Jesú, límið og loftslagið

Sumir Bretar líma andlitið á götumalbik til að mótmæla manngerðu loftslagi. Karl og kona í Svíþjóð límdu hendur sínar á flugbraut í sama tilgangi. Heimselítan, mínus valdamenn í Kína og Rússlandi, hittist í Glasgow til að bjarga jörðinni frá manngerðri hlýnun um 1,5 C.

Árið þúsund, þegar Íslendingar tók kristni og bjuggu Grænland að íslenskum hætti, var 1,5 gráðum hlýrra en í dag. Vísindin segja það. 

Önnur vísindi segja hlýnun síðustu tveggja áratuga ekki af völdum mannsins heldur skýjafari. Sólarvirkni og skýjafar skýrir flökt á hitastigi jarðar. Sem, vel að merkja, er fjarska lítið, eins og Ágúst H. Bjarnason sýnir skilmerkilega.

Við lifum í stöðugu loftslagi. Jörðin hefur ekki hlýnað nema um eina gráðu frá iðnbyltingu. Þá stóð yfir litla ísöld sem lauk um 1900.  

Sumir vísindamenn segja hamfarahlýnun yfirvofandi. Þeim er fremur trúað en hinum sem telja náttúrulegar skýringar á loftslagsbreytingum. Ástæðan er trúarleg.

Einu sinni áttu vesturlönd Jesú Krist sem frelsara. Kristin kirkja lagði út af orðum frelsarans og kenndi okkur um syndina og sáluhjálp. Á seinni tímum er Jesú upp á punt og hvorki trúum við á himnaríki né helvíti.

Í stað kristni kom trú á manninn. Ósköp falleg hugsun á yfirborðinu. En henni fylgir að maðurinn sé lávarður heims og ráði ragnarökum. Í öðru lagi veit hvert mannsbarn að við erum syndug upp fyrir haus. Trú á manninn er trú á synd og sjálfspíningu. 

Maðurinn andar frá sér koltvísýringi, CO2. Án CO2 er ekkert líf á jörðinni. CO2 er aðeins 0,04 prósent af andrúmsloftinu. Og af öllu CO2 í andrúmsloftinu sér náttúran um 97% en athafnir mannsins, andardráttur meðtalinn, standa fyrir þrem prósentum. Á yfirborðinu eigum við að heita vísindalega læs. Í reynd erum við álíka næm á veruleikann og Biden Bandaríkjaforseti.

Trú á manninn er sannfæring um að syndin stjórni heiminum. Engin furða að fólk lími andlit og útlimi á malbik. Í trúarmenningu samtímans er maðurinn syndugt skriðdýr. 

 

Öfgakennt veður nýr veruleiki