Tímabært að selja ríkisflugfélagið

Icelandair á að selja í opnu útboði og færi það til útlendinga enda engir peningar til hérlendis í rekstur af þessu tagi. Margir í útlöndum kunna að reka flugfélög og það er eðli sínu alþjóðlegur rekstur.

Viðbótarhagur yrði af því að Icelandair er hlussa í innlendri ferðaþjónustu og kemur í veg fyrir eðlilega framþróun smárra og meðalstórra fyrirtækja. Við söluna væri hægt að brjóta upp einingarnar.

Ekki er eftir neinu að bíða, það á að selja Icelandair.

Flugmenn undirbúa verkfall

Æskudýrkun í aðdraganda hruns

Undir lok síðustu aldar bar á æskudýrkun sem fjölmennu velferðarkynslóðirnar báru ábyrgð á. Til að auðvelda þeim frama var gerð krafa um að fólk hyrfi af vinnumarkaði þegar það yrði sjötugt. Í fjölmiðlum voru uppi sjónarmið um að fólk ætti erfitt að fá starf eftir fimmtugt, lítil eftirspurn væri eftir miðaldra fólki.

Þriðja flokks hugsuðir runnu á þefinn og nýttu sér eftir getu. Hallgrímur Helgason, síðar Baugsskáld, kvartaði undan því í ritdeildu við Þorgeir Þorgeirson rithöfund að unga fólkið nyti ekki sannmælis. Þorgeir hafði sagt Hallgrím ekta plast. 

Spunafundir Samfylkingar

Samfylkingin ætlar að stela þjóðfundarhugmyndinni og nógu skilningssljó að halda að þýfið skemmist ekki þegar það fer úr höndum áhugamanna til spunakalla. Þjóðin þarf á samtali að halda en ekki undir formerkjum Samfylkingarinnar.

Samfylkingin hefur sýnt sig handónýta til að vera vettvangur umræðu. Flokkurinn er valdatæknisinnaður og gerir engan mun á umræðu og auglýsingaherferð.

Ferli ESB-málsins innan flokksins er dæmigert fyrir vinnubrögðin. Samfylkingin tók hugmyndina í arf frá Alþýðuflokki Jóns Baldvins Hannibalssonar sem fleytti henni úr þröngri stöðu við kosningarnar 1995 þegar Jóhanna Sig. var nýgengin úr flokknum til að stofna Þjóðvaka og ráðherra flokksins Guðmundur Árni Stefánsson varð að segja af sér.

Snillingunum í Samfylkingunni fannst sniðugt að hafa sérmál sem skilgreindi flokkinn frá öðrum og stukku á ESB-málið sem var þó allaf hægt að fórna í samningum. Til að fá lögmæti var veturinn 2002 efnt til umræðu hjá flokknum um ESB en þess vandlega gætt að flokksfélagar sem andsnúnir voru inngöngu fengu ekki að komast að í umræðunni.

Haustið 2002 var efnt til kosninga og spurningin gerð eins ógegnsæ og loðmulluleg og framast var unnt.  Tilgangurinn var að breiða yfir andstöðuna sem var í flokknum gegn inngöngu.

Á það að vera stefna Samfylkingarinnar að Íslendingar skilgreini samningsmarkmið sín, fari fram á viðræður um aðild að Evrópusambandinu og að hugsanlegur samningur verði síðan lagður fyrir þjóðina til samþykktar eða synjunar?

Aðeins rúmlega 20 prósent flokksmanna tók þátt í kosningunni, 85 prósent sögðu já en 15 prósent nei.  Á landsfundi ári síðar var gerð eftirfarandi samþykkt

Samfylkingin mun því stofna sérstakan 9 manna málefnahóp um Evrópumál sem m.a. skoði ávinning Íslands af aðild að Evrópusambandinu, skilgreini hver helstu samningsmarkmið eigi að vera við aðildarumsókn, meti stöðu EFTA og EES- samningsins og greini áhrif evrunnar á íslenskt efnahagslíf.

Jóhanna nokkur Sigurðardóttir var í þessari nefnd sem hefur aldrei komið saman svo vitað sé og ekkert liggur eftir.Orð eins og umræða, málefni og stefnumótun eru eins og hvert annað glingur í spunafabrikku Samfylkingar.

Samfylkingin gerði ESB-umsókn að aðalstefnumáli sínu vorið 2009 án þess að efna til þeirrar umræðu og málefnavinnu sem flokkurinn hafði sett sér á landsfundi.

Þjóðfundur í höndum Samfylkingar er eins og messuvín í munni róna, bara eitur.

Fundir í öllum landshlutum