Samjöfnuður spillingar

Fréttin sem tengd er við þetta blogg á fullkomlega rétt á sér. Sama gildir um frétt Mbl.is í gær um lántökur Björgólfs Guðmundssonar í sjóðum sem hann átti ekki að eiga aðgang að. Fréttir Morgunblaðsins síðustu daga um málefni Haga eru jafnframt mikilvægar fyrir uppþvottinn eftir útrásina.

Ólafur Arnarson á Pressunni telur að ekki megi segja frá braski Kaupþingsstrákanna vegna þess að aðrir gætu líka haft óhreint mél í pokahorninu. Ólafur telur að málefni Haga verði að meta í samjöfnuði við frammistöðu Seðlabankans. Allir sæmilega skynsamir menn sjá að Hagar er spillingarmál á meðan frammistaða Seðlabankans tilheyrir umræðu um hagstjórn.

Ólafur er úti að aka með samjöfnuð sinn. 

Skulda milljarð út á jarðakaup

Persónukjör - lærdómur af Nesinu

Seltirningar velja sér bæjarstjórn í dag, þar með talinn bæjarstjóra. Valið fer fram í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins sem býr að öruggum meirihluta í áratugi, er ýmist með fjóra eða fimm af sjö bæjarfulltrúum.

Eftir hrun er rætt um að auka persónukjör í stjórnmálum og eru það viðbrögð við tilfinningu margra að flokkakerfið hafi brugðist. 

Á Seltjarnarnesi gengur persónukjörið þannig fyrir sig að fólk gefur kost á sér í prófkjöri. Alls buðu fimmtán sig fram, fjölbreyttur hópur og ágætt þversnið af íbúum sveitarfélagsins. 

Kynning á frambjóðendum er í meginatriðum þríþætt. Í fyrsta lagi útgáfa. Sjálfstæðisflokkurinn gaf út eitt blað með kynningu á öllum frambjóðendum og þeir hafa sjálfir gefið út dreifirit sem borin hafa verið í hús. Í öðru lagi var einn sameiginlegur fundur í Valhúsaskóla þar sem hver frambjóðandi fékk þrjár mínútur í framsögu. Spurningar voru leyfðar eftir framsögum. Húsfyllir var á fundinum og margvíslegar spurningar bæjarbúa endurspegluðu ólík áhugamál. Það var spurt um dýrahald, íþróttaaðstöðu, fjármál bæjarins, félagslega aðstoð, byggingarleyfi, skólamál og svo framvegis.

Þriðja kynningin á frambjóðendum og jafnframt sú veigamesta er maður á mann aðferðin, í ýmsum útfærslum. Frambjóðendur hringja sjálfir, vinir og fjölskylda er virkjuð til að hafa samband og hvetja til stuðnings. Partý eru haldin og málin rædd á förnum vegi.

Þrátt fyrir alla þessa kynningu þarf íbúi sveitarfélagsins, sem ekki er þess betur innviklaður í félög og áhugahópa samfélagsins, að hafa sig allan við að meta einstaka frambjóðendur og fyrir hvað þeir standa.

Sá sem hér skrifar hefur búið á Seltjarnarnesi í 14 ár og þokkalega fylgst með t.d. í gegnum skólagöngu barnanna og þátttöku í íþróttum. Ef hann væri skráður í Sjálfstæðisflokkinn og gæti tekið þátt í prófkjörinu væri það með mestu herkjum að hann gæti gert upp hug sinn til manna og málefna í prófkjöri.

Niðurstaðan hlýtur að vera sú að persónukjör getur gengið í smærri sveitarfélögum. Í stærri sveitarfélögum og á landsvísu myndi allt það sem heitir málefni víkja fyrir persónum. Og það viljum við ekki.

Í stjórnmálum þarf að vera jafnvægi  á milli málaefnaáherslna og einstaklinga. Stjórnmálaflokkar eru sá vettvangur sem finnur þetta jafnvægi.