar:

Kæra trans fólk. Standið keik. Við í ríkisstjórn Kristrúnar Frostadóttur stöndum með ykkur.

Þarna talar pólitíkus en hvorki læknir né einstaklingur með dómgreindina óskerta. Alma segir í upphafi greinarinnar að transfólk þurfi víðtæka geðhjálp vegna ranghugmynda um lífsins grunnsannindi. Í lok greinar er transið orðið heilbrigðið uppmálað og eftirsóknarvert eftir því. Hér verður ekki bæði sleppt og haldið. Ef trans er heilbrigt ástand þarf enga geðhjálp. En Alma ráðherra segir að transið þurfi geðheilbrigðisteymi til að halda utan um ástand sitt. Transfólk getur ekki staðið ,,keikt" á eigin fótum. Transið þarf víðtæka heilbrigðisþjónustu enda í lífsnauð sökum ranghugmynda.

Kyndugt er að ráðherra í ríkisstjórn Íslands, heilbrigðisráðherra í ofanálag, lýsi opinberalega yfir að stefnan sé að fjölga þeim landsmönnum sem þurfa á langvinnri geðlæknaþjónustu að halda. Alma og ríkisstjórnin senda Samtökin 78 í leik- og grunnskóla landsins til að segja saklausum börnum að þau séu í röngum líkama. Afleiðingin er að sum börn útskrifist úr skóla inn á transdeild Landsspítalans. Er til ljótari uppeldisfræði? 

Útgefandi þýska fjölmiðilsins Die Welt Ulf Poschardt, skrifar dánarfregn Charlie Kirk. Hann segir óvíst hver framdi morðið en vekur athygli á hverjir það eru sem ýmist fagna ódæðinu eða hafa það í flimtingum. Poschardt ritar: 

Sömu menningarkimar vinstrimanna í Bandaríkjunum og Þýskalandi láta sér vel líka morðið og hæðast að Charlie Kirk. Andspænis algjöru hruni vinstristjórnmála og andspænis æ minni borgaralegri þolinmæði gagnvart fáránlegum vinstrihugmyndum sjá vinstrimenn þann gamalkunna kost einan í töpuðu menningarstríði að lofsyngja ofbeldið.

Heimskir vinstrimenn tóku upp á arma sína hinseginfræði sem kenna að hægt sé að fæðast í röngum líkama og hafna að kynin séu tvö. Móðursýkin sem brýst út þegar veruleikafirringunni er andmælt er ekki bundin við bandaríska vinstrimenn. Tilfallandi fjallaði um eitt hysteríukastið í byrjun árs:

Í tilefni af forsetatilskipun Trump senda heildarsamtök launþega á Íslandi, Kennarasamband Íslands meðtalið, frá sér yfirlýsingu, að áeggjan Samtakanna 78. Fyrsta málsgreinin:

Heildarsamtök launafólks taka undir kröfu Samtakanna 78 um að íslensk stjórnvöld fordæmi tilskipun Bandaríkjaforseta um tvö kyn.

Djúpheimskan í yfirlýsingunni afhjúpast með einni spurningu. Ef kynin eru fleiri en tvö, hvað eru þau þá mörg? Hvorki Kennarasambandið né forysta annarra launþegasamtaka og heldur ekki Samtökin 78 geta svarað barnslega einfaldri spurningu. Hvað eru kynin mörg? En samt eru mannréttindi í húfi þegar forseti Bandaríkjanna staðfestir óyggjandi sannindi. Ranghugmyndir, ekki frekar en hugmyndir almennt, eiga mannréttindi. Maðurinn á mannréttindi og hann er aðeins til í tveim kynjum.

Í sama bloggi er rifjað upp að heimska er iðulega undanfari haturs:

Dietrich Bonhoeffer, andæfði helstjórn nasista í Þýskalandi fyrir miðja síðustu öld og galt með lífi sínu. Bonhoeffer sagði heimsku verri en illsku. Heilbrigður einstaklingur þekkir illskuna fyrir það sem hún er. Heimskan er lævísari. Hún sýnist þrungin viti fái hún nægilega marga ábekinga. Fólk hefur samúð með smælingjum á klafa ranghugmynda. Aumingjagæsku er umbreytt í fylgisspekt við vitfirringuna. Samlandi Bonhoeffer og samtíðarmaður, Göbbels, kenndi að endurtekin fáviska verður sannleikur, séu nógu margir um endurtekninguna. Eðjótin fengu byr í seglin á lýðnetinu. Ranghugmyndir urðu viðtekin sannindi í stafrænni síbylju.

Þeir sem fagna morðinu á Charlie Kirk staðfesta samhengið milli fávisku og haturs. Vinstrimenn, sem eitthvað hafa á milli eyrnanna, ættu að ígrunda málefnastöðuna. Fábjánum í Framsókn er ekki viðbjargandi. 

	„Svartur dagur fyrir málfrelsi á Vesturlöndum“
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Í vor tók stjórnarmeirihlutinn málfrelsið af alþingismönnum, beitti ákvæði í þingskaparlögum sem ekki hefur virkjað í meira en hálfa öld. Í vor var bloggara stefnt fyrir dóm af lögreglunni í Reykjavík fyrir hugsanaglæp, að gagnrýna transhugmyndafræðina. Í sumar var málfrelsið tekið af gyðingi sem fékk boð um að flytja fyrirlestur um gervigreind í Háskóla Íslands en var hrópaður niður.

Málfrelsið er ekki lengur sjálfsagt. Jafnvel blaðamenn, sem ættu að hafa það i hávegum, stefna bloggara fyrir dóm fyrir frásögn sem blaðamenn vildu ekki að yrði sögð.

Tilvikin, sem rakin eru hér að ofan, er öll með þeim einkennum að það eru vinstrimenn sem taka, eða reyna að taka, málfrelsið af þeim sem eru á öndverðum meiði.

Sögulega, frá 19du öld og fram á 21stu, voru vinstrimenn hvað ákafastir í vörn og sókn fyrir málfrelsið. Svo lítið dæmi nýlegt sé tekið voru það vinstrimenn á alþingi sem beittu sér fyrir afnámi lagaákvæðis er bannaði guðlast.

Núna eru það vinstrimenn sem krefjast að tilteknar skoðanir séu bannaðar. Samtökin 78, dæmigert lífsskoðunarfélag vinstrimanna, eru í samstarfi við lögreglu um að finna sem flest dæmi um ,,hugsanlega" hugsanaglæpi. Samtökin búa til tölfræði með kærum til lögreglu. Samstarfið er gagngert hugsað til að réttlæta strangari löggjöf um hvað má segja og hvað ekki um tiltekinn málaflokk, transhugmyndafræðina.

Hvers vegna eru vinstrimenn í fararbroddi fyrir takmörkun á málfrelsi?

Nærtæk skýring er að vinstrimenn skynja síðustu ár að dæmigerð málefni vinstrimanna standa höllum fæti í umræðunni. Svarið er kæfa umræðuna, banna óæskilegar skoðanir.

Málfrelsi og hugsanafrelsi eru tvær hliðar á sömu myntinni. Ef samfélag bannar sjónarmið og skoðanir er einstaklingum gert ómögulegt að láta í ljós hugsanir sínar með tjáningu. Frjálsum borgunum er gert að loka inn í skáp meðvitundarinnar hugsanir sínar.

Ekki er hægt að tala um lýðræðisríki þegar borgarar sæta verulegum hömlum að tjá hug sinn.

Halla Tómasdóttir forseti Íslands er á hálum ís þegar hún gefur til kynna að málfrelsi og lýðræði séu andstæður, með orðunum að finna þurfi leið til ,,að tryggja í senn málfrelsi og framgang lýðræðisins." Forseta til afsökunar er hann að ræða málfrelsið í samhengi við málþóf á alþingi. Málþóf er teygjanlegra og loðnara hugtak en málfrelsi. Ítarleg útskýring eins er annars málþóf.

Óhugsandi er að lýðræði ,,fái framgang" þegar borgararnir búa við skert málfrelsi. Önnur stjórnmálaöfl en þau sem kennd eru við lýðræði þrífast ekki án ritskoðunar. Lýðræði lifir af málþóf, fasismi leyfir ekki málfrelsi.

Málfrelsi er vörn gegn hugmyndum sem standast ekki skoðun. Firrur þrífast best i þögninni.

Atlaga vinstrimanna að málfrelsinu, á þingi og í samfélaginu, er skýrt merki um að það fjarar undan vinstripólitík. Sögulega eru takmarkanir á málfrelsi settar af þeim sem fara með formleg völd en skortir traust og tiltrú almennings. Valdhafar sem stjórna með ugg og ótta eru á flótta. 

	Orð forsetanna við þingsetningu vekja undrun
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Samtökin 78 eru í samstarfi við lögregluna um að ,,búa til" tölfræði um hugsanaglæpi. Verkefnastjóri Samtakanna 78 segist í formlegu samstarfi við lögregluna um 

að halda utan um tilkynningar um hatursglæpi og eiga samskipti við lögreglu um þær skráningar.

Frétt á Mbl.is birtir Facebook-færslu verkefnastjórans en þaðan er tilvitnunin tekin. Samtökin búa sjálf til hugsanaglæpi, sem þau kalla hatursglæpi, auðvitað, með því að kæra mann og annan fyrir að hafa uppi sjónarmið sem Samtökunum 78 er ekki að skapi. Eftir því kærum Samtakanna 78 fjölgar verða hugsanaglæpirnir fleiri í tölfræði lögreglu.

Tilgangurinn er að sýna fram á að í samfélaginu sé allt vaðandi í fordómum gagnvart hinseginfræðum sem Samtökin 78 bera fyrir brjósti. Á grundvelli tölfræðinnar er gerð krafa um að alþingi setji lög er banni að lífsskoðunarfélaginu sé andmælt.

Lögreglan þjónustar Samtökin 78 með því að búa til sérstakan afbrotaflokk sem kallast ,,hugsanlegir hatursglæpir." Í íslenskum lögum er hugtakið ,,hatursglæpur" ekki til. Hugtakið er ótækt í lög enda vísar það í hugarástand. Í raun er verið að tala um hugsanaglæpi - skoðanir sem bannað er að hafa. Það hljómar svo fjarska illa að tala um ,,hugsanlega hugsanaglæpi" - það vísar beint til alræðisríkja. Orðskrípin ,,hugsanlegir hatursglæpir" er feluleikur, allir vita að hatur er tilfinning og þar með huglæg. Til skamms tíma var leyft að hugsa á Íslandi. Núna eru áhöld um það.

Lögreglan mylur undir lífsskoðunarfélagið með stórvarasömum hætti, tekur sér stöðu á miðju sviði fáránleikans með afbrotaflokki sem er ,,hugsanlegur." Má búast við afbrotaflokkum sem heita hugsanleg umferðalagabrot, hugsanleg skattalagabrot, hugsanleg ofbeldisbrot, hugsanleg þjófnaðarbrot og svo framvegis? Trauðla, lögreglan yrði sökuð, með réttu, um fávitahátt. Hugsun er ekki afbrot og getur ekki verið nema í hugarheimi sértrúarsafnaða. 

Verkefnastjóri lífsskoðunarfélagsins, Þorbjörg Þorvaldsdóttir, fékk viðtal við sig nýverið á RÚV þar sem hún stolt kynnti afbrotaflokk lögreglu fyrir ,,hugsanlega" hugsanaglæpi. Þorbjörg sjálf og félagar í lífsskoðunarfélaginu bjuggu til tölfræði lögreglunnar fyrir árið 2024 með kærum. Það ár eru skráðir sex ,,hugsanlegir" hugsanaglæpir þar sem eitt uppáhalds hugtak Samtakanna 78 kemur við sögu, kynvitund.  Fimm af sex mögulegum hugsanaglæpum eru kærur sem lögmenn Samtakanna 78 sendu til lögreglu. Eldur Smári Kristinsson fékk á sig tvær kærur, Helga Dögg Sverrisdóttir, Friðgeir Sveinsson og tilfallandi Páll Vilhjálmsson eina hver.

Lögreglan, að kröfu lífsskoðunarfélagsins, ákærði tilfallandi fyrir hugsanaglæp í eftirfarandi texta í bloggi:

1. Samtökin 78 eru regnhlífarsamtök og lífsskoðunarfélag fullorðinna sem áhugasamir eru um klám, kynlíf, kynjaveröld og tælingu barna.

2. Kennsluefnið er tæling dulbúin sem upplýsingar. Meðfædd blygðunarsemi barna er skipulega brotin niður. Börn eru gerð móttækileg fyrir þátttöku í kynlífi og það jafnvel ofbeldiskynlífi - BDSM. Börn eru gerð efins um eigin sjálfsmynd og talin trú um að þau séu mögulega fædd í röngu kyni. Ringluð börn og óörugg eru síður í stakk búin að veita viðnám fullorðnum með eitthvað misjafnt í huga. Út á það gengur tælingin.

Málið fór fyrir héraðsdóm Reykjavíkur sem sýknaði tilfallandi. Það má gagnrýna lífsskoðunarfélag fyrir að hafa í frammi ótækar uppeldis- og trúarkenningar í leik- og grunnskólum. Sameiginlegri atlögu Samtakanna 78 og lögreglunnar í Reykjavík að málfrelsi borgaranna var hrundið fyrir dómi:

Tjáning hinna sérstöku, að þeir séu hinsegin, er langt komin með að kæfa skoðanafrelsi hinna venjulegu, er telja kynin tvö og að börn eigi ekki að vera tilraunadýr fullorðinna sem haldnir eru sérvisku. Hversdagslegt meðalhóf í afstöðu til menntunar og uppeldis er gert saknæmt.

En þrátt fyrir sýknun fyrir dómi er tilfallandi áfram tölfræði í bókhaldi lögreglunnar um ,,hugsanlega" glæpi. Það eru jú Samtökin 78 sem ákveða hvaða hugsun sé glæpur og lögreglan hlýðir. Á miðöldum og framan af nýöld var það kirkjan sem lagði línurnar um hugsanaglæpi sem kallaðir voru synd í þá daga. Transkirkjan hér á landi er komin í sömu stöðu og rétttrúnaðarkirkjan fyrrum, að skilgreina hugsanaglæpi. Lögreglan er hundur í bandi transkirkjunnar, geltir þegar rétttrúnaðurinn segir urrrdan bíttann.

Fulltrúi lögreglunnar, saksóknari, gelti að tilfallandi í réttarsal í vor. Saksóknarinn, ung kona á fertugsaldri, sagði brýnt að kenna lexíu ,,miðaldra körlum sem brjálast á lyklaborðinu." 

Lögreglan heldur verndarhendi yfir og gengur erinda lífsskoðunarfélags sem kennir börnum að líði þeim illa í eigin skinni sé þjóðráð að limlesta líkamann með lyfjum og skurðaðgerðum. Til að fá nýliða i transkirkjuna er kennt í skólum að börn fæðist í röngum líkama. Sama lífsskoðunarfélag útbýr kennsluefni fyrir leik- og grunnskóla sem sýnir ,,beinlínis refsivert myndefni sem og texta og það af verulega grófum og viðurstyggilegum toga," segja foreldrar sem hafa kynnt sér starfsemi Samtakanna 78 í skólum.

Ekki vera fáviti var slagorð á útihátíð til að brýna fyrir mönnum hæfilega framkomu. Lögreglan ætti að tileinka sér kjörorðið.

Sakborningur í lekamáli héraðssaksóknara, tölvumaðurinn Heiðar Þór Guðnason, er starfsmaður embættis héraðssaksóknara. Hann er einnig verktaki hjá RSK-miðlum og veitti upplýsingar um Namibíumálið til blaðamanna RÚV og fylgimiðla, Kjarnans og Stundarinnar, sem nú heita Heimildin. Tölvumaðurinn gæti einnig hafa aðstoðað blaðmenn í byrlunar- og símamálinu.

Í nýrri frétt Heimildarinnar segir að Heiðar Þór hafi í október í fyrra fundið ný gögn í tölvu Jóhannesar Stefánssonar uppljóstrara, sem er upphafsmaður Namibíumálsins. Gögnin eru smáskilaboð milli Jóhannesar og Þorsteins Más þáverandi forstjóra Samherja. Heiðar Þór fann gögnin sem starfsmaður héraðssaksóknara. Heiðar Þór framseldi gögnin strax til Helga Seljan, sem þá var blaðamaður á Heimildinni. Helgi Seljan og Aðalsteinn Kjartansson, sakborningur í byrlunar- og símamálinu, birtu saman frétt í Heimildinni 18. október í fyrra undir fyrirsögninni Lögreglan á nýrri slóð: Fundu skilaboð Þorsteins. Í fréttinni er talað um að gögnin hafi fundist nokkrum dögum áður af tölvumanni hjá embætti héraðssaksóknara. Atburðarásin liggur fyrir og er staðfest í fréttum Heimildarinnar. Tölvumaður embættis héraðssaksóknara flytur gögn til fjölmiðla, Heimildarinnar, um leið og þau verða til hjá embættinu.

Verktakaþjónusta Heiðars Þórs, starfsmanns héraðssaksóknara, í þágu RÚV og Heimildarinnar samrýmist ekki lögum og reglum. Heiðar Þór hefur lögregluheimildir til að rannsaka gögn sem starfsmaður embættis héraðssaksóknara. Hann hefur ekki heimild að framselja þau gögn til fjölmiðla. Spilling er vægt orð í þessu samhengi. Alvarlegt brot í starfi er nærtækara. Helgi Seljan, sem flutti sig af Heimildinni á RÚV í vor, kallar það þjófnað þegar gögnum héraðssaksóknara er lekið - en ekki þegar hann sjálfur er þjófsnauturinn. Þá heitir það upplýsingamiðlun. 

Fjölmiðlar, með RSK-miðla í broddi fylkingar, saksækja Samherjamenn í opinberri umræðu og vísa í upplýsingar héraðssaksóknara  sem eru trúnaðarmál þangað til að sakamálarannsókn lýkur og málið er annað tveggja fellt niður eða fer fyrir dóm með ákærum. Trúnaðarupplýsingar úr rannsókn héraðssaksóknara nota blaðamenn til að rægja og sakfella menn sem hvergi hafa hlotið dóm að lögum en eru ofsóttir af RSK-miðlum. Upplýsingar sem blaðamenn nota eru meira og minna rusl sem héraðssaksóknari þorir ekki að leggja fram sem rökstuðning fyrir ákæru. Blaðamenn róta í ruslinu og nota það í fjölmiðlaumræðu til að hafa æruna af saklausum mönnum og bendla þá við alvarlega glæpi. Æðsti dómstóll þeirrar umræðu heitir Glæpaleiti.

Innihald tölvupóstanna hefur ekki verið opinberað, aðeins að textaboð hafi farið á milli uppljóstrara og forstjóra. Líklega er innihaldið nauðaómerkilegt. Jóhannes uppljóstrari og  Þorsteinn Már eru tengdir fjölskylduböndum. Fyrrverandi eiginkona Þorsteins Más og Jóhannes eru systkinabörn. Kannski var Jóhannes að spyrja um vöxt og viðgang frændsystkina sinna tveggja, barna Þorsteins Más? Það má bóka að ef eitthvað saknæmt hefði farið fram á milli Jóhannesar og forstjóra Samherja væri það óðara frétt í RÚV og Heimildinni. Engar slíkar fréttir hafa birst, aðeins að textaboð fóru á milli manna. RSK-miðlar stilla málinu þannig upp að lesendur dragi þá ályktun að fjöldi textaboða gefi til kynna eitthvað misjafnt. ,,Berðu mig samt ekki fyrir því," er aðferð Gróu á Glæpaleiti.

RSK-miðlar eru aðalgerendur í byrlunar- og símamálinu, líkt og í Namibíumálinu. Páli skipstjóra Steingrímssyni var byrlað 3. maí 2021. Þáverandi eiginkona hans, í samráði við blaðamenn, byrlaði og stal síma skipstjórans sem hún færði Þóru Arnórsdóttur ritstjóra Kveiks á RÚV. Á RÚV var símtækið afritað á Samsung-síma, samskonar og skipstjórans, er var til reiðu áður en byrlun og þjófnaður fóru fram. Tvær samhljóða fréttir voru skrifaðar og sendar til birtingar á Stundina og Kjarnann.

Eftir að lögreglurannsókn hófst sumarið 2021 var Þóra í reglulegu sambandi við konuna, sem glímir við alvarleg andleg veikindi. Blaðamenn leituðust við að fela slóðina sem liggur á milli glæpa og fjölmiðla. Þóra Arnórsdóttir brýndi fyrir konunni í sms-skilaboðum þann 24. ágúst 2021 að ,,breyta ÖLLUM lykilorðum alls staðar." Þóra er kominn í samband við tölvumann sem hún vill að skoði síma andlega veiku konunnar. Þóra skrifar sms-skilaboð:

Hann vill helst ekki hittast (mjög varkár maður, skiljanlega) en spyr hvort þú treystir honum fyrir símanum einn dag?

Það skyldi þó aldrei vera að ,,mjög varkár maður" sé enginn annar en Heiðar Þór Guðnason, tölvusérfræðingur hjá embætti héraðssaksóknara og nú sakborningur í lekamálinu?

Í lokin er rétt að spyrja: hversu lengi verður Ólafur Þór Hauksson héraðssaksóknari í embætti? Það er á hans vakt sem embættið verður ólögleg lekasmiðja fyrir RSK-miðla. Fær Ólafur Þór, eftir starfslok sem saksóknari, stöðu á Glæpaleiti hjá Stefáni Eiríkssyni fyrrum lögreglustjóra - með meðmælum Helga Seljan? 

	Saksóknari lýsir sig vanhæfan
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt