Stjórnmálaflokkar eru umferðamiðstöðvar

Prófkjörin gera stjórnmálaflokka að umferðamiðstöðvum fólks sem vill láta gott af sér leiða. Alþingiskosningar eru í reynd tvöföld kosning, þar sem prófkjörin eru forkosningar. Í fyrirkomulaginu opinberast kostir og gallar lýðræðisins. Almenningur, flest prófkjörin eru jú opin, fær tækifæri til að velja fyrst á lista og síðan á milli framboða. Lýðræðið vex hins vegar ekki í réttu hlutfalli við fjölda kosninga.

Lýðræðið þarf innihald í stefnumótun flokkanna þar sem þeir leggja fram valkosti sem almenningur gerir upp á milli í kosningum. Þegar stjórnmálaflokkar eru orðnir að umferðamiðstöðvum verður erfitt um vik að búa til samræmda stefnuskrá.

En kannski þarf ekki lengur að huga að stefnuskrám. Kosningabarátta er rekin með slagorðum og auglýsingaherferðum. Frambjóðendurnir læra sína rullu sem þeir fara með á fundum.

Einhver að skrifa hlutverkin. Hverjir gera það?

Skuldauppgjöf óreiðufólks

Íslensk heimili eru ekki á framfæri ríkisstjórnarinnar, guði sé lof. Engin ríkisstjórn kemur í veg fyrir að sumir sem reka heimili kunna ekki fótum sínum forráð, skuldsetja sig um of og eyða um efni fram. Slík heimili eru á vonarvöl, hvort heldur í góðæri eða hallæri.

Pólitískt tískuslagorð er björgum heimilunum og undir þeim gunnfána ætlar Framsóknarflokkurinn að færa milljarða ofaná milljarða frá heimilum sem sýna ráðdeild og ábyrgð yfir til heimila óreiðufólks. Til að toppa ósvífnina vill Framsóknaflokkurinn að það sama gildi um fyrirtækin. Ef efnagasaðgerðir Framsóknarflokksins væru færðar yfir í vímuefnavarnir yrði áfengissjúklingum gefið brennivín sér til heilsubótar.

Það verður engin sátt um almenna skuldauppgjöf óreiðufólks, hvort sem það fólk kemur fram undir heitinu einstaklingar, fjölskyldur eða fyrirtæki. Sértækar lausnir fyrir sérstaka hópa, t.d. ungt barnafólk sem nýlega hefur keypt húsnæði, er viðurkennd aðferð til að mæta tímabundnum efnahagsþrengingum.