Ég þarf ekki Eygló í mín mál

Eygló Harðardóttir segist smíða húsnæðisfrumvörp um öll heimili landsins. Ég þarf ekki Eygló að vasast í mínum húsnæðismálum og frábið mér afskipti hennar.

Eygló þjáist af pólitísku oflæti. Hún tilheyrir þeirri stétt landsmanna, atvinnustjórnmálamanna, sem er í minnstum metum meðal þjóðarinnar.

í stað þess að leggja sitt á vogarskálarnar til að fólk fái traust á stjórnmálum stundar Eygló íkveikjupólitík að hætti samfylkingarmanna á síðasta kjörtímabili sem ekki máttu sjá gott mál án þess að iða í skinninu að eyðileggja það.

Þegar ríkisstjórn þarf á því að halda að tala einu máli stundar Eygló eyðileggjandi einkaflipp.

Yfirlýsing hennar að ríkisvæða öll heimili landsins er fádæma dómgreindarlaus. Meginhluti heimila landsins er í einkaeigu. Að ráðherra skuli hóta öllum almenningi með lagafrumvarpi um heimili þess er fáheyrður andskoti sem sýnir svart á hvítu að Eygló er ekki starfi sínu vaxin.

Athugasemdir

[Wilhelm Emilsson, 19.5.2015 kl. 21:24]

Páll skrifar: „Eygló þjáist af pólitísku oflæti. Hún tilheyrir þeirri stétt landsmanna, atvinnustjórnmálamanna, sem er í minnstum metum meðal þjóðarinnar."

Gaman væri að vita hvort Eygló sé í minni metum meðal þjóðarinnar en flokksbróðir hennar, Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, sem einungis 9% þjóðarinnar telja heiðarlegan, samkvæmt síðustu skoðanakönnun MMR. 

Heimild: http://mmr.is/frettir/birtar-nieurstoeeur/468-katrin-jakobsdottir-talin-moergum-eiginleikum-gaedd

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 19.5.2015 kl. 21:35]

Ólíkt þér Páll, að ráðast svona persónulega að manneskju sem er að gera sitt bezta í þröngri stöðu. Ólíkt mörgum stjórnarþingmönnum þá þjáist húsnæðisráherra Framsóknarflokksins hvorki af oflæti né hroka.

[Ómar Ragnarsson, 19.5.2015 kl. 23:19]

Þetta minnir á "Gulu bókina" sem Morgunblaðið blés upp nokkrum dögum fyrir bæjarstjórnarkosningarnar 1958 og átti að sanna að vinstri stjórnin þá ætlaði að sovét-væða allt íbúðarhúsnæði á Íslandi. 

Ef ég man rétt var "Gula bókin" aldrei til í því formi, sem hún var kynnt í Mogganum, heldur minnisblöð sem krotað var á í starfi nefndar, sem átti að athuga húsnæðismálin.

Enda féll málið í algera gleymsku strax eftir kosningarnar og hefur ekki frést til Gulu bókarinnar síðan.

En það skipti ekki máli eftir að hún hafði gert sitt gagn.

Í bókinni um Ólaf Thors er haft eftir honum að hann hafi séð eftir því hve hart var fram gengið af Bjarna Ben í notkun Moggans á þessum árum.

Gula bókin var líklega eitt dæmið um það.  

[Helga Kristjánsdóttir, 20.5.2015 kl. 00:43]

  Ég hef alltaf haldið að Gula bókin væri afsprengi Frmsóknar,eftir Hannes frá Undirfelli.