Útlendingur sér um Icesave, vinstristjórnin um ESB

Ráðherrar ríkisstjórnar Jóhönnu Sig. eru lélegustu samningamenn sem Ísland hefur alið. Upphafstilboð þeirra til Breta og Hollendinga í Icesave-málin var svo fáránlega gott að viðsemjendur okkar stukku á það. Með herkjum tókst að vinda ofan af málinu og þurfti á endanum þjóðaratkvæðagreiðslu til að stöðva lélegustu milliríkjasamninga sem gerðir hafa verið frá miðri 13. öld.

Útlendingur var fenginn til að taka við málinu fyrir okkar hönd enda ríkisstjórnin ráðþrota.

Illu heilli ætlar vinstristjórnin að halda til streitu umsókninni um aðild Íslands að Evrópusambandinu og semja við Brusselvaldið. Sporin hræða.

Fundað um Icesave

Happdrættislánin láta ekki að sér hæða

Gengislánin voru tekin með hugarfari kaupanda happdrættismiða. Lántakendur veðjuðu á styrkingu krónunnar og töldu sig góða að komast hjá íslenskum stýrivöxtum. Veðmálið tapaðist, krónan veiktist og lánin hækkuðu. Hæstiréttur kom skuldurum til bjargar og úrskurðaði lánin ólögleg.

Hæstaréttarvinningurinn var þó skammgóður vermir. Stjórnvöld töldu ótækt að gengislántakendur yrðu leystir undan veðmálinu og slyppu í ofanálag við að greiða íslenska stýrivexti.

Sagan um happdrættislánin fær framhaldslíf með tilmælum stjórnvalda til fjármálafyrirtækja og þeirri viðbótarupplýsingu að viðkomandi fjármálastofnunum sé í sjálfsvald sett hvort þau fari að þeim.

Enginn áhugi var fyrir því að láta dóm Hæstaréttar standa og leyfa fjármálastofnunum að fara í gjaldþrot. Ein skammtímaredding kallar á þá næstu og sér ekki fyrir endann á sögunni um happdrættislánin.

Í sjálfsvald sett