Sólveig Anna semur við ríkið, ekki borgina

Sósíalistarnir í Eflingu semja við ríkið á grunni lífskjarasamninga. Ekki er samið við Reykjavíkurborg.

Hvers vegna?

Sólveig Anna og sósíalistarnir gera sér vonir um að kljúfa vinstrimeirihlutann í borginni. Til vara er strategían að sýna borgarstjórnarmeirihlutann sem óvini launafólks. Það gæti  skilað atkvæðum til Sósíalistaflokksins.

„Trúum því að þetta bæti tilveru félagsmanna“

Evrópa lokar á innrás múslíma

Evrópa lokar á straum múslímskra flóttamanna í gegnum Tyrkland, segir Guardian. Tveir af hverjum þremur flóttamönnum kemur frá Afganistan, en ekki Sýrlandi, segir Die Welt.

Erdogan forseti Tyrklands samdi við Evrópusambandið, og fékk ótalda milljarða evra fyrir, að Tyrkland yrði ekki stökkpallur múslímskra flóttamanna inn í Evrópu. Þegar hallaði á Tyrki í Sýrlandsstríðinu sveik Eddogan samkomulagið. Múslímar flæddu yfir landamæri Tyrklands inn í Evrópu, einkum Grikkland.

ESB gerði Grikkland að útverði Evrópu gegn ágangi múslíma sem flýja lönd spámannsins enda ekki eftirsótt að eiga þar heima. Áratuga reynsla Evrópu er að múslímar taka með sér trúarmenningu sína, sem ekki er stofuhæf á vesturlöndum og því síður sem múslímarnir eru fleiri.

Trúarmenning múslíma er á miðaldastigi. Hugmyndir eins og trúfrelsi og jafnrétti kynjanna eru þorra múslíma framandi. Múslímaríki viðurkenna ekki einu sinni mannréttindasáttmála Sameinuðu þjóðanna. Þeirra mannréttindaskrá er kennd við Kairó og byggir á trúrjátningu en ekki algildum réttindum.

Samfélög múslíma og þjóðríki þeirra eru í uppgjöri. Herskáir öfgamúslímar, af sortinni Ríki íslams, eru á undanhaldi án þess að veraldlegir múslímar hafi eignast talsmenn sem eitthvað kveður að. Í ofanálag bætist hefðbundin valdapólitík. Erdogan dreymir um Stór-Tyrkland, endurreisn ríkis soldána sem sigruðu Konstantínópel, núverandi Istambúl, í lok miðalda.

Gagnvart uppgjöri múslíma stendur Evrópa ráðþrota og sér það eitt til ráða að loka á innrásina úr austri.

 

Allt með „frekar kyrrum kjörum“ í Idlib