Lykillinn að siðblindu Jón Ásgeirs og Pálma

Jón Ásgeir Baugsstjóri og Pálmi í Fons segjast hvorugir hafa hagnast persónulega á æfingum með Glitnisbanka. Tölvupóstar sem fjölmiðlar hafa birt síðustu daga benda eindregið til þess að þeir félagar hafi rænt bankann innan frá.

Til að skilja hvernig menn eins og Jón Ásgeir og Pálmi geta lifað með sjálfum sér og í þokkabót staðið keikir á götum og torgum sakleysið uppmálað verður að horfa til óendanlegrar getu þeirra beggja til sjálfsblekkingar.

Fyrir hrun voru Jón Ásgeir og hlutafélögin hans einn og sami aðilinn. Eins kom fram í Baugsmálum sáu fyrirtæki Jóns Ásgeirs um að borga fyrir hann dagleg neyslu, frá pylsum yfir í síma og úttektir í tískuverslunum. Eftir hrun er Jón Ásgeir sjálfstæður lögaðili með hreina kennitölu en fyrirtækin eru gjaldþrota lögaðilar sem koma prívatmanninum Jóni Ásgeiri ekkert við.

Pálmi í Fons undirstrikar þennan mun á sjálfum sér og fyrirtækjum sem hann átti í stefnu á hendur fréttamanni RÚV.

Í stefnunni segir að Pálmi „þarf ekki að sæta því að vera samsamaður fyrirtæki, sem hann átti hlutafé í og var í forsvari fyrir".

Eins og Viðskiptablaðið greinir frá var annað hljóð í strokk Pálma þegar útrásin stóð sem hæst.

 

Athugasemdir

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 9.4.2010 kl. 17:23]

samviskan er nú ekkert að þvælast fyrir siðvillingum

[Gunnar Heiðarsson, 9.4.2010 kl. 17:29]

Samkvæmt því sem segir í Viðskiptablaðinu virtist Pálmi vera Fons þegar peningar komu inn en ótengdur aðili þegar tap var um að ræða.

Ég vildi geta gert þetta, verið ég sjálfur þegar launin eru greidd en svo einhver allt annar þegar borga á reikningana.

[Haukur Kristinsson (IP-tala skráð) 9.4.2010 kl. 17:34]

Lykillinn að siðblindu Jón Ásgeirs og Pálma.

Góður pistill Páll. En þessi siðblinda er að mínu mati rík með þjóðinni.

Af hverju, veit ég ekki. Um leið og menn komast í embætti hjá ríki eða sveit, reyna þeir með öllum ráðum að láta „fyrirtækið“, þ.e.a.s. ríkið eða sveitina borga „daglega neyslu“. Mönnum var jafnvel hleypt út fyrir landsteinana með greiðslukort, sem notað var í viðskiptum við mellur, eins og frægt er orðið.

En það merkilega er að fólki þykir þetta bara meira og minna sjálfsagt.

Ríkið borgar. Hversu oft heyrði maður þetta.

Þarna var og er einhver brestur í siðferði Íslendinga.