Huglægar hörmungar og handfastar

Ríkisstjórnin er sannfærð um að ef við höfnum Icesave-samningnum muni það leiða hörmungar yfir landið með því að aðrar þjóðir neiti okkur um lán. Á hinn bóginn eru hörmungarnar handfastar ef við samþykkjum Icesave-samninginn. Huglæg upplifun ríkisstjórnarinnar markast af því að hún fellur með falli samningsins.

Þjóðin vill berjast og fella samninginn. Ríkisstjórnin er huglaus og duglaus eftir því. Hvorir eiga að víkja, þjóðin eða ríkisstjórnin?

Mesta hættan fólksflótti

Púðurtunna við Eystrasalt

Hagkerfi Eystrasaltsríkjanna eru púðurtunna sem gæti sprengt í sundur vonir um að kreppunni fari að ljúka í Evrópu, skrifar dálkahöfundur Financial Times Gideon Rachman. Allsherjarsamdráttur er í hagkerfi þessara þriggja smáþjóða sem binda vonir við að komast inn í samfélag Vestur-Evrópuþjóða eftir langa dvöl í forsælu Sovétríkjanna heitinna.

Til að bjarga sér þyrftu þessar þjóðir að gjaldfella myntina sína. En þar stendur hnífurinn í kúnni.

One way to ease the pressure might be to devalue local currencies and so boost exports. But the Baltic states are all grimly hanging on to their "pegs" - fixed exchange rates with the euro. In Latvia about two-thirds of private loans have been taken out in euros. The government fears that devaluation would bankrupt many citizens. But wage cuts could simply provide an alternative route to bankruptcy.

Latvia's paymasters - the EU and the IMF - seem divided. The IMF has been open to the idea of scrapping the peg. Brussels is firmly against, fearing that it would trigger currency instability, bank failures and competitive devaluations across the EU.

Og svo eru til Íslendingar sem vilja endilega gera landið að Eystrasaltsríki á miðju Atlantshafi.

Hér er greinin í heild.

Einstaklingurinn, kerfið og Karl W

Einn útrásarauðmannanna stingur niður penna í Morgunblaðinu í dag til að bera af sér sakir. Þunginn í grein Karls Wernerssonar fer í að andmæla frétt um að hann hafi átt reikning í Straumi-Burðarás og flutt peninga þaðan í skattaskjól. Röng frétt frá rótum, segir Karl, og leggur til atlögu við fjölmiðla.

Þegar skylmingum um fréttaflutning sleppir er greinin vörn fyrir útrásina. Karl skrifar

Er líklegt að starfsmenn leiki sér að því að tapa fjármunum og eyða starfsöryggi sínu í leiðinni? Gerir einhver slíkt af ásetningi? Eða er hugsanlegt að kerfið í heild hafi hrunið yfir samfélagið vegna alþjóðlegrar kreppu og fjöldamargra og ótengdra mistaka í íslensku fjármálakerfi?

Spurnarsetningarnar eru stílbragð til að koma inn efa hjá lesandanum. Karl vill að við efumst um að nokkur væri svo heimskur eða illa innrættur að eyða því sem honum er treyst fyrir. En það er einmitt það sem gerðist. Karli Wernerssyni var treyst fyrir Sjóvá, fyrirtæki með áratugasögu í tryggingaviðskiptum, og hann í félagi við Þór Sigfússon og fleiri keyrði Sjóvá í gjaldþrot.

Karl vill að við trúum að einstaklingur eins og hann hafi ekki gert mistök heldur hafi kerfið brugðist. Karl hafi í reynd verið leiksoppur. Þetta er sígild vörn misindismanna; ef það voru ekki foreldrarnir sem vanræktu þá er samfélaginu um að kenna. Þeir sjálfir eru í versta falli afvegaleiddir kórdrengir.

Þannig stendur á að Karl Wernersson er einn af um þrjátíu útrásarauðmönnum sem komu íslensku samfélagi á vonarvöl vegna fyrirhyggjulausrar græðgi.

Kerfið brást ekki. Karl W. og félagar brugðust.

 

 

Knésetja menn eigin fyrirtæki af ásetningi?