Hægrikrókur Kristrúnar á Sjálfstæðisflokkinn

Á samfélagsmiðlinum Instagram, og e.t.v. víðar, má sjá ræmu af Kristrúnu Samfylkingarformanni innan um þjóðfánann og lögreglumenn að störfum. Styrkjum löggæslu og ákæruvald er yfirskrift ræmunnar. Fyrrum var málaflokkurinn réttarríkið skuldlaus eign Sjálfstæðisflokksins. Það hefði ekki tekið sex vikur að úrskurða um kýrskýrt málefni, eins og beiðni vinstrisinnaðs ríkissaksóknara um að fjarlægja vararíkissaksóknara sem ekki spilar vók.

Þrír hægriflokkar eru stærstir samkvæmt yngstu könnun. Samfylking er 25% flokkur, Miðflokkur 15% og Sjálfstæðisflokkur 14%. Samtals 54 prósent. Sé Framsókn með sín 9% bætt við er hægrifylkingin komin upp í 63%. 

Nú má auðvitað deila um hvort Samfylkingin sé hægriflokkur. Sögulega er fylkingin popúlískur vinstriflokkur, stofnaður síðustu aldamót til að verða ,,hinn turninn" í íslenskum stjórnmálum. Kristrún er aftur hægrimiðuð og hefur bakgrunn sem hæfir.

Eftir síðustu skoðanakönnun rjúka sumir sjálfstæðismenn upp til handa og fóta, barma sér og kenna Bjarna formanni um prósenturnar fjórtán. Þröngt flokkssjónarhorn er eitt, annað er raunsætt mat pólitískum aðstæðum.

Bjarni setti þjóðarhagsmuni ofar flokkshagsmunum og persónulegum metnaði er hann myndaði Katrínarstjórnina 2017. Þjóðin þurfti pólitískan stöðugleika eftir stjórnarkreppu sem skildi tvær fyrri ríkisstjórnir eftir í valnum án þess að ljúka kjörtímabili. Bjarni skaffaði.

Á meðan Bjarni gaf þjóðarskútunni kjölfestu til að sigla milli skers og báru kvarnaðist fylgið af móðurflokknum. En hvert fór það? Ekki til vinstri, svo mikið er víst. Miðflokkur Sigmundar Davíðs er næst stærsti flokkurinn í mælingum, á eftir Samfylkingu. Þrír hægriflokkar á verðlaunapalli útiloka vinstristjórn eftir næstu þingkosningar. Spurningin er hvernig hægristjórn, ekki hvort.