Klefamenning karla - og kvenna

Hörður Hilmarsson þekkir ,,klefamenningu" karla og kvenna, bæði sem leikmaður í félagsliði og landsliði og knattspyrnuþjálfari liða í karla- og kvennadeild. Hörður skrifar

Ég hef eins og aðrir karl­kyns knatt­spyrnu­menn þurft að sitja und­ir komm­ent­um mis­vit­urra sér­fræðinga á sam­fé­lags­miðlum um nei­kvæða "klefa­menn­ingu" sem á víst að hafa átt sér stað í sam­fé­lagi karla í knatt­spyrnu. Ég sem leikmaður og þjálf­ari í ára­tugi kann­ast ekki við kven­fyr­ir­litn­ingu eða ann­an nega­tív­isma í bún­ings­klef­um karl­manna.

Hins veg­ar upp­lifði ég það sem þjálf­ari kvennaliðs að ynd­is­leg­ar stúlk­ur voru miklu meiri klám­kjaft­ar held­ur en ég hafði kynnst í "stráka­klef­um". Ég tók þessu sem þeirra húm­or og hafði eng­ar áhyggj­ur af, þótt ég roðnaði stund­um.

Það er sem sagt ekki ,,klefamenning" sem útskýrir eitt eða neitt um viðhorf manna til samskipta yfir kynjalandamærin.

En líklega skýrir ,,klefamenning" femínista á spjallrásum ýmislegt um foraðið sem KSÍ situr í pikkfast.

 

Hafnar neikvæðri klefamenningu

Konur verndaðar gegn körlum

Konur fái ekki aðgang að opinberum vettvangi, s.s. áhorfendastúku íþróttaleikvangs,  ,,und­ir þeim for­merkj­um að verið væri að verja þær fyr­ir óviðeig­andi hegðun karl­manna," segir í viðtengdri frétt.

Önnur leið að vernda konur er haga málum þannig að allt áreiti sem þær verða fyrir af hálfu karla sé óðara skilgreint sem kynferðisleg áreitni (með enni). Karlinn sem í hlut á verði bæði fordæmdur og útskúfaður úr samfélaginu.

Bæði klerkaveldi og lýðveldi eiga sín ráð til að vernda konur.

 

Konur komast ekki á völlinn eftir allt saman