Víglínan í ESB-umræðunni

Aðildarsinnar á Íslandi reyna að telja fólki trú um að umsóknin sem fór héðan 16. júlí 2009 um aðild að Evrópusambandinu hafi ekki verið  annað en ósk um óskuldbindandi viðræður. Og eftir því sem andstaðan vex meðal þjóðarinnar við aðild leggja aðildarsinnar æ meiri áherslu á ,,samninginn" og glæsilegu undanþágurnar sem Íslandi mun bjóðast en Evrópusambandið sjálft verður aukaatriði.

Í gær var fjallað hér um grein Guðmundar Andra Thorssonar. Gísli Baldvinsson tekur undir grein Guðmundar Andra og sérstaklega það atriði að við eigum að ljúka samningum.

Guðmundur Andri, Gísli og fleiri aðildarsinnar eru þeirrar skoðunar að andstæðingar aðildar Íslands að Evrópusambandinu megi ekki vera á móti aðild fyrr en samningur liggi fyrir. Aftur áskilja aðildarsinnar sér rétt til að vera fylgjandi aðild án þess að nokkur samningur liggi fyrir.

Tvískinningur aðildarsinna felst í því að þeir telja samning um aðild Íslands að Evrópusambandinu sjálfstæðan veruleika sem aðeins sé lauslega tengdur við sjálft Evrópusambandið.

Andstæðingar aðildar Íslands að Evrópusambandinu hafa fyrir satt að við eigum aðeins tvo kosti. Annars vegar að standa utan Evrópusambandsins sem fullvalda ríki með forræði eigin mála eða afsala sér völdum og áhrifum til miðstýringarvaldsins í Brussel.

Athugasemdir

[Jón Steinar Ragnarsson, 24.5.2011 kl. 09:53]

Það væri kannski ágætis byrjun fyrir Evróputrúboðið að kíkja á ársreikninga sambandsins til að sjá hverskonar fyrirtæki þetta er áður en þeir ákveða að leggja allt sitt í hlutafé.

Nei hvernig læt ég...ESB hefur ekki skilað ársreikningum í 16 ár!