Erfiðara að fórna utanþingsráðherrum

Utanþingsráðherrarnir Ragna og Gylfi mælast hæst á ánægjuvog Gallup. Steingrímur J. gaf það út fyrir nokkrum dögum að Rögnu og Gylfa yrði skipt út á kjörtímabilinu. Eftir þessa niðurstöðu yrðu það pólitísk mistök að fórna vinsælustu ráðherrum ríkisstjórnarinnar til að freista þess að auka ánægju almennings með ríkisstjórnina.

Almenningur telur ekki að Jóhanna Sigurðardóttir geri sig sem forsætisráðherra. Hún hefur ekki meðbyr lengur enda axarsköftin orðin býsna mörg á skömmum verkstjóraferli.

Skilaboðin sem kjósendur senda stjórnarflokkunum eru þau að pólitíkusum er ekki treystandi. Ef fólk gæti valdið myndi það þiggja fleiri utanþingsráðherra.

Flestir ánægðir með störf Rögnu

Þýskar áhyggjur af verðbólgu

Þjóðir temja sér viðhorf og vinnubrögð í efnahagsmálum sem draga dám af sjálfsmynd þeirra. Íslendingar hafa í gegnum tíðina ekki haft stórar áhyggjur af verðbólgu. Fyrir daga þjóðarsáttarinnar 1991 var verðbólga rædd í tugum prósenta og hafði verið þannig um langa hríð.

Verðbólga er um 8 prósent hér á landi og með stýrivöxtum í nágrenni verðbólgutölu er ekki hægt að fá vexti á innistæðureikningum banka sem verja sparifé fyrir rýrnun.

Þjóðverjar búa að ólíkri sögu í efnahagsmálum við á Fróni. Verðbólga var undanfari hruni Weimar lýðveldisins á millistríðsárunum sem leiddi til uppgangs nasista og árásarstríðs.

Hér fjallar þýska vikuritið Spiegel um verðbólgu á evrusvæðinu. Alvarlegur tónn er í umfjöllun vikuritsins enda vá fyrir dyrum þegar ársverðbólga mælist 1,5 prósent - já, eitt komma fimm prósent - en áætlanir gerðu ráð fyrir 1,2 prósentum.

Þriðjungur úr prósentustigi verðbólgu eru tíðindi í þýskri efnahagsumræðu. Hér á landi myndu fáir lyfta brúnum þótt verðbólga væri prósentubrotinu meiri eða minni.