Réttur einstaklinga til að rústa samfélagi

Málsvörn auðmanna og meðhlaupara þeirra er innblásin vandlætingu um að ekki megi ganga á ,,rétt einstaklingsins." Málsvörnin lætur liggja á milli hluta að einstaklingsréttur auðmanna var nýttur á tímum útrásar til að eyðileggja samfélagið.

Á tímum útrásar fór auðmenn ránshendi um samfélagið. Þeir beygðu og brutu lög og reglur og rændu banka innan frá, líkt og skýrt kemur fram í rannsóknaskýrslu alþingis. Auðmenn báru fé á stjórnmálamenn og stjórnmálaflokka og keyptu fjölmiðla til að stjórna umræðunni. Veldi auðmanna óx stofnunum samfélagsins yfir höfuð.

Eftir hrun náði samfélagið áttum og hóf rannsókn á framferði auðmanna. Eins og við var að búast var víða maðkur í mysunni. Og þá hófst söngurinn um ,,rétt einstaklingsins."

Málsvörn auðmanna sækir skotfæri sín í frönsku mannréttindayfirlýsinguna frá 1789, sem lagði grundvöll að mannréttindaumræðu seinni alda. 

Franska mannréttindayfirlýsingin ber það með sér að vera skrifuð af borgurum fullsöddum af einveldi konungs og forréttindum aðals og klerka. Engu að síður eru í yfirlýsingunni tvö atriði sem málsvörn auðmanna lítur alltaf framhjá. Í þriðju grein segir að allt fullveldi sé hjá þjóðinni og í sjöttu grein að lögin túlki almannaviljann.

Enginn þarf að velkjast í vafa um það að almannaviljinn á Íslandi stendur til þess að útrásarauðmenn fái makleg málagjöld. 

Réttur einstaklinga til að rústa samfélagi getur aldrei staðið ofar rétti samfélagsins að verja sig.

 

Athugasemdir

[Wilhelm Emilsson, 16.1.2014 kl. 20:57]

OK, svo Páll er núna á móti mannréttindum. Hann er alla vega ekki að reyna að fela afstöðu sína. Maður verður að virða það.