ESB-kratar vita minna í dag en 1995

Alþýðuflokkurinn setti aðild að Evrópusambandinu fyrst á dagskrá kosningarnar 1995. Flokkurinn vildi skilgreina samningsmarkmið Íslendinga þannig að við héldum forræði okkar yfir fisveiðilögsögunni. Þegar utanríkisráðherra Samfylkingarinnar, Össur Skarphéðinsson, skrifaði umsókn til Evrópusambandsins í sumar lét hann undir höfuð leggjast að skilgreina samningsmarkmið.

Samningsmarkmið Íslands hafa enn ekki verið skilgreind, hvorki á vettvangi ríkisstjórnarinnar né samninganefndarinnar.

Ef málið varðaði ekki jafn mikilvæga hagsmuni og raun ber vitni væri hægt að hlægja að umsókn Samfylkingarinnar.

(Stefnuskráin er fengin sem pdf-skjal af bloggi Vilhjálms Þorsteinssonar, sbr. hér. )

 

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Stefnuskra Alþýðuflokkur 1995

Arion er ónýtt nafn á ónýtum banka

Raðbilun í dómgreind stjórnenda Arionbanka, áður Kaupþing, lýsir sér í nafngiftinni. Arion safnreikningur var notaður sem felulitur á hlutabréfakaup útrásarauðmanna. Dytti Landsbankanum í hug að taka sér nafnið Icesave?

Ónýtt nafn er eitt, dómgreindarlaus rekstur er annað. Málatilbúnaður Kaupþings/Arion gagnvart Baugsfeðgum og Högum er handvömm frá upphafi til enda. Hefði mátt ætla að stjórnendur bankans myndu hafa lært eitthvað af umræðunni fyrr á árinu um niðurfellingu skulda Björgólfsfeðga: Útrásarauðmenn eiga ekki að fá krónu afskrifaða.

Nei, Baugsfeðgum leyfist að hanga á einokun sinni á íslenskum matvælamarkaði með fullu leyfi ríkisbankans. Baugsfeðgar þyrla upp sögum um útlenda peninga í reksturinn og bankinn gleypir hrátt ævintýrið sem hvert barn sér að er skáldskapur.