Vinstriflokkarnir ala á úlfúð og andstyggð

Allt síðasta kjörtímabil var hver höndin upp á móti annarri í samfélaginu. Ríkisstjórnin sem ábyrgð bar á ófermdarástandinu var samstjórn Vinstri grænna og Samfylkingar - fyrsta hreina vinstristjórn lýðveldisins.

Flokkarnir fengu meirihluta vorið 2009, Vg 22% fylgi og Samfylkingin 30%. Eftir fjögur ár með samfélagsófriði vinstrimanna gafst þjóðin upp og beinlínis slátraði flokknunum tveim í kosningunum 2013. Vinstri grænir fengu 10,9% fylgi og Samfylking 12,9%.

Vinstriflokkarnir lærðu ekki sína lexíu. Enn klifa þeir á úlfúðarstefinu og kynda undir óeiningu. Í umræðum á alþingi í dag svaraði ábyrgur fjármálaráðherra götustrákum vinstriflokkanna.

Fjármálaráðherra greindi stöðuna á vinnumarkaði á yfirvegan hátt en götustrákarnir gerðu hróp, enda kunna þeir ekki annað. 

Kjaramálin brunnu á þingmönnum

Athugasemdir

[Jón Valur Jensson, 12.5.2015 kl. 00:53]

Ég hef verið að lesa (aftur) í frábærri bók, The Two Revolutions - an Eye-Witness Study of Russia 1917 (Lond.1957), eftir mjög vel gefinn mann, Sir Robert Bruce Lockhart, sem var aðalkonsúll Breta í Moskvu 1915-17. Þegar ég les þar II. kaflann, The Russia of the Tsars, þar sem m.a. er fjallað um umbótaviðleitni Alexanders II og heiftarlega hatursstefnu níhilistanna og annarra róttæklinga, þá átta ég mig allt í einu á skyldleika þess 9. áratugar 19. aldar í Rússlandi við sumt í samtíð okkar hér á Íslandi, einkum meðal ungra og óstýrilátra, sem viðhafa heiftarlegt orðbragð og einfaldan áróður sem elur á andúð og jafnvel hatri og gefið í skyn að allt sé betra en núverandi stjórnvöld. Gælt er við anarkisma, eins og Píratar hafa áður sýnt, og gefin út billeg loforð betri tíð með sósíalískum ráðum, sem reyndar hafa brugðizt flestum sem reyndu þau á 20. öld. Mér gezt illa að slíkum undirróðri, og ekki er hún skárri músin sem læðist í Skaftahlíðinni (Fréttablaðið með endalausa runu niðrandi háðsmynda m.m.) en hin sem stökkur með yfirgengilegum skrækjum sínum og illinda-tali á bloggvefjum vinstri manna.

Slíkt er beinlínis hættulegt. Það tók ekki langan tíma fyrir Rússland að breytast í ofbeldi og blóðug tilræði, og það sama gerðist á öndverðum 4. áratug 20. aldar í Þýzkalandi. Forðumst því slík fordæmi!