Einkavæðingin var svikamylla

Einkavæðing bankanna var svikamylla þar sem tilvonandi útrásarauðmenn komust yfir ríkisbanka með krosslánum. Egluhópurinn, Ólafur Ólafsson, Finnur Ingólfsson et al. fékk peninga að láni hjá Landsbankanum til að kaupa Búnaðarbankann sem síðar rann inn í Kaupþing. Björgólfsfeðgar fengu lán hjá Búnaðarbankanum til að kaupa Landsbankann sem síðar varð Icesave-hörmungin.

Nýju bankaeigendurnir voru fjárglæframenn sem gerðu þjóðina nánast gjaldþrota. Ólafur, Finnur og Björgólfsfeðgar kunnu ekkert um bankarekstur. Þeir réðu áhættufíklaðar liðleskjur til að mylja undir eigendurna á kostnað þjóðarinnar.

Sjálfstæðisflokkurinn ber pólitíska ábyrgð á svikamyllunni. Sjálfstæðisflokkurinn bar fram pólitíska hugmyndafræði frjálshyggjunnar sem var forsenda einkavæðingarinnar. Jafnframt sat flokkurinn í ríkisstjórn þegar svikamyllan var skipulögð og framkvæmd.

Viðreisn Sjálfstæðisflokksins stendur og fellur með því hvernig honum gengur að læra lexíuna af svikamyllu nýríku bankamannanna.

Samfylkingin sökudólgurinn í Icesave

Samfylkingin er tvöfaldur sökudólgur í Icesave-málinu. Í fyrsta lagi átti flokkurinn sæti í ríkisstjórn Geirs Haarde sem lagði grunninn að ruglafstöðu til uppgjörsins. Í öðru lagi beit flokkurinn höfuðið af skömminni með því að klína klúðrinu á Steingrím J. og Svavar Gestsson.

Náttúra Samfylkingarinnar er að hlaupast undan merkjum. Það gerði flokkurinn í ríkisstjórn Geirs Haarde og ætlar að endurtaka leikinn gagnvart Vinstri grænum.

Útvarpsviðtal við Svavar Gestsson og blaðagrein Indriða G. Þorlákssonar, sem einnig var í samninganefndinni varpa ljósi á málavöxtu.

Icesave-samningurinn verður ekki betri þótt þrír flokkar deila með sér ábyrgðinni og Samfylkingin einkum og aðallega. Enda verður frumvarpið fellt þann 6. mars.

Gert ráð fyrir 6,7% vöxtum

Stjórnmálamenn og auðmenn

Forsenda endurreisnar efnahagslífsins, traust á milli viðskiptalífs og almennings er þar kjarnaatriði, er að feysknir útrásarauðmenn verði rifnir niður af stalli sínum og látnir byrja upp á nýtt á gólfinu.

Meðgjöf í formi afskrifta eða ívilnunar ríkisbanka og ríkisvaldsins til manna eins og Baugsfeðga, Ólafs Ólafssonar og Björgólfs Thors er óverjandi og gerir ekki annað en að eitra sambandið milli þjóðarinnar og trúnaðararmanna hennar á þingi og í ríkisstjórn.

Almenningur bíður eftir frumkvæði frá stjórnmálamönnum í umræðunni. Framtak Lilju Mósesdóttur þingmanns Vg lofsvert um að starfsmönnum gjaldþrota fyrirtækja verði gert mögulegt að eignast þau eftir uppskiptingu.

Umræðan á að snúast um hvernig hægt er að endurreisa atvinnulífið án atbeina útrásarauðmanna. Engin sátt verður í þjóðfélaginu um að útrásarauðmenn haldi sínu striki eftir afskriftir.