Stéttabaráttan afhjúpar veikleika ASÍ

Foringi Sósíalistaflokksins, Gunnar Smári Egilsson, er um sextugt og fann það út að hægt væri að gera sig gildandi í hálfdauðri hreyfingu launafólks. Félagi Sólveig Anna í Eflingu er ekki beinlínis unglingur og Drífa varla Rauðhetta - þótt ekki sé nema fyrir orðbragðið.

Sameiginlegt þessum þrem og nokkrum öðrum er herskátt orðbragð þar sem stéttabarátta er miðlæg. Um Gunnar Smára þarf ekki að fjölyrða. ,,Ritsnillingurinn" var bæði í vinnu hjá auðmönnum og sjálfur atvinnurekendi, áður en hann datt niður áður sósíalisma. Sólveig segist fædd róttæk dóttir Jóns Múla og Ragnheiðar Ástu. ,,Borgarastéttin verður tjúlluð ef henni er ógnað," er yfirskrift viðtals við formann Eflingar í Mannlífi í dag. Drífa talaði um ,,auðvaldsdekur" þegar hún hætti í Vinstri grænum vegna ríkisstjórnarsamstarfs við Sjálfstæðisflokkinn.

Þar sem enginn unglingur er í hópnum má gefa sér að róttæknin er ekki bernskubrek ungs fólks sem veit ekki betur.

Ísland er stéttlaust land, það er jafnlaunaland og land jafnréttis. Háskólamenntaðir kennarar ná varla meðallaunum ASÍ-félaga. Engar forsendur eru fyrir stéttabaráttu. Hverju sætir róttæknin?

Verkalýðshreyfingin er þjökuð af félagslegum doða. Fáir gefa sig í trúnaðarstörf og kosningaþátttaka er innan við tíu prósent. Stjórnmálaflokkar nenna ekki lengur að tryggja stöðu sína í hreyfingunni. ASÍ-forystan gjammar að ríkisstjórninni en ráðherrar benda á að Samtök atvinnulífsins eru viðsemjendur, ekki ríkisvaldið. 

Verkalýðshreyfingin er moldrík. Verkalýðsrekendur hafa gætt þess á síðustu árum að tryggja sér prósentur í kjarasamningum þegar þeir semja um lágmarkskaup vinnandi fólks. Launþegum er skylt að greiða þjónustugjöld til verkalýðsfélaga, 0,7 prósent eða meira af heildarlaunum. Digrir sjóðir kalla á umsýslu og þar er mörg matarholan. Verkalýðsrekendur eiga líka aðgang að stjórnarsetu í lífeyrissjóðum þar sem feitan gölt er að flá.

Harðsnúinn kjarni sósíalista og róttæklinga, sem stýrir núna stærstu ASÍ-félögunum, makar krókinn um hríð en getur ekki beitt sér af neinu viti í landsmálum. Í pólitískri umræðu er engin eftirspurn eftir róttækni verkó. Vinstri grænir náðu sögulegum sáttum við Sjálfstæðisflokkinn og Samfylking hugsar aðeins um ESB og evru.

Þegar harður veruleikinn mætir verkalýðsrekendum við samningaborðið eftir áramót verður pípið um stéttabaráttuna löngu gleymt. Fólk lifir ekki á slagorðum, nema skrifstofulið verkó - það fær sinn hlut á þurru. 

Drífa: „Róttækni er hressandi“

Athugasemdir

[Benedikt Halldórsson, 26.10.2018 kl. 19:11]

Meðallaun verkafólks voru um 450 þúsund (árið 2017). Meðallaun á Íslandi voru þriðju hæstu í heiminum þegar dýrtíðin er tekinn með í reikninginn, 61,787 dollarar árið 2017 eða um 617 þúsund á mánuði (miðað við gengi dollars sem var þá 100 kr.) Allra lægsti taxti var rétt undir 300 þúsund á mánuði en mjög margt verkafólk fær bónusa og uppmælingu. 

Pólverjar eru margir á strípuðum töxtum. Í Póllandi eru lægstu laun um 40 þúsund kr. 14 þúsund pólverjar væru ekki á íslandi ef kjörinn væru afleit. Hlutverk Eflingar er að sjálfsögðu að passa uppá að ekki sé svínað á fólki, ekki að koma á marxisma en pólverjar hafa ekki góða reynslu af alræði öreiganna.

Aðstæður hvers og eins eru mismunandi sem sanna ekki að allt sé að fara til helvítis. Meðaltalið er vissulega engin huggun í fátækt en það gefur vísbendingu um stöðuna, hvað þarf að laga.

Það má alltaf gera betur án marxisma. 

https://www.youtube.com/watch?v=gbfjM1WkMJo

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_average_wage