Forsetaframboð Jóns Gnarr í hættu

Guðsafneitun Jóns Gnarr, bæði afneitunin sjálf og typpa-líkingin sem henni fylgdi, setja forsetaframboðið í uppnám.

Trúin og kirkjan skipta sköpum í kosningum, eins og sást þegar þjóðkirkjuákvæðið var afgerandi staðfest í könnunarkosningum vegna misheppnuðu stjórnarskrárbreytinganna.

Búast má við að Jón Gnarr vendi kvæði sinu í kross og gerist trúmaður mikill enda flott innivinna á Bessastöðum í húfi.

Prestar fara á límingum yfir Jóni Gnarr

Athugasemdir

[Reputo, 17.2.2015 kl. 20:44]

Afgerandi staðfest??! Það hlaut minnsta meirihlutann af öllu sem kosið var um og rétt skreið í 51% Þar á ofan er minnihluti þjóðarinnar kristinnar trúar þannig að ég held að hann sé frekar að tryggja sér embættið en hitt.

[Rafn Guðmundsson, 17.2.2015 kl. 22:01]

þessar skoðanr jóns gnarrs styrkja hann bara í embættið - svo skipta trú og kirkja mjög litlu í kostningum. 

[Jón Valur Jensson, 17.2.2015 kl. 23:51]

Það ætti ekki að koma neinum glöggum áhorfanda á óvart, að að því ræki, að öllum lýðnum vitraðist það, svo að ekki yrði framar efazt, að hyggindi og framtíðarsýn eru ekki sterkustu hliðarnar á þessum manni.

Hann er enginn spútnik lengur nema í hugum vantrúaðra.

[Helga Kristjánsdóttir, 18.2.2015 kl. 01:04]

Ei deila ber við blindan mann,þótt blómin fótum troði hann. G G.

[Jón Valur Jensson, 18.2.2015 kl. 01:18]

Vel valið spakmæli, Helga! -- eftir hvern, Guðmund Guðmundsson skólaskáld?

[Jón Valur Jensson, 18.2.2015 kl. 01:19]

Að vísu þykir mér mjög vænt um normalblinda.

[Helga Kristjánsdóttir, 18.2.2015 kl. 01:54]

Ég man ekki hvers son,en tengdamamma,(móðir Steinars Sigurjónssonar skálds), mín fór með heilu ljóðabálkana utanbókar.Þessi er eftir Guðmund,man ekki föðurnafnið,en vildi ekki að skoðað væri sem mitt spakmæli.Nenni aldrei, eða snjórinn letur mig í bókasafn,til að leita að kvæðum,sem hún fór með reiprennandi,voru þó engin smásmíð.

[Jón Valur Jensson, 18.2.2015 kl. 03:49]

Ég kynntist Steinari svolítið, merkilegur náungi eins og stíll hans allur, en þekkti hins vegar föður hans, skipstjórann, Kristjánsson, mætavel, elskulegur karl, lúinn eftir langa vinnuævi, unnum saman.

Þetta gæti þá kannski verið að vestan, mig minnir að Guðm. Guðm., sem samdi kynstur, hafi verið úr Gufudal eða af Ströndum.

Kíkti núna í millitíðinni á gúgl* -- tók fyrri línuna þína og fekk þá út, að þetta heldur líkl. áfram svona:

og ei við hinn sem heyja ei má

þó hörpustreng sé leikið á.

Það hugljós þó ei hrífur neitt

sem heyrn og ..

og höfundurinn Þorskabítur, sem þá trúlega þessi á Gardur.is: 

Þorbjörn Bjarnason

29-08-1859

07-02-1933

Skáld í Pembina, N-Dakota. Kallaður Þorskabítur.

[Helga Kristjánsdóttir, 18.2.2015 kl. 12:58]

Nei Jón Valur þetta er ekki eftir Þorstein Þorskabít,en ég heyrði samt mikið eftir hann. Minnir þetta heita "Ást í meinum".
Hún fór með það a skemmtikvöldi á Heilsuhælinu í Hveragerði og gerði mikla lukku.-Já elskulegar manneskjur.