Ríkisstjórnin sýni aðhald og fordæmi

Kjarasamningar síðustu missera voru afleiðing af tveim ánægjulegum þáttum í hagkerfinu. Í fyrsta lagi var kreppan kvödd með þeim langa skugga sem hún varpaði yfir á atvinnulífið, að ekki sé talað um þjóðlífið almennt.

Í öðru lagi vann ríkisstjórnin stórsigur gagnvart kröfuhöfum þrotabúa föllnu bankanna og setti saman áætlun sem losar Ísland undan snjóhengjunni, sem svo var nefnd, og átti að falla með miklum þunga á efnahagskerfið.

Þenslan sem bjartsýni síðustu missera leiddi af sér verður að ná stjórn á. Ríkisstjórnin þarf að sýna aðhald og halda að sér höndum í eyðslu. Vextir verða að hækka til að hemja framkvæmdagleðina, - svo hún endi ekki með timburmönnum verðbólgu.

 

Þenslueinkenni þegar sýnileg

Rökvillur Gylfa ASÍ-forseta

Fæstir félagsmenn ASÍ-verkalýðsfélaga eru í vinnu hjá ríki og sveitarfélögum. Stór hluti ASÍ-launamanna starfar í fyrirtækjum þar sem lífeyrissjóðir verkalýðshreyfingarinnar eru með ráðandi hlut.

Þegar Gylfi Arnbjörnsson forseti ASÍ ber saman kjarasamninga á almenna vinnumarkaðnum og þeim opinbera leggur hann að jöfnu appelsínur og epli. Kjarasamningar á almenna markaðnum eru um lágmarkskaup á meðan opinberir starfsmenn semja um rauntaxta. Lágmarkskaup á almennum markaði er iðulega yfirborgað einkum á tímum lítils atvinnuleysis eins og nú er.

Ef Gylfi forseti meinti eitthvað með orðræðunni að ,,jafna hlut" ASÍ-félaga gæti hann byrjað á því að beita sér fyrir gegnsæju launabókhaldi fyrirtækja í eigu lífeyrissjóðanna.

Á meðan ASÍ jafnar ekki launakerfið á heimavelli eru ómerk orð forseta ASÍ um samjöfnuð við opinbera starfsmenn.

Ný, óvænt og alvarleg staða