Árni Páll með tilboð frá sjálfstæðismönnum

Formannskjör í Samfylkingunni ræður verulegu um hvaða möguleika flokkurinn á að komast í ríkisstjórn eftir næstu þingkosningar. Árni Páll Árnason býður sig fram til formennsku er almennt talinn hægrikrati er vilji vinna með Sjálfstæðisflokknum.

Styrmir Gunnarsson talar eflaust fyrir munn margra sjálfstæðismanna þegar hann segir Árna Pál verða að gefa skýrt til kynna að hann fallist á afturköllun ESB-umsóknar til að fá gott veður hjá Sjálfstæðisflokknum.

Katrín Júlíusdóttir er sögð frambjóðandi vinstri arms Samfylkingarinnar. Ef flokksmenn telja sigur Katrínar útiloka samstarf við Sjálfstæðisflokkinn er borin von að hún sigri Árna Pál, hvort heldur í SV-kjördæmi eða til formennsku.

Almennir flokksmenn í Samfylkingu eru fyrst og fremst áfram um að flokkurinn sitji í ríkisstjórn enda flokkurinn stofnaður til að vera stór en ekki á grundvelli sannfæringar eða hugsjóna. 

Athugasemdir

[Kristján Þorgeir Magnússon (IP-tala skráð) 7.10.2012 kl. 14:13]

Yfirlýsingar Árna Páls eru ótrúverðug og aumingjaleg biðlun til Sjálfstæðisflokksins. Samfylkingin, sem er kosningabandalag en ekki stjórnmálaflokkur, er ekki stjórntæk. Hún hefur þegar valdið nægum skaða og mál er að linni. Sjálfstæðisflokkurinn má ekki leggjast svo lágt að opna fyrir möguleika á samstarfi við Samfylkingu

[Skúli (IP-tala skráð) 7.10.2012 kl. 14:27]

Nú?  Sjálfstæðisflokkurinn hefur nú gert svoleiðis áður!  Af hverju ætti eitthvað að hafa breyst, þrátt fyrir að allt hafi hrunið?  Sjálfstæðisflokkurinn myndi gera nánast hvað sem er til að komast aftur í ríkisstjórn og Samfylkingin örugglega líka!

[Sigurður (IP-tala skráð) 7.10.2012 kl. 17:37]

Ég sagði það strax, þegar Geir Haarde myndaði ríkisstjórn með Samfylkingunni, að hún mundi ekki ná neinum árangri, og Samfylkingin myndi svíkja samstarfið, þegar verst gegndi fyrir íhaldið. Það gekk nokkuð nákvæmlega eftir. Aðspurður á fundi í Reykjavík, hvort ný stjórn með Samfylkingunni kæmi til greina, útilokaði Bjarni Benediktsson það ekki. Því miður þarf að vara sig á íhaldinu. Það sveik í Icesave, með fáeinum heiðarlegum undantekningum. Það voru ekki aðeins Bjarni og Illugi, sem hvöttu til aðildarumsóknar hjá ESB. Það gerðu margir fleiri þingmenn og áhrifamenn í flokknum. Og nánast ekkert hefur verið hreinsað til í flokknum. Formaðurinn hefur ekki mælt eitt styggðaryrði við þá, sem Baugsfeðgar og aðrir skrautlegir fjármálafurstar keyptu inn á þing. Og þó að hann segði eitthvað, væri honum eftir Icesave-ævintýrið varlega treystandi. Mér finnst mjög miður að segja það, að þessa stundina virðast svo litlar líkur á, að hreinsað verði nægilega til í flokknum við skipan framboðslista eða á næsta landsfundi, að skárri kostur verður væntanlega að sitja heima í næstu kosningum en krossa við íhaldið. Ekki skyldi treysta því, að fólk láti sér nægja að kjósa illskásta kostinn, ef hann er alls ekki í lagi og hefur hvað eftir annað valdið því djúpum vonbrigðum.