Sölumaðurinn Steingrímur J.

Fyrir kosningar sagði Steingrímur J. Sigfússon að flokksráð Vinstri grænna myndi aldrei samþykkja að ríkisstjórn Vg myndi sækja um inngöngu í Evrópusambandið. Kosningarnar voru nýafstaðnar þegar Steingrímur J. tróð umsóknarkröfu Samfylkingarinnar í gegnum flokksráð Vg.

Í Icesave-málinu boðaði Steingrímur J. ,,glæsilega niðurstöðu" en stendur núna fyrir atlögu að þingi og þjóð með því að þjösna ömurlegum samningi í gegnum Alþingi.

Steingrímur J. er alltaf jafn sannfærandi þegar hann segir algjörlega bráðnauðsynlegt að farið sé að vilja hans í hverju stórmálinu á fætur öðru. Formaður Vg lítur á sjálfan sig sem upphaf og endi á endurreisninni eftir hrun.

Sjálfsupphafning Steingríms J. gerir hann að viðsjárverðasta stjórnmálamanni landsins.

Ríkisstjórnin minna virði en Icesave-skuldbindingar

Forsenda þess að við getum tekið Icesave-samningana upp frá grunni er að ríkisstjórnin segi af sér. Það er ríkisstjórnin sem gerði upphaflega samninginn sem var liðónýtur og ekki nema illskárri eftir þriggja mánaða yfirlegu.

Við eigum að byrja upp á nýtt. Til að það sé hægt verður að skipta um stjórn. Össur Skarphéðinsson utanríkisráherra útmálaði það í fréttum að Bretar og Hollendingar hefðu áttað sig á alvöru málsins þegar Ögmundur Jónasson sagði af sér ráðherradómi. Þungi málsins myndi snaraukast við stjórnarkreppu.

Ríkisstjórn Jóhönnu töluvert minna virði en Icesave-skuldbindingarnar. 

Kvittað fyrir Icesave

Ríkisstjórnin í hernaði gegn þjóðinni

Þjóðin vill verjast óbilgjörnum kröfum ríkisstjórna Breta og Hollendinga um ábyrgð almennings á skuldum einkafyrirtækis í skjóli gallaðra reglna Evrópusambandsins. Ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur er löngu búinn að gefast upp á öllu öðru en því að hanga á ráðherrastólunum. Leiksýningin um samningaviðræður síðustu daga er vonandi lokaþáttur harmleiksins.

Jóhanna og Steingrímur J. eru ekki þarna fyrir flokkana sína og flokksgæðinga heldur fyrir þjóðina. Og þegar margbúið er að sýna fram á að ríkisstjórnin brýtur í bága við vilja almennings hlýtur að vakna spurning hvort byrgjablindan sé algjör á ríkisstjórnarheimilinu. 

Byrgjablinda er, sem kunnugt, heilkenni þeirra sem liggja lengi í skotgröfum og tapa áttum; vita ekki fyrir hvað þeir eru að berjast og greina ekki á milli vina og óvina.

Það er ábyrgðarhlutur þeirra sem sitja í ríkisstjórnarflokkunum, og geta enn hugsað heila hugsun, að halda lífi í ríkisstjórn sem herjar á þjóð sína.

Óviðunandi niðurstaða