Útburður, fóstureyðing og þungunarrof

Förgun á nýbura var kölluð útburður í heiðni. Þegar landið tók kristni varð að gera málamiðlun við þá heiðnu sem ekki vildu láta af mikilvægum siðum, útburður var einn af þrem sem mátti stunda áfram.

Eftir að læknavísindin komust á það stig að ekki þurfti að bíða eftir fæðingu til að farga barni var farið að tala um fóstureyðingu. Orðið er lýsandi og þjált.

Þungunarrof er aftur orð sem blekkir. Rof á þungun getur orðið af náttúrulegum ástæðum. Líkami konu skolar út misheppnaðri þungun. Með því að kalla fóstureyðingu þungunarrof er látið eins og náttúruferli sé á ferðinni en ekki inngrip af mannavöldum.

Betur fer á því að kalla hlutina réttum nöfnum. 

Þungunarrof á dagskrá í dag