Lífeyrissjóðirnir og sósíalistaríkið Ísland

Hávaðinn í húsnæðisumræðunni er skipulagður í tengslum við lausa kjarasamninga. Ætlunin er að mjólka ríkið í þágu verktaka annars vegar og hins vegar kaupenda.

Í ljósi þess að lífeyrissjóðirnir eru þegar á fasteignamarkaði, í gegnum ýmsa vaxtasjóði, og hafa þar með stuðlað að fasteignabólu, er eðlilegast að þeir komi sjálfir að átaki í húsnæðismálum.

Meginþungi krafna verkalýðshreyfingarinnar beinist ekki að viðsemjendum, Samtökum atvinnulífsins, heldur að ríkissjóði. Þetta segir forseti ASÍ

Hann seg­ir það vera fyrst og fremst í hönd­um rík­is­stjórn­ar­inn­ar að búa svo um hnút­ana að þjóðarsátt gæti skap­ast. Gylfi nefn­ir í því sam­bandi skatt­kerfið, vel­ferðar­kerfið, bæði hús­næðismál og heil­brigðismál, og eins mennta­kerfið.

Samkvæmt orðum forseta ASÍ er Ísland orðið að sósíalistaríki þar sem ríkisvaldið skipar fyrir um kaup og kjör á vinnumarkaði. Næsta skrefið er áætlunarbúskapur með fimm ára áætlunum.

„Allt á eftir að loga hérna“

Athugasemdir

[Gunnar Heiðarsson, 2.2.2015 kl. 08:57]

Sem betur fer hefur Gylfa ekki verið hleypt að samningsborðinu, fyrir hönd launþega. ASÍ hefur ekki fengið samningsumboðið og fær það vonandi ekki meðan Gylfi er þar allsráðandi.

Hvað hann er að gapa í fjölmiðla veit ég ekki, alla vega kemur hann ekki fram þar sem fulltrúi launþega.

Hitt vita allir að hann hefur gjarnan nýtt sér stöðu sína til hjálpar ákveðnum stjórnmálaflokk og má lesa úr orðum hanns að svo sé nú.

Kjarasamningar eiga að vera á milli atvinnurekenda og launþega. Ríkið á ekkert erindi að því borði nema í neyð og þá þegar allt annað hefur verið reynt. Því miður virðist Þorsteinn Víglundsson vera á sömu línu og Gylfi, hvað þetta varðar.

[Ómar Ragnarsson, 2.2.2015 kl. 11:38]

Hér er farið 50 ára villt. Bjarni Ben eldri "hleypti að samningaborðinu 1964 og 1965" manni að nafni Eðvarð Sigurðsson, með svokölluðu júnísamkomulagi. Það snerist um húsnæðismál þess tíma og hefur eftir á verið nefnt sem dæmi um stjórnvisku þessara manna. 

Nú sýnist mér slíku hins vegar hallmælt mjög.