Orð, tilvist og trans

Segist einhver válp en fær svarið að ekki sé til neitt sem heitir válp vaknar spurningin: er verið að neita tilvist mannsins sem segist válp?

Nei, tilvist mannsins er ekki til umræðu, hún er gefin. Álitamálið er hvort hægt sé að vera válp.

Válp getur til dæmis verið rauðhærður örvhentur karl sem er rétthent kona ljóshærð á fimmtudögum eftir hádegi. Tilfallandi gæti litað á sér hárið rautt, þjálfað sig að skrifa með vinstri hendi og sett á sig ljósa hárkollu á fimmtudögum og kallað sig Pálínu. Er þar með til eitthvað sem heitir válp? Jú, í ímyndun tilfallandi. Væri tilvist tilfallandi dregin í efa ef einhver fullyrti enn að válp væri skáldskapur? Trauðla. Tilfallandi er eftir sem áður maður þótt vafi leiki á válpinu.

Skiptum út orðinu válp og setjum í staðinn trans. Breytum líka dæminu. Nú segist tilfallandi fæddur í röngum líkama, fæddist sveinbarn en er innra með sér kona. Það tók 64 ár fyrir tilfallandi að fatta hlutskipti sitt. Yrði tilvist mín dregin í efa ef einhver segði nei, Palli minn, það er ekki hægt að fæðast í röngum líkama, einfaldlega ómöguleiki. Meðvitundin fæðist með líkamanum. En þú mátt alveg kalla þig Pálínu og þykjast kona, við búum í frjálsu landi.

Orð má búa til eftir hentugleikum; trans, válp, stálp, t-kynið, kvár, valpúrella, smiðglyðra, dálder, skvár, svodduloddur og svo framvegis. Menn geta sagst vera tiltekið orð og að einhverjir eiginleikar fylgi orðinu. Börn leika sér iðulega á þessum nótum, leyfa afli ímyndunar að leika lausum hala.

Í heimi fullorðinni er spurt um merkingu orða og hvað þau vísa til. Þótt orð geta verið margræð þarf merking að vera einhver. Jafnvel orð sem vísa beint í meðvitundina en ekki ytri veruleika þurfa innihald. Tökum orðið trúarvitund sem dæmi. Maður gæti sagt si svona: samkvæmt minni trúarvitund er rangt að segja ósatt. Áheyrandi myndi strax átta sig á tvennu. A) maðurinn segist trúaður og b) hann telur rangt að ljúga. Áheyrandinn gæti haft áhuga á frekari samræðum eða ekki, en merkingin er augljós.

Trans er orð með svo víða og mótsagnakennda merkingu að það er ónothæft nema sem merkimiði fyrir safnaðarvitund sérvitringa. Trans getur þýtt ég er karl en vil vera kona (og öfugt). Merkingin getur líka verið ég fæddist í röngum líkama. Einnig fellur undir transið ég er flæðikyn. Eða: ég er af seytjánda kyni. Líka: ég er karl en fæ örvun við að fara á kvennaklósett sem kona.

Í transinu er einn rauður þráður, afneitun á hversdagslegum veruleika venjulegs fólks. Kynin eru tvö og ekki er hægt að fæðast í röngum líkama. Í því ljósi er ósvífið, svo ekki sé meira sagt, af transliðinu að saka okkur hversdagsfólkið um að hafna trans-tilvist. Transarar afneita bláköldum og áþreifanlegum staðreyndum en kalla það árás á tilvist sína þegar sagt er upphátt að kynin séu tvö og ómöguleiki er að fæðast í röngu kyni.

Lævís tilraun transara er að leggja dæmið þannig upp að hafni maður transinu afneiti maður tilvist þeirra er kenna sig við trans. Tilvist manns er ekki undir því komin að fallist sé á sjálfsmyndina sem viðkomandi tileinkar sér. Tilvist er áþreifanleg og mælanleg en sjálfsmynd huglægt ástand.

Breski geðlæknirinn Az Hakeem hefur unnið með transfólki í áravís. Trans er hugarástand, ímyndun, segir hann. Nær allir karlar sem segjast konur eru á einhverfurófinu. Þeir bíta í sig ranghugmynd, að vera í fæddir í röngu kyni, og fá meðvirkni út í samfélaginu, m.a. frá systursamtökum Samtakanna 78. Afleiðingin er gelding heilbrigðs líkama karls sem trúir að hann sé kona. Trans er afsökun fyrir að að ráðast ekki að rótum vandans, sem er bágt andlegt ástand. (Hér stutt útgáfa).

Andlegt ástand manna er misjafnt. Menn eiga rétt á sinni útgáfu af lífinu og tilverunni, jafnvel þegar um er að ræða sannanlegar ranghugmyndir. Transsöfnuðurinn á sinn tilverurétt, líkt og önnur lífsskoðunarfélög. En ótækt er að söfnuðurinn vaði á skítugum skónum inn í leik- og grunnskóla og kenni börnum hinseginfræði sérvitringa.

Kynjaveröld fullorðinna á ekki að bera á  borð fyrir börn. Foreldrar á Akureyri hafa bundist samtökum um að afþakka trans, klám og sérvisku í leik- og grunnskólum. Aðrir foreldrahópar ættu að taka Norðlendingana sér til fyrirmyndar og segja nei, takk, við viljum ekki trans í skólana.