Stígamót: kynferðisbrot verði einkamál

Undirskriftasöfnun stendur yfir þess efnis að þolendur kynferðisbrota ,,fái aðild að sínum málum." Stígamót standa að baki söfnuninni. Kynferðisbrotamál eru opinber mál með þeim rökum að brotin varði almannahag.

Ríkisvaldið sér um rannsókn og ákæru í opinberum málum. Hugmyndin að baki er að málin séu mikilsverð, varði meginatriði í réttarríkinu, annars vegar og hins vegar að brotaþoli verði ekki í þeirri stöðu að sækja réttlætið upp á eigin spýtur.

Önnur mál, t.d. langflestar ærumeiðingar, eru einkamál. Sá sem telur vegið að æru sinni þarf sjálfur að sækja rétt sinn, ráða sér lögfræðing, afla gagna og stefna fyrir dómsól þeim sem er sakaður er um meingjörðina.

Með því að krefjast beinnar málsaðildar þolenda kynferðisbrota er verið að færa málaflokk, sem í dag fellur undir opinber mál, nær sviði einkamála. 

Stígamót gefa þeirri hugsun undir fótinn að þolandi kynferðisbrots ,,eigi" málið og ríkisvaldið sé að fara inn á svið einkamála með því að rannsaka og lögsækja málefni einkalífsins. Allur þorri kynferðisbrotamála er í eðli sínu álitamál hvort vegið sé að kynfrelsi. Hin réttarfarslega spurning er hvort athæfið varði við lög eða ekki. 

Samanburður við ærumeiðingar nærtækur. Æra er eðli máls samkvæmt huglæg. Það er ekki í þágu þolenda kynferðisbrota að gera brotin huglægari en þau eru í dag. En með því að þolandi ,,fái aðild" að opinberu sakamáli er huglægari þáttum gert hærra undir höfði en nú tíðkast. Í dag verndar ríkisvaldið kynfrelsi betur en mannorð fólks. Skýtur skökku við að Stígamót, af öllum, vefengi það fyrirkomulag. 

Ef einstaklingur er að ósekju sakaður um kynferðisbrot þarf hann oftar en ekki að sækja rétt sinn á forsendum einkamálaréttar. Ef barátta Stígamóta yrði til þess að jafna aðstöðumun ásakenda og ásakaðra myndu sumir fagna. En trauðla þolendur kynferðisofbeldis.

Vegferð Stígamóta gæti sett þolendur kynferðisbrota í sömu stöðu og þá er verða fyrir ærumeiðingum. Sækja verði réttlætið með einkamáli. Árás á kynfrelsi einstaklings og atlaga að mannorði eru meingjörðir gagnvart persónum. Kannski að ríkisvaldið eigi ekkert að skipta sér af slíkum málum. Þannig háttaði á þjóðveldisöld og gerir enn í frumstæðum ættarsamfélögum er búa við veikt eða ekkert ríkisvald. Stígamót virðast hallast að þeirri skoðun og safna undirskriftum sjónarmiðinu til stuðnings.   

Í upphafi skyldi endinn skoða.