Hringalaga þríhyrningur ESB-sinna

Veikir stjórnmálaflokkar leita að stórum hugmyndum til að breiða yfir lítið innihald. Samfylkingin var stofnuð sem lægsti samnefnari þriggja flokka. Framsóknarflokkurinn gafst upp á sögulegu erindi sínu sem málsvari landsbyggðar og náði aldrei fótfestu sem þéttbýlisflokkur. Báðir þessir flokkar fela sig á bakvið stærstu hugmyndina í samtímastjórnmálum: Evrópusambandsaðild.

Stórar hugmyndir eru hættulegar og því hættulegri sem þær fá veigameira hlutverk. Kommúnisminn lék íslenska vinstrimenn grátt upp úr miðri síðustu öld og frjálshyggjan stútaði orðspori margra hægrimanna haustdagana 2008 þegar bankarnir hrundu.

Margir þeir sem í orði kveðnu aðhyllast aðild Íslands að Evrópusambandinu vita að aðild hentar okkur engan veginn. Söguleg rök og fjárhagsleg, félagsleg rök og staðreyndir um fullveldisframsal mæla gegn inngöngu Íslands í Evrópusambandið.

Í hljóði hefur Samfylkingin viðurkennt að innganga í Evrópusambandið er ekki á dagskrá með því að setja ekki fram samningsmarkmið okkar þrátt fyrir flokkssamþykktir sem kveða á um skilgreiningu markmiða. Framsóknarflokkurinn ákvað í gær að ganga skrefinu lengra og setja það sem skilyrði að Ísland yrði undanþegið sjávarútvegsstefnu ESB.

Sjávarútvegsstefna ESB var ákveðin rétt fyrir upphaf aðildarviðræðna við Noreg, Danmörku, Írland og Bretland í byrjun áttunda áratugarins. Sjávarútvegsstefnan er með sömu markmið og landbúnaðarstefna ESB. Stefnan hefur verið áréttuð í sáttmálum sem sambandið hefur samþykkt síðar, nú síðast Lissabon-sáttmálanum.

Að biðja ESB um að undanskilja sjávarútvegsstefnuna í aðildarviðræðum við Ísland er að biðja um hringlaga þríhyrning. Samþykkt Framsóknarflokksins frá í gær undirstrikar að greindasta fólkið í íslenskum stjórnmálum býr á öðrum bæjum.

ESB-sinnar eru eins og þjófur sem í undirmeðvitund sinni vill vera staðinn að verki til að geta játað syndir sínar og hafið nýtt líf.

Við næstu kosningar mun þjóðin standa Samfylkinguna og Framsókn að verki.