Krónan til bjargar

Án krónunnar væri Íslandi í sporum Íra sem geta sig hvergi hrært vegna evrunnar. Gengi krónunnar lagar sig að veruleika íslensks hagkerfis á meðan evran tekur mið af þýsku hagkerfi en ekki írsku. Írar verða að grípa inn í kjarasamninga og með handafli skrúfa niður laun og annan kostnað í samfélaginu.

Íslenskir verkalýðsleiðtogar sem biðja um evru í stað krónu eru í raun að biðja um atvinnuleysi og inngrip í kjarasamninga.

Krónan er jafnaðarmaður Íslands númer eitt.

 

Áfram afgangur af vöruskiptum

Athugasemdir

[Guðmundur Jónsson, 10.1.2011 kl. 11:26]

Þetta eru yfirstíganleg vandamál Páll, ef þau leystu vandann. (grípa inn í kjarasamninga og skera niður kostnað). En til að þetta virki verður verðmætasköpun að aukast samfara þessu í írska hagkerfinu , eins og staða þeirra er nú er það ekki að gerast.

það sem ekki er yfirstíganlegt er að ávöxtunarkrafa á írska ríkið er um 5% raunvextir og hagkerfið þeirra stendur ekki undir henni.  Írar komast ekki út úr kreppunni með þessum aðgerðum, Það vita allir sem lámarks skilning hafa á þessu, þeir eru einfaldlega gjaldþrota miðað við evrurnar sem þeir skulda séu ekki gengisfeldar. 

Við erum i svipuðum vanda með okkar heimatilbúnu verðtryggingu. Raunvextir sem markaðurinn getur ekki staðið undir sem hafa gert verðtryggðan hluta krónuhagkerfisins ósjálfbæran, þannig að heimili í landinu hafa  færst í hendur fjármagnseigenda eða lífeyrisjóða eftir að fasteignaverð hrundi.  Engin þorir að fjárfesta í heimili á íslandi fyrr en ósjálfbærni kerfisins er komið í lag og viðvarandi kreppa blasir við á fasteignamarkaði. Á sama hátt mun engin fjárfesta í írsku atvinulífi fyrr en það verður aftur sjálfbært sem ekki er að gerast nema skuldir sem fyrir eru verði afskrifaðar.

Það er sama orsök fyrir kreppunni á Írlandi og kreppunni á húsnæðismarkaði á íslandi.  búið að búa til of mikið af peningum sem ekki vísa í nein raunveruleg verðmæti og engin leið að afskrifa þá peninga vegna þess að Írar eru með evru og Íslendingar nota verðtryggðar krónur í húsnæðisviðskiptum.

[Halldór Jónsson, 10.1.2011 kl. 18:58]

Verðtryggingin gerði fólki kleyft að fá lán sem áður var ekki í boði. Þegar ég byggði fyrst 1966 var húsnæðislánið ca.1/3 af verði 100 m2 íbúðar fyrir 5 manna fjölskyldu. Það léttist þegar á leið en þó var sett á það verð´ætur áður en lauk. Þegar ég byggði næst var lánið hærra hlutfall en verðtryggt að hluta til held ég..Þegar ég byggði í þriðja sinn var það enn hærra en fullverðtryggt. Seinna var fólki boðin 100 % lán en verðtryggð. 100 % evrulán á 5 % vöxtum eru á Evrusvæðinu. Allir vilja að þau séu hér í boði og evrur í kaup. En hvað margar evrur á tímann? Ákveðnar í næsta verkfalli?

Þegar ég var ungur fengu bara útvaldir lán því þau voru óverðtryggð og þessvegna var ekkert lánsfé í boði. Þegar fólk gat sparað peninga án þess að eyða þeim strax, fór líka að verða hægt að hækka langtímalánin.

Guðmundur mætti svara því á hvaða kjörum hann vilji lána mér milljón af sínu fé til 20 ára.

[Guðmundur Jónsson, 10.1.2011 kl. 22:08]

Þegar þú byggðir var engin sparnaður í landinu og engin átti peninga til að lána. í dag er það ekki vandamál og ef  við værum ekki að reka vaxtastefnu í seðlabankanum sem miðast við að verja eignir útlendinga í krónum þá væri lítill vandi að fá lánað með jafnvel neikvæðum raunvöxtum. Bankarnir eru fullir af peningum og lífeyrisjóðirnir eiga næstum heila landsframleiðslu í fjármunaeignum innanlands. 

2% vextir af fjármagni í ástandi 0,5% hagvaxtar þýðir tæknilega að á hverju ári séu búnir til peningar sem nemur 1.5% af sjóðstærðinni sem ekki vísa á nein raunveruleg verðmæti.

 Ef við heimfærum þetta á lífeirsjóðina okkar með um það 1000 miljarða í innlendum eignum jafngildir það því að eftir 10 ár héðan í frá verða þeir búnir að búa til afleiðupeninga sem nema um það bil 150 milljörðum án þess að nein verðmæti séu þar á bakvið og eftir 100 ár eru þetta orðnir 3500 milljarðar.

 Það sem skiptir máli að sjá í þessu  er að sjóður sem stækkar umfram verðbólgu án þess að í hann sé greitt er tæknilega bara að prenta verðlausa peninga og til þess að leiðrétta það verður að einhverstaðar að afskrifa til að jafnvægi haldist. Eftir 20 ára 3.5% raunvexti hjá lífeyrisjóðunum er verið að færa meira og minna allar fasteignir í landinu í hendur þeirra (eignirnar lækka en lánin hækka)Þetta er nauðsinlegt til þess að Lífeyrissjóðirnir getir fengið sína 3,5% raunvexti.

Verð á peningum fer bæði eftir framboði og eftirspurn 

Þegar verðlagsráð ákvað verð á landbúnaðrafurðum  á íslandi urðu til fjöll, smjörfjöll og kjötfjöll sem ekkert var hægt að gera við, mest af þessu var urðað.  Þetta var svo leyst illu heilla, með því að setja kvóta á bændur sem var fáránlegt, maður setur hugsanlega kvóta á auðlyndir, ekki atvinnuvegi. Réttara hefði verið leifa markaðnum að ráða. þannig hefðum við fengið lægra verð á landbúnaðarvörur og betri bændur, eða alla veganna hagkvæmari bændur, því skussarnir sem enn eru að búa með örfáar rollur og standa alvöru bændum fyrir þrifum í dag hefðu horfið að markaðnum. 

 Fyrir 20 árum Þegar þáverandi félagsmálráðherra, Jóhanna Sigurðardóttir  kom á húsbréfakerfinu svokallaða var í raun setti lámarksverð á peninga til byggingar íbúðarhúsnæðis við 3,5%. 

 þetta er mjög hátt verð á peninga enda hafa allir sem vettlingi geta valdið keppst við síðan þá að framleiða svona peninga og nú er svo komið að við okkur blasir peningafjall sem þarf að urða eins og gert var með kjötfjallið forðum.