Þorsteinn Pálsson, Baugssyndir og auðrónar

Þorsteinn Pálsson fyrrum formaður Sjálfstæðisflokksins gekk í þjónustu Baugs þegar Jón Ásgeir beitt öllu sínu fjölmiðlaveldi til að sannfæra alþjóð að Davíð Oddsson forsætisráðherra misbeitti opinberu valdi til að klekkja á heiðarlegum kaupsýslumönnum - eins og Jóni Ásgeiri. Þorsteinn skrifar sem sekur maður  í dag í Fréttablaðinu

Þeir sem skynja að þeir bera ábyrgð á ómálefnalegri, órökrænni og ósanngjarnri niðurstöðu byrja smám saman að verja samvisku sína með því að ala á hatri gagnvart þeim sem þeir beittu órétti og öllum sem málstað þeirra tóku.

Þorsteinn er því miður ekki nógu stór í sniðum til að játa þjónkun sína við ógeðfelldustu útrásaröflin og skelfilegar afleiðingar fyrir íslenskt samfélag. Hann ásamt félögum í auðrónadeild Sjálfstæðisflokksins reynir að gera Vinstrihreyfinga grænt framboð að höfuðsyndara eftirmála útrásar.

Þorsteinn og auðrónarnir s.s. Guðlaugur Þór, Þorgerður Katrín og Ólafur Stephensen reyna koma sér í mjúkinn hjá Sjálfstæðisflokknum á ný með því að gerast verjendur Geirs H. Haarde og kenna Vg um ofsóknir.

Hatrið frá Þorsteini Páls og félögum á að byggja brýr milli Samfylkingar og Sjálfstæðisflokks. Verði þeim að góðu.

Össur einangrast með ESB-umsóknina

Forseti Íslands minntist ekki einu orði á aðildarumsóknina að Evrópusambandinu í ávarpi sem hann hélt við setningu alþingis 1. október. Engu að síður voru utanríkismál meginefni ávarpsins. Össur Skarphéðinsson utanríkisráðherra ætlar að gera aðlögun að Evrópusambandinu að aðalverkefni utanríkisþjónustunnar næstu árin en Ólafur Ragnar lætur sér fátt um finnast.

Forsetinn rædd samskipti Íslands við stórveldi á borð við Rússland, Kína, Indland og Bandaríkin en gat Evrópusambandsins aðeins í framhjáhlaupi. Forsetinn talar fyrir fullvalda þjóð utan Evrópusambandsins. Eftirfarandi orð eru til vitnis um það

Allt sýnir þetta að Ísland á þrátt fyrir áföllin marga góða kosti, sóknarfæri sem brýnt er að nýta. Hrakspár sem heyrðust áður fyrr, að orðspor landsins hefði laskast svo í kjölfar bankahrunsins að við myndum einangrast á alþjóðavelli, hafa sem betur fer ekki ræst. Þvert á móti er hægt að færa ítarleg rök fyrir því að staða Íslands hafi sjaldan, ef nokkru sinni, falið í sér jafn fjölbreytt tækifæri, að lega landsins muni og á komandi árum reynast okkur hinn mesti styrkur.

Síðar í ávarpinu ræðir forsetinn nauðsyn þess að samhljómur sé á milli þings og þjóðar. Þar með undirstrikar hann boðskap sinn að Össur utanríkisráðherra er á villigötum með umsóknina til Brussel.

Ríkissósíalismi eða markaðssamfélag

Öflugasti ríkissósíalisti síðari ára kemur úr Sjálfstæðisflokknum og heitir Árni Sigfússon bæjarstjóri í Reykjanesbæ. Hann setti sér sósíalískt markmið um að fjölga bæjarbúum og notaði opinbert fé í atvinnusköpun handa nýbúunum. Í góðum anda ríkissósíalisma makaði Árni krókinn sjálfur, tók kúlulán sem hann stendur ekki undir.

Þegar þingmenn Sjálfstæðisflokksins ríða um héruð og krefjast virkjana eru þeir að reka ríkisósíalisma þar sem atvinnusköpun er gerð úr almannagæðum og með tilskipunum ofanfrá.

Einhversstaðar í bókum sjálfstæðismanna á að vera til hugtak sem heitir markaðssamfélag. Í slíku samfélagi leggur ríkisvaldið almennar leikreglur en borgararnir sjálfir búa sér til atvinnutækifæri.

Vinstristjórn Jóhönnu Sig. þekkir hvorki haus né sporð á atvinnulífinu. Má ekki biðja um að stjórnarandstaðan hafi eitthvað til málanna að leggja? Þó ekki nema væri í formi uppkasts.

 

Fjárlögin uppkast fremur en stefnumörkun