Gunnar Bragi skilur ekki utanríkismál

Úkraína er ein spillingarhrúga í aldarfjórðung þar sem auðmannaklíkur stela öllu steini léttara. Barátta um forræði yfir Úkraínu stendur á milli Bandaríkjanna og ESB annars vegar og hins vegar Rússa. Úkraínudeilan er gamaldags stórveldaþræta um áhrifasvæði.

Íslendingar ættu ekki að troða illsakir við Rússa sem reyndust okkur vel þegar við glímdum við gömlu nýlenduveldin í Evrópu. Bretland beitti okkur viðskiptaþvingunum, og neitaði íslenskum fiskiskipum löndun í Bretlandi, vegna útfærslu landhelginnar 1952. Stjórnvöld í Moskvu hlupu undir bagga og keyptu af okkur frystan fisk. Löndunarbann Breta stóð í fjögur ár og átti að knýja okkur til uppgjafar í landhelgisdeilunni. Rússaviðskiptin voru vörn Íslands gegn yfirgangi Breta.

Við skuldum hvorki Bandaríkjunum né Evrópusambandinu liðveislu í Úkraínudeilunni. Bandaríkin sýndu það árið 2006, þegar þau hurfu með liðsafla sinn á Miðnesheiði nánast í skjóli nætur, að þau láta þrönga þjóðarhagsmuni ráða ferðinni í utanríkismálum og skeyta hvorki um heiður né skömm. Evrópusambandið lagðist á árarnar með Bretum og Hollendingum í Icesave-deilunni í því skyni að íslenskur almenningur axlaði ábyrgð á skuldum einkabanka.

Sitjandi utanríkisráðherra, Gunnar Bragi Sveinsson, skilur ekki utanríkismál. Hann lætur embættismenn segja sér fyrir verkum. Þetta eru sömu embættismennirnir og vildu að Ísland axlaði Icesave-ábyrgðina og ætluðu að fórna fullveldinu með ESB-aðild.

Gunnar Bragi mun ekki skilja utanríkismál úr þessu. Hann er óhæfur að fara með utanríkispólitíska hagsmuni þjóðarinnar.

Fullkomlega eðlilegt að fara varlega

Lágir vextir auka misrétti - hagsæld auðmanna

Lífeyrissjóðum og verkalýðshreyfingunni er stundum gefið að sök að halda uppi vaxtastigi. Vextir eiga samkvæmt kennslubókum í hagfræði að vinna með hagkerfinu; vera lágir þegar slaki er í efnahagsstarfseminni en háir í þenslu.

Vegna mikils slaka efnahagslífs vestan hafs og austan frá kreppunni 2008 eru vextir í sögulegu lágmarki. Afleiðing af lágum vöxtum er stóraukið efnahagslegt misrétti. Auðmenn nýta sér lága vexti í fjárfestingar, t.d. hlutabréf og fasteignir, en stóraukið peningamagn í umferð eykur verðgildi slíkra fjárfestinga. Almenningur fær brauðmolana í formi aðeins skárri atvinnuframboðs en annars væri.

Tilkynning Seðlabanka Bandaríkjanna í síðustu viku um að vaxtahækkunarferli stæði fyrir dyrum markar endalok hagsældar auðmanna vestan hafs. Alexander Friedman fagnar ákvörðuninni um leið og hann tíundar hve auðmenn græddu á lágum vöxtum en almenningur tapaði.

Seðlabanki Evrópu keyrir enn lágvaxtastefnu og auðmenn munu halda áfram að græða á kostnað almennings í evru-ríkjunum.

Eign lífeyrissjóða aukist um 10,7%