Liðhlaupar eða samviskufangar?

Þingmenn Sjálfstæðisflokksins allir sem einn náðu kjöri á Alþingi Íslendinga fyrir hálfu öðru ári með því fororði að Ísland sækti ekki um inngöngu í Evrópusambandið. Þegar Sjálfstæðisflokkurinn gerði stjórnarsáttmála við Samfylkinguna var skýrt kveðið á um að við myndum ekki sækja um inngöngu í ESB.

Nokkrir þingmenn Sjálfstæðisflokksins hafa sýnt af sér löngun til að ganga bak orða sinna gagnvart kjósendum. Þingmenn eins og aðrir hafa rétt á að skipta um skoðun. Eftir því sem málefnið verður stærra sem þingmenn skipta um skoðun á verður brýnna að kjósendur fái að segja álit sitt á sinnaskiptum þingmanna sinna.

Ekki verður á móti mælt að hugsanleg innganga í Evrópusambandið er stærsta álitamál lýðveldissögunnar. Þess vegna er ófrávíkjanleg krafa að almenningur fái í þingkosningum að kjósa um hvort hann vill inngöngusinna á Alþingi eða ekki.

Landsfundur Sjálfstæðisflokksins kemur ekki í stað þingkosninga. Þeir þingmenn Sjálfstæðisflokksins sem vilja sækja um inngöngu í Evrópusambandið ættu að gefa sig upp og vera samviskufangar þangað til staða þeirra skýrist, fyrst í aðdraganda kosninga þegar valið er á lista og endanlega í kosningum.

Þeir þingmenn sem vilja umsókn til ESB án þess að kjósa nýtt þing eru liðhlaupar frá þeim málefnum sem réðu kjöri þeirra.

Krafan er skýr: Engin umsókn um ESB án undangenginna þingkosninga.