Vók, trans og mannréttindi

Karlakór á engin mannréttindi. Íþróttafélag ekki heldur. Saumaklúbbur getur ekki öðlast mannréttindi. Hópar, félagasamtök og trúfélög geta ekki átt mannréttindi. Ekki frekar en fyrirtæki eða stjórnmálaflokkar. Mannréttindi eru frátekin fyrir einstaklinga. Vókið er á annarri skoðun. Transútgáfa vóksins er sérstaklega gjörn á að hópgera mannréttindi.

Í vókinu er iðulega talað um mannréttindi viðkvæmra hópa. Í raun er átt við að sérkenni fárra eigi að fá stöðu mannréttinda. En það stenst ekki. Hver og einn einstaklingur á sín mannréttindi, ekki aðskiljanlegir hópar sem einstaklingar kenna sig við eða teljast hluti af. Það er ekki til neitt sem heitir hlutafélag mannréttinda.

Hávaxnir eiga hvorki meiri né minni mannréttindi en lágvaxnir. Þeir sem eru í yfirþyngd búa við sömu mannréttindi og þvengmjóir. Sama gildir um hörundslit. Sérkenni sem fólk velur sér, hvort heldur húðflúr eða trúarsannfæring, gefur engin mannréttindi.

Þingmaður Samfylkingar, Eydís Ásbjörnsdóttir, skrifar skoðanagrein og heldur fram að þeir sem kenna sem við trans eigi á fá mannréttindi sem hópur. Það er sérmeðferð og heggur að rótum mannréttinda - með því að gera þau að hópréttindum.

Trans er þegar karlar gerast konur og omvent, konur karlar. Erfðaefnið breytist ekki, konur hafa XX-litninga og karlar XY. Það er val að breyta ásýnd sinni, þannig karl líti út eins og kona og öfugt. Enginn er knúinn til þess. Nýburi fæðist af öðru hvoru kyni, er sveinbarn eða meybarn. Maðurinn deilir þessum einkennum með öðrum spendýrum.

Transfólk segjast vera af röngu kyni við fæðingu. Með læknisfræðilegum úrræðum, skurðaðgerðum og lyfjum, er komist í ,,rétt" kyn. Kyn er hvort rétt né rangt, það er líffræðileg staðreynd. Líði einhverjum það illa í eigin skinni að viðkomandi taki sér einkenni af andstæðu kyni er það ekki vandamál samfélagsins heldur einstaklingsins.

Illu heilli er ekki látið nægja að fáeinir stundi kynjahopp. Nei, það þarf telja alþjóð trú um þann ómöguleika að sumir fæðist í röngu kyni. Lifandi fæddur nýburi kemur í heiminn með meðvitund. Sú meðvitund getur ekki, frekar en líkaminn, verið af röngu kyni. Það er ekki þannig að storkurinn skili barni í mannheima með millilendingu á alþjóðlegu meðvitundarmiðstöðinni og fái stundum afhenta ranga meðvitund. Svona sögur gerast í ævintýrum, ekki raunheimum.

Samfélag okkar umber sérvisku. Fólk má trúa hverju það vill, líka sögunni um storkinn sem fékk ranga meðvitund í barn Jóns og Gunnu. Fólk má kynbreyta ásýnd sinni, þykjast annað kyn en það fæddist í. En við ættum ekki að skilgreina mannréttindi upp á nýtt, láta lífsskoðunarfélag vúdú-fræða komast upp með að hópgera mannréttindi. Um leið og einstaklingurinn missir grunnréttindi sín til hópsins er úti um frelsið til sjálfstæðrar hugsunar.

Tilfallandi getur trútt um talað. Hann andmælti trans í leik- og grunnskólum og fékk á sig opinbera ákæru. Í anda vóksins, í þessu tilfelli transvóksins, er það múgurinn með ríkisvaldið sér til halds og trausts sem skal eiga síðasta orðið. Réttarhaldi er ítrekað frestað og tilfallandi haldið á skilorði. Fyrst átti aðalmeðferð að fara fram í febrúar, síðan í apríl og nú í maí. Engar skýringar, en stóri bróðir hefur auga á þér. Refsingin liggur í málsmeðferðinni.