Samfylkingin er smartland stjórnmálanna

Samfylkingin efndi til formannskosninga sem enginn veit hvað snerust um, utan hvað að tveir einstaklingar voru í framboði. Samt er heilmikið rifst um kosninguna, en engin pólitísk málefni koma þar nærri - aðeins persónur og karp um form.

Vilhjálmur Birgirsson verkalýðsforkólfur spyr hvers vegna Samfylkingin ályktaði ekki um stuðning kjarabaráttu þeirra sem minnst bera úr býtum. Björn Bjarnason rekur hvernig ESB-mál Samfylkingar, já, málið eina, er orðið að tísti um þjóðaratkvæði. Jónas Kristjánsson segir Samfylkinguna félag millistéttarfólks með lífsstílsvanda.

Landsfundur Samfylkingar var hátíð hégómans.

„Vængjaðir flokkar taka oft flugið“

Athugasemdir

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 23.3.2015 kl. 00:04]

Ég spyr svipað og Vilhjálmur Birgisson, var ekkert annað þarfara að rifrildis-ræða um, en óútskýrt og órökstutt fjaðrafok eins stjórnmálaflokks?

Gerir fólk sér virkilega ekki almennt grein fyrir hvað allsherjarverkfall mun í raun þýða fyrir verkafólk og fyrirtæki á Íslandi?

Fólk og fyrirtæki þurfa að treysta á framfærslu launaðrar verkafólksvinnu og fyrirtækjaafkomu, til að halda öllum sínum okurþjónustuskylduðu opinberu greiðslum í skilum, og heimilum/fyrirtækjum sínum gangandi!

M.b.kv.