ESB bannar ríkisábyrgð á sparifé umfram lágmark

Evrópusambandið hefur bannað ríkisábyrgð á sparifjárreikninga umfram lágmark. Tilskipun ESB mun einnig gilda á Evrópska efnahagssvæðinu, sem Ísland á aðild að. Samkvæmt norskum fjölmiðlum mun tilskipunin valda því að ríkisábyrgð á norskum bankareikningum lækkar um helming.

Lágmarksábyrgð á sparifjárreikningum samkvæmt ESB er í dag rúmar 20 þús. evrur (meint Icesave-ábyrgð) en mun hækka í 100 þús. evrur. Í dag er ríkjum frjálst að ákveða umframábyrgð á sparifé og hafa flestar þjóðir nýtt sér það að einhverju marki.

Tilraunir til að fá undaþágur frá tilskipun ESB hafa ekki borið árangur. Yfirlýst markmið tilskipunarinnar er að jafna samkeppnisstöðu banka.

 

Athugasemdir

[Vilhjálmur Árnason, 27.3.2010 kl. 13:13]

Hér hlítur að vera prentvilla. á þetta ekki að vera 10 þúsund evrur.

Lágmarksábyrgð á sparifjárreikningum samkvæmt ESB er í dag rúmar 20 þús. evrur (meint Icesave-ábyrgð) en mun hækka í 100 þús. evrur.

[Ómar Harðarson (IP-tala skráð) 27.3.2010 kl. 13:35]

Ábyrgðin verður miðuð við 100 þús. evrur á öllu EES svæðinu og er þá ekki lengur talað um "lágmarks"ábyrgð. Eftir sem áður má þó leyfa umframábyrgð á sérstökum reikningum (td. lífeyrissparnaði).

Það er hins vegar ekki tekið á loforðum (án lagastuðnings) um fulla ríkisábyrgð á sparireikningum sem Haardestjórnin gaf 6. oktbóber og núver. ríkisstjórn fannst ástæða til að endurtaka fyrr í haust. Slík loforð skipta þó líklega engu máli ef reynt verður á þau fremur en loforð íslenskra ríkisstjórna um stuðning við innstæðutryggingasjóðinn vegna Icesavereikninganna. Þau reyndust haldlaus þegar á reyndi eins og allir vita.

Með þessari tilskipun, eftir að hún verður lögtekin, verður hins vegar bundið í lög á Íslandi að innstæðutryggingarsjóður skuli tryggja innstæður sem samanlegt nema allt að 17-18 millj. kr. fyrir hvern sparifjáreiganda, og greiða skuli út innan 10 virkra daga frá falli banka. Það ætti að vera keppikefli fyrir okkur Pál að í þetta skipti verði gengið þannig frá málum að sjóðurinn ráði við þó ekki væri nema eitt bankagjaldþrot.

[Guðmundur 2. Gunnarsson (IP-tala skráð) 27.3.2010 kl. 15:18]

Meint loforð embættismann Samfylkingar Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar og VG og standast ekki stjórnarskrá.  Ennþá hafa engir samningar verið gerðir og þar til verða engir hlutir sem tengjast samningngagerðinni teknir upp eða efndir að afar eðlilegri ástæðu.  Ríkisábyrgð er brot á EEB lögum um bankastarfsemi, og eru ráðherrar ekki frekar en aðrar embættismannablækur eru rétthærri lögum. - Ennþá.

Sigurður Línadal lagaprófessor tók það fyrir í grein þar sem hann rassskellti fyrrum ráðherra, og engin lögfróður að einhverju gagni hefur hrakið eða yfirleitt gert tilraun til að hrekja:

"Nú liggja fyrir fjölmargar yfirlýsingar forvígismanna Íslendinga um stuðning við tryggingarsjóð, nánar tiltekið að aðstoða sjóðinn við að afla nauðsynlegs fjár – meðal annars með lántökum – svo að hann geti staðið við skuldbindingar um lágmarkstryggingu innistæðna. Ef orð kynnu að hafa fallið á annan veg, geta þau ekki fellt ábyrgð á ríkissjóð, þar sem slík ábyrgð verður að hljóta samþykki Alþingis. Í mikilvægum milliríkjaviðskiptum er gengið úr skugga um umboð og réttarstöðu viðsemjenda, þannig að þetta hefur bæði Hollendingum og Bretum verið ljóst. Reyndar skiptir grandleysi ekki máli – slíkt loforð er ekki bindandi."

"En ef Jóni Baldvini er annt um sjálfsvirðingu sína, ætti hann að gefa orðum sínum gaum. Með ummælum um bindandi yfirlýsingar íslenzkra ráðamanna um ríkisábyrgð – þótt hann hafi ekki fundið þeim stað – er hann að saka þá um að virða ekki stjórnarskrána. Ríkisábyrgð hlýtur að fylgja lántaka og fyrir henni verður væntanlega setja tryggingu og til þess þarf samþykki Alþingis, sbr. 40.-41. gr. stjórnarskrárinnar, sbr einnig 21. gr. Ráðherra sem hefði gefið yfirlýsingu um stórfelldar fjárhagsskuldbindingar með ábyrgð íslenzka ríkisins án fyrirvara um samþykki þingsins kynni að baka sér ábyrgð samkvæmt lögum um ráðherraábyrgð og verða stefnt fyrir Landsdóm. Jón Baldvin er með orðum sínum að saka forystumenn Íslendinga, þar á meðal ráðherra um stórfelld lögbrot. Þrátt fyrir það að vera ekki bindandi er augljóst að slíkar yfirlýsingar hefðu skaðað íslenzka ríkið"

"Ef Ísland hefði tekið á sig ábyrgð með hinum umsömdu viðmiðum hefði þá þurft að gera sérstakan samning um  ríkisábyrgð 5. júní 2009 sem undanfarið hefur legið fyrir Alþingi?"

http://www.pressan.is/pressupennar/lesa_Sigurd_Lindal/ur-thrasheimi-stjornmalamanns

Það væri afar gagnlegt í Icesave umræðunni að menn héldu staðreyndum til haga og "SMÁATRIÐUM" eins og stjórnarskrá og lögum, og létu af spunaruglinu.

Staksteinar Morgunblaðsins segja allt sem þarf um óábirga og hugsanlega löglausa framkomu stjórnvalda og stjórnarþingmanna sem virðast ætla að ganga erinda Breta og Hollendinga í deilunni: 

Staksteinar

Enn farinn úr liði

Laugardagur, 27. mars 2010

 Íslenskir þingmenn áttu athyglisverðan fund í húsakynnum starfsfélaga í Lundúnum. Þar var mest rætt um Icesave. Margt kom þægilega á óvart.

Einn hópur breskra þingmanna tók undir þau sjónarmið að Íslendingum bæri engin skylda til að borga fyrir einkafyrirtæki sem stæði ekki í skilum.

Annar hópur virtist lítið þekkja til málsins en var mjög opinn fyrir að heyra sjónarmið Íslands og var vel móttækilegur fyrir rökum þess.

Þriðji hópurinn taldi að þetta mál teldist til hinna smærri mála á Bretlandi og það væri skýringin á að þingmennirnir þekktu ekki mjög vel til þess.

Þó er ljóst að einn þingmaður hafði algjörlega misskilið málið. Hann var þó ekki breskur. Það var Árni Þór Sigurðsson. Hann sagði að Íslendingarnir hefðu lagt áherslu á að finna pólitíska lausn á málinu en ekki lögfræðilega lausn.

Er ekki nóg að Steingrímur og Jóhanna spili sífellt á eigið mark í þeim landsleikjum sem þau taka þátt í? Þarf Árni Þór líka að dúkka upp í vitlausu liði?

Þeir sem ekki hafa góða lagalega stöðu forðast að ræða mál á lögfræðilegum grundvelli og vilja alls ekki fara með mál fyrir dómstóla. Hinir, sem hafa lögin sín megin, eru ekki á því róli.

Reyndar ættu báðir aðilar að geta sætt sig við niðurstöðu trúverðugra dómstóla. Er þetta of flókið fyrir Árna Þór?

 

[Ómar Harðarson (IP-tala skráð) 27.3.2010 kl. 21:45]

Þegar menn standa ekki við loforð þá skiptir ekki máli hvaða ástæða er gefin, aðeins að loforðið var innantómt.