Blaðamennska og blogg

Blaðamennska var til skamms tíma iðngrein, að vísu ekki lögvernduð, sem stunduð var af fólki í þjónustu iðnrekanda með aðgang að tækjum og tólum til að koma afurð blaðamanna á framfæri. Tækin og tólin voru prentsmiðja og dreifingarkerfi annars vegar og hins vegar útsendingarbúnaður.

Gagnrýni á blaðamennsku fyrri tíma var að hagsmunir iðnrekandanna voru ráðandi í vali á fréttum og framsetningu þeirra. Blaðamaðurinn og gagnrýnandinn A.J. Liebling orðaði þessa hugsun í víðfrægri tilvitnun: Freedom of the press is guaranteed only to those who own one.

Blaðamennska er í dag hvorki háð prentsmiðjum, dreifingarkerfi eða útsendingarbúnaði. Kryppan birti fyrirlestur James Corbett, sem er kynntur til sögunnar sem jaðarfréttamaður. Corbett segir blaðamann vera hvern og einn með aðgang að nettengdri tölvu. 

Sem sagt: blaðamaðurinn er bloggari og blaðamennska blogg.  

Athugasemdir

[Gunnar Rögnvaldsson, 15.12.2013 kl. 15:07]

Gagnrýni á blaðamennsku okkar tíma er sú að hagsmunir rekanda Kryppunnar gætu verið ráðandi í vali á fréttum og framsetningu þeirra.

Blaðamaðurinn og gagnrýnandinn A.J. Liebling (ah, nafn og persóna með heimilisfang) orðaði þessa hugsun (sína) í víðfrægri tilvitnun: Freedom of the press is guaranteed only to those who own one. 

Og hver á og skyldi reka Kryppuna?

Nenni ekki að lesa grímuklædda pressu.

Over to you Páll

[Wilhelm Emilsson, 16.12.2013 kl. 00:10]

Menn geta svosem kallað sig hvað sem er: „lækna", „kennara," „blaðamenn," „táknmálstúlka," o.s.frv. En það þýðir ekki að allir taki mark á þeim. Ólögverndaðar stéttir eru viðkvæmari gagnvart fúski en ólögverndaðar.