Drullusokkarnir hans Einars Kára

Einar Kárason rithöfundur skrifar grein um Icesave-reikningana og á honum er að skilja að Íslendingar séu drullusokkar að borga ekki ríkissjóðum Bretlands og Hollands sem tóku einhliða ákvörðun um að greiða út ábyrgðir á sparifjárreikningum Landsbankans.

Yfir vötnum röksemdafærslu Einars Kára svífur sá andi að viljum við vera þjóð meðal þjóða verðum við að greiða kröfu Breta og Hollendinga. Að öðrum kosti séum við drullusokkar.

Erlendir dálkahöfundar hafa velt fyrir sér hvernig því yrði tekið ef breskur almenningur fengin reikninginn fyrir gjaldþrot bresks banka í Asíu. Spurningin er til að sýna fram á fáránleika kröfu Breta og Hollendinga.

Drullusokkarnir eru ekki íslenskur almenningur.

 

Kryppluð stjórn vegna eigin verka

Ríkisstjórnin er í kreppu vegna eigin ákvarðana en ekki ytri aðstæðna. Jóhönnustjórnin fékk meðbyr þegar sem starfsstjórn en hún klúðraði stórkostlega um leið og stjórnin fékk meirihluta eftir kosningar.

ESB-umsóknin var dómgreindarlaust rugl frá upphafi; Icesave-málið handvömm sem nálgast landráð; auðmannadekur við Björgólf yngri og Baugsfeðga pólitískt og siðferðileg grundvallamistök; afskriftir handa Range Rover-fólki dæmi um skort jarðsambandi.

Í hverju stórmálinu á fætur öðru bregst ríkisstjórnin algerlega. Ráðherrar geta ekki kennt erfiðum ytri aðstæðum því að mistök stjórnarinnar eru vegna flumbrugangs og dómgreindarskorts.

Segir formannakreppu ríkja

Ógnarspenna hins ófyrirsjáanlega

Eldgos í rauntíma er grípandi enda fléttast saman ógn og óútreiknanleiki. Eldgos er myndrænt á yfirborðinu en jafnframt hlaðið táknrænni merkingu þar sem jörðin rifnar og vellur úr henni.

Eldgos minnir á að mannasetningar mega sín lítils gagnvart náttúruöflunum. Við getum áætlað og skipulagt en framkvæmdin er háð öflum yfirsterkari manninum.

Eldgosið sem hófst í nótt verður vonandi skammvinnt og meinlaust.

Gossprungan gæti lengst