Þingmenn Samfylkingar á krísufundi RÚV: hjálp frá útlöndum

Fréttamaður RÚV, Sigríður Dögg Auðunsdóttir, nýkjörinn formaður Blaðamannafélags Íslands, efndi til fundar í Norræna húsinu í dag fyrir hönd Helga Seljan og hagsmunahópsins á Efstaleiti. Í kynningu á heimasíðu BÍ er ekkert farið í grafgötur með tilganginn. Þar segir: ,,Hafa blaðamenn á hinum Norðurlöndunum upplifað viðlíka árásir á fréttamenn og Samherji hefur ástundað?"

Krísufundur RÚV var fámennur, kannski um 30 manns. Um 40 manns fylgdust með í beinni útsendingu á Facebook. 

Fundurinn var á ensku, enda ætlaður til útflutnings að útmála Ísland sem spilltasta ríkið á Norðurlöndum, líkt og er sérstakt áhugamál hagsmunahópsins á Efstaleiti.

Rósa Björk Brynjólfsdóttir þingmaður Samfylkingar var með ákveðið hlutverk í sviðsetningunni. Hún sat við hlið Helgu Völu og stóð upp þegar Helgi Seljan hafði flutt sína útgáfu af Samherjamálinu. Rósa Björk byrjaði á því að líkja Samherjamálinu við morðið á blaðakonu á Möltu fyrir nokkrum árum, jafn smekklegt og það er. Rósa Björk vakti athygli á því að stjórnvöld á Möltu tóku ekki til við að rannsaka morðið fyrr en eftir alþjóðlegan þrýsting. Síðan spurði þingmaður Samfylkingar hvort og hvernig mætti setja alþjóðlegan þrýsting á íslensk stjórnvöld í deilu RÚV við Samherja.

Aud Lise Norheim sendiherra Noregs stjórnaði þessum fundarlið. Hún áttaði sig strax á því að hér var þingmaður á alþingi Íslendinga kominn á hættulega braut, að biðja um alþjóðlegar aðgerðir gegn eigin stjórnvöldum, og sagði að þetta atriði mætti ræða á eftir í móttökunni - þegar engin upptaka væri í gangi. (Aud Lise, nefndi ekki þetta með upptökuna, en hún er líka diplómat).

Kosningabarátta Samfylkingar stendur og fellur með bandalaginu við RÚV. Samfylkingin og Píratar, Viðreisn að nokkru marki, gera gott mót í september ef það tekst að telja þjóðinni trú um að Ísland sé spilltasta ríki Norðurlandanna.

Krísufundur RÚV í Norræna húsinu í dag var til að leiða saman helstu hagaðila vinstrimanna, vinstriflokka á þingi og hagsmunahópinn á Efstaleiti.

Fyrirsögnin á frásögn RÚV er þessi: Norræn ríki í fremstu röð en Ísland eftirbátur þeirra.

Fleiri falsfréttir á Íslandi en Noregi - hvers vegna?

,,Íslendingar eru talsvert líklegri en Norðmenn til þess að rekast á falsfréttir," segir í viðtengdri frétt. Um þriðjungur Íslendinga ,,segist hafa myndað sér ranga skoðun á opinberri persónu vegna villandi upplýsinga."

Hvers vegna ætli það sé?

Getur verið að hér á Íslandi starfi ríkisfjölmiðill sem tekur upp á arma sína glæpamann sem hefur drukkið, dópað og vændiskeypt sig í gegnum afrískt smáríki og geri hann að siðapostula? Enginn slíkur ríkisfjölmiðill finnst í Noregi.

Getur verið að á Íslandi sé ríkisfjölmiðill hvers fréttamaður er dæmdur fyrir alvarlegt brot á siðareglum en yfirstjórn miðilsins gefur út yfirlýsingu að fréttamaðurinn megi áfram valsa um og framleiða þráhyggjufréttir að vild? Ekkert viðlíka í Noregi.

Getur verið að ritstjórn íslensks ríkisfjölmiðils geri út fréttamann til að yfirtaka samtök blaðamanna og beita samtökunum í áróðursstríði ríkisfjölmiðilsins? Engin dæmi um það í Noregi.

Getur verið að íslenskur ríkisfjölmiðill geri samsæri við opinbera stofnun um að knésetja atvinnufyrirtæki sem hagsmunahópur ríkisfjölmiðilsins hefur andúð á? Gerist bara á Íslandi, ekki í Noregi.

Þegar ríkisfjölmiðill býr til falsfréttir á færibandi er engin furða að almenningur rekist á falsfréttir í meira mæli en í öðrum löndum og myndi sér ,,sér ranga skoðun á opinberri persónu vegna villandi upplýsinga." 

Fleiri rekast á falsfréttir á Íslandi