ESB-sendiráð hyggst brjóta íslensk lög

Sendiráð Evrópusambandsins hér á landi lýtur sömu lögum og önnur erlend sendiráð, samkvæmt því sem segir í svari utanríkisráðherra til Vigdísar Hauksdóttur. Sendiráð ESB hyggst hefja umfangsmikla útgáfu- og kynningarstarfsemi hér á land, m.a. með rekstri tveggja skrifstofa í Reykjavík og á Akureyri. Í áætlunum ESB birtist skýr og einbeittur brotavilji á lögum nr. 62 frá 20. maí 1978, en þar segir

  1. gr. …¹⁾ Þá er erlendum sendiráðum á Íslandi óheimilt að kosta eða styrkja blaðaútgáfu í landinu.
   ¹⁾L. 162/2006, 13. gr.
2. gr. Lög þessi taka til stjórnmálaflokka og félagasamtaka þeirra, svo og til hvers konar stofnana, sem starfa á þeirra vegum, beint eða óbeint, þ. á m. blaða, og einnig til blaða og tímarita, sem út eru gefin á vegum einstaklinga eða félagasamtaka.
3. gr. Bann það, sem felst í 1. gr. þessara laga, nær til hvers konar stuðnings, sem metinn verður til fjár, þ. á m. til greiðslu launa starfsmanna eða gjafa í formi vörusendinga.
4. gr. Erlendir aðilar teljast í lögum þessum sérhverjar stofnanir eða einstaklingar, sem hafa erlent ríkisfang, hvort sem þeir eru búsettir hér á landi eða ekki.
5. gr. Brot gegn lögum þessum varða sektum …¹⁾
Fjármagn, sem af hendi er látið í trássi við lög þessi, skal gert upptækt og rennur til ríkissjóðs.
   ¹⁾L. 10/1983, 74. gr.

Stjórnvöld hljóta þegar í stað gera ráðstafanir til að koma í veg fyrir að sendiráð Evrópusambandsins hér á landi brjóti lög.

Athugasemdir

[Hrafn Arnarson (IP-tala skráð) 19.2.2011 kl. 10:30]

 4.      Telur ráðherra það samræmast ákvæðum um að skipta sér ekki af innanlandsmálum, sbr. 55. gr. Vínarsamningsins, þegar beinlínis er gert ráð fyrir að sendiráð Evrópusambandsins komi að kynningarmálum sambandsins hér á landi?
Sendiráð ESB fellur eins og önnur sendiráð undir Vínarsamninginn um stjórnmálasamband frá 18. apríl 1961. Spurning háttvirts fyrirspyrjanda lýtur að því hvort starfsemi umrædds sendiráðs sé í samræmi við „55. gr. Vínarsamningsins“. Þá myrkvast málið. Hvorki löglærðum embættismönnum ráðuneytisins né ráðherra hefur tekist að finna umrædda 55. grein í Vínarsamningnum um stjórnmálasamband. Fyrirspyrjandi hefur að líkindum farið samningavillt og er að vitna til 55. greinar í öðrum samningi, sem líka er kenndur við Vín. Sá er frá 24. apríl 1963 og er um ræðissamband. Sú grein er aftur efnislega samhljóða 41. grein Vínarsamningsins um stjórnmálasamband sem fjallar um starfsemi sendiráða, þarmeð þess sendiráðs sem hæstvirtur þingmaður spyr um. 41. grein samningsins frá 18. apríl ætti því að vera andlag spurningar hæstvirts fyrirspyrjanda. Fremur en vísa þessum hluta fyrirspurnarinnar til móðurhúsanna tekur ráðherra sér það bessaleyfi að byggja svar sitt á þeirri niðurstöðu.
    Greinarnar kveða á um hvernig samræma skuli friðhelgisrétt sendiráða og ræðisskrifstofa því að þau starfi í samræmi við lög og reglur móttökuríkisins, sem og skilgreiningu samningsins sjálfs og þjóðarétt. Ráðuneytið fær hins vegar ekki séð að aðkoma sendiráðs ESB að kynningarmálum sambandsins hér á landi stangist á nokkurn hátt við efnisatriði þessara greina.
Þvert á móti er rétt að vísa háttvirtum fyrirspyrjanda á e-lið 1. mgr. 3. gr. Vínarsamningsins um stjórnmálasamband. Umræddur töluliður kveður á um að það sé viðfangsefni sendiráða að „efla vinsamleg samskipti milli sendiríkisins og móttökuríkisins og auka efnahagsleg, menningarleg og vísindaleg samskipti þeirra“. Utanríkisráðherra telur að umrætt sendiráð sé augljóslega að fylgja þeirri mikilvægu reglu eftir. Segja má á kjarnyrtri íslensku að sú starfsemi falli að e-lið 1. mgr. 3l gr. Vínarsamningsins eins og flís við rass. Svar ráðherra við fyrrgreindri spurningu háttvirts fyrirspyrjanda er því játandi.
    Því má við bæta að löng hefð er fyrir starfsemi sendiráða af þessu tagi. Má af því tilefni nefna öflugt sendiráð eins og það sem Bandaríkin hafa árum saman rekið af miklum þrótti. Á þess vegum hefur um langt skeið verið rekin öflug upplýsinga- og kynningarstarfsemi sem miðar að því að koma málstað og menningu Bandaríkjanna á framfæri. Sendiráðið rekur meðal annars sérstakan kynningarfulltrúa í því skyni. Ráðherra telur þetta fyllilega samræmast tilvitnuðu lagaákvæði og vera auk þess hrósvert af hálfu viðkomandi ríkis. Skoði háttvirtur fyrirspyrjandi hvernig Íslendingar hafa sjálfir túlkað þetta ákvæði Vínarsamningsins virðist nákvæmlega sama uppi á teningnum með starfsemi íslenskra sendiráða. Íslenskir ráðherrar, sem meðal annars hafa komið úr flokki hæstvirts fyrirspyrjanda, hafa litið svo á að gildur þáttur í að uppfylla e-lið 1. mgr. 3. gr. umrædds samnings felist í að kynna málefni Íslands í gistiríkinu. Þannig hefur íslenskum sendiskrifstofum erlendis um langt árabil verið falið að kynna íslensk málefni hvort sem er á sviði stjórnmála, viðskipta eða menningar í gistiríkjum sínum, sem og eftir atvikum í öðrum umdæmisríkjum. Á sama hátt hafa sendiráð erlendra ríkja á Íslandi skyldum að gegna við að kynna sín málefni. Hefur slík kynningarstarfsemi ekki talist vera afskipti af innanlandsmálum heldur þvert á móti eðlilegur og – að mati ráðherra – æskilegur hluti af starfsemi sendiráða. Utanríkisráðuneytið hefur ekki ástæðu til að ætla að öðru muni gegna um fyrirhugað kynningastarf sendiráðs Evrópusambandsins á Íslandi og óskar sendiráðinu velfarnaðar á því sviði.
    Í hröðum erli dags getur það hent bestu menn og konur að villast á samningum og ráðuneytið telur síður en svo eftir sér að beita skapandi túlkun til að greiða úr flækjum sem af því kunna að spinnast. Ráðuneytið hvetur þó til þess í fullri vinsemd að undirbúningur fyrirspurna sé vandaður til að greiða fyrir skjótum og skýrum svörum. Það er jafnan reiðubúið til að veita tæknilega ráðgjöf ef það mætti skýra fyrirspurnir og að sama marki gera svör ráðuneytisins greinarbetri.

[Ragnhildur Kolka, 19.2.2011 kl. 10:30]

"5. gr. Brot gegn lögum þessum varða sektum …1)

Fjármagn, sem af hendi er látið í trássi við lög þessi, skal gert upptækt og rennur til ríkissjóðs."

Miðað við túlkun þessarar ríkisstjórnar á lagabókstafnumGefur þessi grein Össuri ekki fullar hendur fjár til að bera boðskapinn áfram.

[ransý (IP-tala skráð) 19.2.2011 kl. 13:13]

Er ekki að verða hálf vafasamt að tala um" Islensk lög " ?  se ekki betur en það se að verða litið eftir af þeim  eða eftir þeim farið  Og ömurlegast af öllu að það seu Islendingar sjálfir sem standa fyrir þvi  !!   Finnst fólki  virkilega i lagi  öll þessi valdkúgun  allstaðar ????  og i öllu 

[Guðmundur 2. Gunnarsson (IP-tala skráð) 19.2.2011 kl. 16:56]

Hrafn þú ert æðislegur.  Takk fyrir innlegg.  Það er einfaldleg sönnun þess hversu hrikalegt þetta mál er, sem og eins og venjulega byggist málatilbúnaður Baugsfylkingarinnar á því forkveðna og vígorði flokksins.:  "Svo skal böl bæta og benda á annað", þar að segja ef þetta kemur frá henni en er ekki samið af þér?

Semsagt vegna þess að kanarnir eiga að hafa brotið lögin (sem ekkert er lagt fram fullyrðingunni til sönnunar) þá má paradísin Evrópusambandið gera það líka. 

En hvernig var það.  Ertu búin að svara því hver borgar þér launin við að klippa og líma24/7?  Er það þjóðin?

[Hrafn Arnarson (IP-tala skráð) 19.2.2011 kl. 21:07]

Sæll Guðmundur! það sem ég setti inn var 4. spurning Vigdísar og svar utanríkisráðherra. Fréttir hafa víða birst af þessu í fjölmiðlum. Á vef Alþingis má sjá þetta og heyra. Í svarinu kemur skýrt fram hvernig lögfræðingar ráðuneytisins túlka lögin. Það er um leið svar við hugleiðingum lögspekingsins Páls. Með góðum kveðjum.

[Guðmundur 2. Gunnarsson (IP-tala skráð) 20.2.2011 kl. 01:22]

Hrafn.  Eigum við að skoða hvað lögfræðingurinn og fyrrum dómsmálarðaherra Íslands hefur um trúverðugleika þessarar yfirlýsingar að segja? Segir hugur að þar fari aðili sem er mun betur að sér í fræðunum en hraðlyginn sérfræðingur í kynlífi laxfiska, og að jafnvægis er gætt í klippa/líma innleggjum.:

 

Össur segir rangt frá eðli kynningarstarfs á vegum ESB

Björn Bjarnason
19. febrúar 2011

"Össur Skarphéðinsson, utanríkisráðherra, segir í svari við fyrirspurn frá Vigdísi Hauksdóttur, þingmanni Framsóknarflokksins, að hann telji starfsemi sendiráðs Evrópusambandsins hér á landi og kynningarstarfsemi undir merkjum þess sambærilega við starfsemi íslenskra sendiráða erlendis.

Með þessu svari sýnir utanríkisráðherra enn og aftur hve honum er ósýnt um að lýsa hinu raunverulega sambandi Íslands og ESB eins og það er, eftir að hann beitti sér fyrir því að Ísland sækti um aðild að ESB. Sendiherra Evrópusambandsins lítur á það sem meginverkefni sitt að stuðla að því að markmið ríkisstjórnar Íslands um aðild að sambandinu nái fram að ganga.

Timo Summa, sendiherra ESB, segir réttilega að það sé undir ríkisstjórn Íslands og alþingi komið hvernig samskiptum Íslands og ESB sé háttað. Nú hafi aðildarumsókn verið send til ESB og þar hafi menn tekið henni vel og aðildarviðræður hafist. Við það fer embættismannakerfi ESB í „nýjan gír“ ef svo má orða það gagnvart viðkomandi ríki. Tekið er til við að undirbúa aðlögun þess að kröfum ESB.

Kynningarstarfsemi undir merkjum ESB á Íslandi tekur mið af þessu sambandi Íslands og ESB. Markmið þess er að vinna að sama markmiði og ESB telur að ríkisstjórn Íslands og alþingi hafi sett sér, að Ísland verði aðili að ESB.

Það er með öllu fráleitt hjá Össuri Skarphéðinssyni að líkja þessari starfsemi ESB við kynningarstarf sendiráða Íslands erlendis. Íslensk stjórnvöld taka sér fyrir að kynna land og þjóð, náttúru og menningu, í því skyni að laða fólk til landsins. Þá hafa þau lagt sig fram um að aðstoða íslensk fyrirtæki, stundum meira að segja í of ríkum mæli, eins og sannaðist á tímum útrásarinnar.

ESB-aðildarsinnar láta jafnan þannig í almennum umræðum eins og þeim sé einstakt kappsmál að segja satt og rétt frá. Dæmin um hið gagnstæða eru svo mörg, að traust þjóðarinnar í garð stjórnvalda sem leiða samskiptin við ESB hafa illilega skaðast.

Með því að segja kynningarstarf sem miðar að því að sannfæra Íslendinga um ágæti þess að Ísland verði aðili að ESB við kynningarstarf erlendra sendiráða sannar Össur Skarphéðinsson enn að ekki er unnt að treysta orðum hans um hvernig samskiptum ESB og Íslands er hátta um þessar mundir."

PS.  Leitt að þú ert ekki jafn áhugasamur um þín launamál og Páls.