Hvenær varð hrunið óhjákvæmilegt?

Í útrásinni urðu til orð og hugtök sem, eins og almennt gildir um þesslegs, áttu að lýsa veruleikanum. Eitt var ,,dautt eigið fé" fyrirtækis sem þýddi á máli útrásar að það mætti skuldsetja fyrirtækið meira. Annað var ,,fjárfestingargeta" sem var yfirlýsing um að búið væri að tryggja aðgang að lánsfé - án tillits til þess hvort viðkomandi væri borgunarmaður fyrir lánunum.

Í dag hljómar útrásarorðræðan eins og hvert annað bull. Fyrir fáum misserum þótt hún góð latína þorra manna. Hvers vegna? Jú, vegna þess að orðin og hugtökin voru bökkuð upp með auði og valdi útrásarmannanna.

Stjórnmálin hefðu átt að vera sá vettvangur sem greindi stöðu mála, hafði eftirlit með þróun og ýtti á eftir því að stjórnkerfið gripi í taumana áður en út í ógöngur væri komið.

Milljón króna spurningin er þessi: Hvenær óx útrásin stjórnmálunum yfir höfuð? Hvenær varð ekki aftur snúið?