Pólitísk og efnahagsleg sársaukamörk

Ytri áföll, svo sem hækkun olíu, verða skrifuð á reikning ríkisstjórnar Jóhönnu Sig. vegna þess að vinstristjórnin er löngu komin fram úr öllum pólitísku sársaukamörkum sem hægt er að draga.

Vinstristjórnin skilur eftir sig slóða axarskafta ef ekki spellvirki á þjóðarhagsmunum: Icesave, ESB-umsóknin, atlagan að stjórnarskránni, eineltið gagnvart Geir H. Haarde, bankasódóman hin nýrri og svo má áfram telja.

Ríkisstjórn sem málar sjálfa sig út í horn verður skotspónn, líka skeyta sem hún hefur ekki unnið fyrir. Þegar kjósendur fá loksins loksins tækifæri að kjósa af sér Jóhönnu, Össur, Steingrím et. al. verða rökin margvísleg en niðurstaðan alltaf ein og söm: fyrsta vinstristjórn lýðveldissögunnar er algerlega misheppnuð.

Komið að sársaukamörkum

Athugasemdir

[corvus corax, 2.2.2012 kl. 08:25]

Sammála, fyrsta vinstristjórn lýðveldissögunnar er algerlega misheppnuð. Enda virkar vinstraliðið skárst þegar það er í stjórnarandstöðu. Nú búa Íslendingar við norræna mannfyrirlitningar- og helferðarstjórn og það var það sem þjóðin síst þurfti á að halda í kjölfar hrunsins.

[Sandy, 2.2.2012 kl. 09:55]

Hjartanlega sammála þér Páll. Þetta fólk er veruleikafirrt. Að núverandi fjármálaráðherra skuli halda því fram að hækkun bínsíns eins og það er í dag sé við sársaukamörk, segir mér að hún hafi ekki það fjármálalæsi sem fjármálaráðherra ætti að hafa. Sendum henni nýútgefna bók um fjármálalæsi. Almenningur er löngu kominn upp fyrir sársaukamörk.