Trú, konur og dauðarefsing

Ungar stúlkur frá vesturlöndum, t.d. Englandi og Frakklandi, fluttu í hundraðavís til Ríkis íslams meðan það var og hét í Sýrlandi og Írak. Trúarsannfæring rak konurnar í faðm stríðsmanna íslams og gjarnan áttu þær með þeim börn. Dómstólar í Írak dæma þessar konur til dauða, segir í Guardian.

Vestræn ríki virðast þvo hendur sínar af stúlkunum og láta íranska dómskerfið um þær.

Málsmeðferðin vekur upp siðferðilegar, trúarlegar og réttarfarslegar spurningar. Almennt gildir trúfrelsi á vesturlöndum og enginn er sekur um glæp sem hann ekki hefur framið.

Líkleg ástæða fyrir athöfnum stúlknanna er trúarsannfæring í bland við rómantík. Ef það er tilfellið að vesturlönd almennt og yfirleitt telja dauðsök að fólk eigi saman að sælda við einstaklinga í yfirlýstum hryðjuverkasamtökum eru viðurkenndar réttarfarsreglur orðnar nokkuð aðrar en þeir voru fyrir fáum árum. Og það án ýkja mikillar umræðu.

Athugasemdir

[Wilhelm Emilsson, 22.5.2018 kl. 23:30]

Er það ekki almenn réttarfarsleg regla að sá sem fremur glæp í landi þurfi að sæta þeim reglum sem þar gilda, þótt þeir séu útlendingar? Hvað telst glæpur er skilgreiningaratriði, eins og við vitum.

[Halldór Egill Guðnason, 23.5.2018 kl. 03:21]

Hafa "viðurkenndar" réttarfarsreglur vesturlanda einhvern tímann átt samleið með múslimsku réttarfari, nema þá helst fyrir einhverjum árhundruðum?

Góðar stundir, með kveðju að sunnan.