RÚV: sturlað smábarn með eldspýtur

Fyrirsögn hádegisfrétta RÚV er ,,Sturlað" ástand í réttarkerfi. Heimild fyrirsagnarinnar er viðreisnarlögfræðingurinn Sveinn Andri sem samkvæmt endursögn fréttamanns RÚV notaði orðið ,,kreisí" um landsréttarmálið.

RÚV bráðliggur á að búa til pólitískan hasar úr landsréttarmálinu. RÚV fékk engan stjórnmálamann til að tjá sig í hádegisfréttum. Stjórnmálamenn átta sig á að málið hittir þá sjálfa fyrir - alþingi samþykkti skipun dómara í landsrétt.

RÚV er eins og sturlað smábarn með eldspýtur, - þess albúið að kveikja í þjóðarheimilinu.

Athugasemdir

[Jón Þórhallsson, 13.3.2019 kl. 13:16]

Það er oft meira kapp en forsjá á þeim bænum.

Mér þætti t.d. fróðlegt að vita hvernig forseti íslands myndi

FORGANGSRAÐA fréttaflutningi í rúv-sónvarpsfréttum í eina viku

ef að hann fengi öllu ráðið á þeim bænum.

[Jón Þórhallsson, 13.3.2019 kl. 13:46]

Það er einhversstaðar illur hugur á bak við á rúv 

sem að keppist við að auka á ringulreiðina

í 78% af sjónvarpsdagskránni á rúv.

Á sama tíma og þjóðina vantar að láta leiða sig rétta veginn inn í framtíðina.

[Gunnar Rögnvaldsson, 13.3.2019 kl. 14:19]

Það er enginn sem hlustar á DDRÚV lengur, nema stjórnmálamennirnir sem reka það.

[Tómas Ibsen Halldórsson, 13.3.2019 kl. 14:22]

Nú vill villta vinstrið herja á Sigríði Andersen og bola henni frá völdum með öllum tiltækum ráðum. Hefði dómsmálaráðherra farið eftir valnefnd og valið "tóma" karla til setu í Landsrétti, hefði hún fengið sömu meðferð frá þeim sem álasa henni fyrir að velja konur til setu í réttinum. Það er alveg sama hvað ráðherrann hefði gert í stöðunni, villta vinstrið hefði farið úr límingunum bara til að ná sér niður á Sigríði Andersen.

[Benedikt Halldórsson, 13.3.2019 kl. 16:28]

Sjálfselskir egoistar voru kannski álíka margir í öllum flokkum og á öllum fjölmiðlum sem þeir telja að þjóni best sjálfselsku þeirra, uppblásnu sjálfsáliti og snilligáfu. Ef þeir rekast á veggi sem venjulegt fólk lærir að forðast, kenna þeir bara öðru og öðrum um og læra ekkert af reynslunni, annað en að gera lygarnar trúverðugri. Því meiri gáfur og persónutöfrar, því auðveldara eiga þeir með að blekkja. 

Egóistum er í raun skítsama um annað fólk, hvar í flokki sem þeir standa - á gjörólíkan hátt þó. Hægri eigingjarnir skilja eftir sig slóð gjaldþrota, svindls of svínarís. Þeir fara illa með útlendinga en það er aldrei þeim sjálfum að kenna en fólk trúir þeim ekki, verkinn og gjaldþrotinn tala. Efling ætti að einbeita sér að bófunum en virða heiðarlegt fólk sem kærir sig um ekki marxisma. Egóistar sem elska sviðsljósið leggja líka undir sig stofnanir ríkisins lifa eins og blóm - í rotnandi eggi. 

Vinstri eigingjarnir lifa fyrir velvild hópsins og segja hvað sem er til upphefja sjálfan sig, og gera hvað sem er til að falla ekki í ónáð. Ótti þeirra gerir þá að hlýðnum flokkshestum og sveiflast með móðursýkinni. Það er uppskriftin að þeirri ómenningu sem við búum við. RÚV er að nafninu til í eigu almennings.  

Ef vinstri eigingjörnum gaur skolaði á eyðieyju eins og í mynd Tom Hanks Castawy, myndi hann fljótlega veslast upp og deyja vegna skorts á aðdáun félagana sem hann er háður eins og fíkill. Ef hægri eigingjörnum skolaði á aðra eyðieyju myndi hann pluma sig betur.

Fyrir forsetakosningarnar 2016 var því spáð að Hillary myndi vinna Trump með yfirburðum. Vinstri eigingjarnir auglýstu svo sannarlega skoðanir sínar, klæddust Hillary bol og límdu "Feel the Burn" á bílinn sinn en á sama tíma létu íhaldssamir byssuglaðir egóistar sér fátt um finnast og undirbjuggu frekar í einrúmi næsta svindl.

Samfélagsmiðlar höfða til egóista sem eru háðir velvild annarra en hafa á sama tíma enga samúð með öðru fólki. Afstaða RÚV gagnvart Ísrael og íslenskrar sýndarmennskumenningar er ömurlegt dæmi um það. Fyrir áratugum féll Ísrael í pólitíska ónáð hjá vinstri mönnum. Menn deildu og skiptust á skoðunum, sitt sýndist hverjum eins og fullorðnu fólki en engin féll í yfirlið af æsingi. 

En svo dundi ógæfan yfir. Samviskulausir egóistar notfærðu sér óvinsældir Ísraels til að upphefja sjálfan sig á samfélagsmiðlum með lúmsku bragði sem RÚV og sýndarmennskumenningin féll fyrir. Hatrið var sett í kærleiksbúning umhyggju og samúðar með Palestínumönnum og málstað þeirra, sem væri trúverðugt í sjálfu sér ef ekki kæmi á eftir einhliða bölv og ragn um Ísrael og því lýst sem glæparíki.

En svo liðu nokkur ár og nú sleppir fólk kærleikspartinum og kemur sér beint að hatursefninu gagnvart Ísrael og öðru sem þarf að ráðast á hverju sinni, eftir því sem vindar móðursýkinnar blása.